Possessive Obsessed

Tatlo

Kabanata 3

Good Morning

Winter's POV

BAKIT SIYA GANON MAGSALITA! Bakit may pa good luck siyang nalalaman? Hindi naman ako sasali ng contest? And the biggest question here is, why am I thinking about that guy! Pakiramdam ko tuloy nilalason ako ng mga mata niya.

"Huwag kang magpapalinlang sa mga ganiyang mukha winter. Minsan kung sino pa yung mukhang anghel, sila pala yung may tinatagong sungay."

Bigla ko namang naalala yung sinabi ni Kelly sa akin. Tama hindi dapat ako magpalinlang! Lalo na doon sa mga kaibigan niyang bida bida. Pero in some reasons... aaminin ko medyo magaan ang feeling ko kay Jobert. He's jolly and funny to be with. And even though we didn't know each other for a long time, I know he's a kind hearted guy. Mahahalata mo naman kasi sa isang tao kung mabait siya. I don't know, it's just my opinion so, shut up!

Sunday ngayon kaya walang klase! Finally makakahilata ako sa kama ng buong araw. Mabuti na lang at no homework policy ang stanford univerity. Dahil gusto raw nila na maging responsable ang mga studyante, dapat daw lahat ng gawain na konektado sa pag-aaral ay sa school lang ginagawa. Well they have a good point by the way.

Ipipikit ko na sana ulit ang magaganda kong mata. Charaught. Pero biglang may kumatok sa pinto, ano ba yan oh.

Tumayo ako at tamad na binuksan ang pinto at bumungad sa harapan ko ang epal kong kuya, at nakabusangot pa ang mukha niya eh.

"Ano ba kuya? Ang aga aga pinapakita mo sa akin iyang busangot mong mukha! Nakakasira ng umaga—" hindi ko natapos ang sasabihin ko ng bigla niya akong buhatin na para akong isang kaban ng bigas. Tapos binagsak niya ako sa kama.

Akala ko ay wrestling na naman ang gimik ni kuya, pero nagulat akong humiga siya sa tabi ko at niyakap ako. Anong anyare dito.

"Hoy kuya panget! Anong nangyari sayo? Himala hindi ka nang wrestling?" Tanong ko sa kaniya

"Wala! Ang panget mo!" Tapos kinagat niya yung braso ko

Agaran ko siyang hinampas ng malakas, kaya napatayo siya. Si baliw tumawatawa pa! Sabi ko na nga ba it's a bait! Wala talagang nagagawang matino ang panget na ito.

"Tumayo ka na diyan! May nagpadala sa iyo!" Seryosong sabi ni kuya.

Bigla naman napakunot ang noo ko. Nagpadala? Nang ano?

"Ikaw ah! Kung may pumoporma sa iyo, sabihin mo sa akin kung hindi kakaltukan kita!" Seryosong sabi ni kuya.

Here we go again. Everytime we're talking about this topic. He became a real brother to me, and at the same time a father. Yes a father, it's been year since my dad was gone, because of heart failure. And the most painful part there is. I'm not at his side even in his last word and breath.

"Kuya! Walang pumoporma sa akin! Tsaka kakabalik ko pa lang dito sa Pilipinas, lalandi agad ako?" Imbis na sumagot si kuya ay ginulo niya ang buhok ko.

"That's good, that you know what's prohibited and not! At least nagkakaliwanagan tayo"

"Hindi tayo bumbilya para magkaliwanagan!" Pambabara ko sa kaniya, pero umiling iling na lang siya.

Pagkababa ko sa kwarto ay dumiretso na ako sa kitchen para batiin si mama, but she's not there, yaya said maagang umalis dahil may aasikasuhin. Sa isang saglit ay napasimangot ako, what do I expect? It's sunday right? Family day, rest day. Pero wala siya. I'm not mad to my mom, never akong nagalit sa kaniya. It's just that, Nag-aalala lang ako na baka masyado niyang pinapagod ang sarili niya. Magmula kasi nung nawala si papa, si mama na ang nag handle ng businesses na naiwan ni papa.