✓ anxiety ❁ [hyunjin × yeji]

Chapter Twenty-Two: Street

Playlist: Stray Kids - Again & Again (Cover)

Aynı akşam, saat 22.00 suları, dans salonunun arkasındaki boş sokak...

Üçüncü Kişi Ağzından Anlatım

"Alo?"

"Dans salonunun arkasındaki sokağa gel. Konuşmamız gereken bir şey var."

Telefonu kapattı. Cevabı beklememişti, gelmek zorundaydı. Adımları boş yollarda tok sesler çıkartırken dakikalardır içinde sakladığı öfkeyle yumruklarını sıkmamak için zor duruyordu.

Aşk diye tanımlanan o şey insana her şeyi yaptırabilirdi. Evet, anlaşılması zordu ama onu yaşamadan önce asla yapmayacağın şeyleri onun yaptırdığı açıktı. Hyunjin için de tam olarak bu gerçekleşiyordu. Aşka düştüğünden hiçbir zaman haberi olmamıştı ama yakınlaştıkça, dokundukça anlamış; sonunda kabul etmişti. Yeji'yi gördüğünde ister istemez elleri titriyor, kalbi daha da hızlı atıyordu fakat şu an en değerlisine bir başkasının dokunmuş olması onu çileden çıkartıyordu. Yeji'nin yanında bu öfkesini göstermek istememişti. Yeterince kırıldığını hallerinden fark etmişti, buna hastalığı da etkilenince kendisini bir nevi dizginlemişti. Fakat şu an boş sokakta sinirle yerdeki taşları tekmeliyor, sakinleşmek için derin nefesler alıyordu. Şiddet yanlısı bir insan değildi, birazdan bunun için şiddete de başvurmayacaktı. Sadece o azgın sarışının neden böyle bir şey yaptığını öğrenmek, ona bir çift laf etmek istiyordu. Şu ana kadar her şeyi konuşarak halletmeye çalışmıştı. Böyle bir şey nasıl halledilirdi, emin değildi ama bu şeyi açıklığa kavuşturmak istiyordu.

Artık sabırsızlandığı için daha hızlı adımlarla gitmesi gereken yere ilerledi. Orası Yeji'nin evine biraz uzaktı ama umurunda değildi. Eninde sonunda onunla karşılaşacak, demesi gerekenleri bir bir söyleyecekti.

O sırada da Felix bir zamanlar yakın arkadaşı olan kişiden aldığı kısa aramadan sonra sırıtmıştı. Hyunjin'in aniden böyle arayıp konum belirtmesinin nedenini az çok biliyordu. Oturduğu yerden kalkıp yüzüne kapanan telefonu arka cebine attı. Bulunduğu yerden uzakta bir köşede duran arkadaşına eliyle gidiyor olduğunu gösterdi. Sadece bir baş sallamayla geri dönüt aldığında ellerini deri, kalın ceketinin cebine atarak mekandan ayrıldı. Yine o akşam da kendini yakın arkadaşının bir mekanında bulmuştu. Çok içmemişti ama bir miktar alkol kokusu üzerine sinmişti. Bilinci de oldukça yerindeydi, eğer üzerinde o koku olmasa içmediği düşünülebilirdi.