✓ anxiety ❁ [hyunjin × yeji]

Chapter Twenty: A Little Hag

Playlist: blackbear ft. Gucci Mane - do re mi

Aynı gün, okul çıkışı...

Üçüncü Kişi Ağzından Anlatım

İnsan hayatındaki ilk arkadaşını edindiği zaman onu en kıymetli eşyası kadar değerli görüyor, ona zarar gelmemesi için elinden geleni yapıyordu. Özellikle bu kişi güvenebileceği, dürüst ve iyi bir insan olduğu zaman işler daha da ciddi hale geliyordu. İlk seferde doğru kararı verip doğru kişiyi arkadaş edindiğinde ona olan ilgi daha da artıyor, üzülmemesi için her şeyi feda edecek duruma geliyordu. Çünkü hayatta sevgiliden, aileden daha çok önemi olan şey iyi arkadaşlar edinmekti. Onlarla başkalarıyla paylaşamadığın duygularını paylaşabilir, eğer karşındaki güvenilir biriyse tüm sırlarını ona açabilirdin. Arkadaş demek fedakarlık demekti; sevmek, korumak demekti. Tüm bunların beden bulmuş hali de tam olarak Yuna'ydı.

Malzeme deposunun oradaki karanlık aralıkta Yeji'yle o şekilde karşılaştığından beri unniesine karşı yaklaşımı hep farklıydı. İlk gördüğü günde bile kanı ısınmıştı o uzun saçlı, güzel gözlü kıza. O an demişti; o kızla arkadaş olmalıyım diye. Olmuştu da. En başta arkadaş olmaya çalıştığı kişiler gibi onu dışlamamış ya da kalp kırıcı sözler söylememişti. İşte buradan bile Yeji'nin herkesten farklı olduğunu anlayabilmişti Yuna.

Zamanla aralarındaki bağ da güçlenmeye başlayınca Yuna, Yeji'ye daha çok ısınmaya başlamıştı. Kendine onu da kaybetmemek için elinden geleni yapacağına, onu mutlu edeceğine söz vermişti. Birazdan da canından çok değer verdiği arkadaşı için bir şey yapacaktı. Sonu ne olacaktı ya da bunu söylediğinde Yeji'nin vereceği tepki ne olacaktı, hiçbir fikri yoktu ama yanlış olan bir şeyi açığa kavuşturacağını biliyordu. Bunun için bile elinden geleni ardına koymayacaktı.

Aslında Yuna'nın konu hakkında pek bir bilgisi yoktu. Yeji de ona pek bir şey anlatmamıştı. Yeji'nin ona dertlerini, sıkıntılarını anlatmaması biraz darılmasına sebep olsa da Yeji'nin biraz içine kapanık, suskun biri olduğunun farkındaydı. Sesini çıkartamıyor, kızamıyordu. Belki de birazdan yapacağı delilik için Yeji'nin ona gerçekleri anlatmasını bekleyebilirdi ama Yuna bunu asla yapamazdı. Çok sabırsızdı bir kere o. Gece boyu uyuyamaz, içinde kalırdı yoksa. Biraz patavatsız, aceleci bir kişiliği vardı fakat bu huyu ona artı yönler de veriyordu. Onun için en iyisi, zaman daha çok geçmeden aklına koyduğu şeyi yapmaktı. Yapacaktı, zararlı çıkma ihtimali olsa da yapacaktı. Unniesi için... Sadece ve sadece tek arkadaşı olan Yeji için yapacaktı bunu.

Adımlarını biraz daha hızlandırıp hedefine biraz daha yaklaştı. Karşısında arkası dönük ismini bilmediği, kendinden iki yaş büyük olan çocuğa baktı. Geniş omuzları, düzgün bir vücudu vardı. Çok uzun boylu değildi ama Yuna'dan birkaç santim uzun olduğu kesindi. Yuna, o çocuğun yüzünü okulda birçok kez görmüştü. Aslında okuldaki birçok siyah kafanın arasında peri kızı gibi olan sarı saçlarıyla onu fark etmemek elde değildi. Genç kız, genç adamı ilk gördüğünde ufak çillerine bayılmıştı. Küçük bir burna, kızların kıskanacağı derecede dolgun pembe dudaklara sahipti çocuk. Yuna da ister istemez onun bu güzelliğine imrenmişti. Birçok kıza taş çıkartacağı yüz güzelliğine sahip olduğu kadar erkeksi duruşu ve biçimli yüz hatları ile de oldukça yakışıklıydı. Yuna da minik kalbini bir an bu sarışına kaptıracağını sanmıştı. Ama çocuğun sürekli çatık olan kaşlarını, duygusuz bakışlar atan kahverengi gözlerini fark ettiğinde biraz ürpermişti. Daha sonra da arkadaş çevresinden başka insanlara aldığı tavrı gördüğünde tamamen soğumuştu ondan. Evet, yakışıklı ve dikkat çekici olabilirdi. Hatta seksi bile olabilirdi ama kesinlikle insan olma kalıbından uzaktı. Tüm hareketleriyle bir kütüğü andırıyordu. Yontulmamış, öylece kesilip atılmış, dallı budaklı bir kütükten farkı yoktu bu çocuğun.