You hurt me, but I still love you

7. Jaimy's geheimen - Caitlin

Het is nog vroeg als ik met mijn vrienden op school aan kom. Rustig lopen we naar binnen. Sem geeft me een knuffel en daarna gaan mijn vrienden naar hun les. Ze hebben vandaag een uur extra en moeten eerder beginnen.

Als ik door de gang loop kom ik Jaimy tegen. Hij heeft gister niks meer tegen me gezegd en is na de les meteen weggegaan. Ik weet niet waarom, maar het deed me pijn. Ik maak me zorgen om deze jongen hoe gek dat ook is.

'Hoi.' Zeg ik vriendenlijk. 'Hoi.' Zegt hij bot. Gekwetst kijk ik hem aan. Ik had het kunnen weten. Hij heeft een hekel aan me. Jaimy loopt weg en even later loop ook ik naar onze klas. We moeten uit elkaar gaan zitten en krijgen een SO voor onze neus. Ik heb er niet voor geleerd, maar dat is niet zo'n probleem. Ik ben goed in Duits. Rustig begin ik te schrijven. Ik heb toch alle tijd.

Als ik alle antwoorden in heb gevuld en mijn blaadje bij de lerares inlever kijkt ze me glimlachend aan. 'Ik denk dat je weer een goed cijfer gaat halen Caitlin.' Zegt ze vriendelijk. Ik glimlach terug en ga weer op mijn plaats zitten.

Als de les even later voorbij is wil ik met Louis naar het studielokaal lopen als mijn blik valt op een briefje. Het ligt naast de tafel van Jaimy (die nog steeds niet terug op zijn plek staat).

Nieuwsgierig loop terug het lokaal in en stop het briefje snel in mijn zak. Ik kan het niet helpen, ik ben nou eenmaal nieuwsgierig aangelegd. Louis kijk me vragend aan, maar zegt er verder niks van.

Samen lopen we naar het studielokaal. 'Ik ga alvast aan mijn huiswerk.' Zegt hij rustig. Ik knik en kijk hem dankbaar aan. Dan kan ik mooi dat briefje lezen. Voorzichtig haal ik het briefje uit mijn zak. Het bekende handschrift van Jaimy is duidelijk zichtbaar.

Problemen

1. Ik word thuis mishandeld.
2. Ik ben verliefd... op Caitlin. ???
3. Mijn sport wordt minder... ?
4. Mijn cijfers zijn barslecht.

Staat er op het briefje. Geschrokken laat ik hem op de grond vallen en Louis kijk me verbaast aan. Snel pak ik het briefje op en loop het studielokaal uit. Ik loop regelrecht naar de meisjes wc's. Van zijn cijfers wist ik, dat hij gister een slechte dag had kan ik ook wel begrijpen, maar dat hij me leuk vind en thuis word mishandelt slaat in als een bom. Zal die schreeuw van Jaimy geweest zijn? Hoe kan zijn moeder dat doen?!

Ik zucht. Wat ben ik blij dat Jason het gedoe met Jaimy beloofd geheim te houden. Als mijn vader het wist, was hij zeker naar zijn moeder gegaan. Dan had ze Jaimy misschien nog meer pijn gedaan.

Tenminste ik denk dat het zijn moeder is, want zijn vader heb ik nog nooit gezien. Ook niet bij leerling/rapport bespreking. Ik schud mijn hoofd. Het is niet belangrijk wie het doet, belangrijkste is dat het stopt.

Ik loop de wc's uit en loop naar de aula. Ik moet Jaimy zoeken. Ik moet met hem praten. Als ik zoekend rond kijk zie ik hem uiteindelijk alleen aan een tafeltje zitten. Vastberaden loop ik op hem af. Als ik bijna bij hem ben komt er een meisje voor me staan. Met een gemene grijns kijkt ze me aan. 'Waar dacht je naar toe te gaan snol?' Zegt ze spottend. Ik kijk haar koelbloedig aan. Ik ben niet bang voor haar, nooit geweest en dat zal ik ook nooit worden. 'Dat gaat je niks aan barbiepop.' Zeg ik rustig en loop door. Ze kijkt me verbaast aan en ik ga naast Jaimy zitten.

Een tijdje is het stil tussen ons. 'Jaimy, ik wil je helpen.' Zeg ik zachtjes. Hij zegt niks en kijkt me niet aan. 'Jaimy, ik weet dat het onmogelijk lijkt, maar ik kan je echt helpen.' Hij schud zachtjes zijn hoofd, maar zeg niks. 'Jaimy, laat me je dan op z'n mist met je punten helpen. Alsjeblieft!' De jongen staat op en loopt zonder iets te zeggen de aula uit. Wat heb ik nu weer verkeerd gedaan? Denk ik verdrietig en staar in de richting waarin hij is verdwenen.