You hurt me, but I still love you

68. Terug naar huis - Caitlin

Hij slikt. 'Luister het is mijn taak om Casey te beschermen, ik mag niet vriendelijk doen of te veel met mensen praten, want dan raak ik afgeleid. Laat me alsjeblieft gewoon mijn werk doen.' Zegt hij dan. 'Oké, maar dan hoef je als nog niet zo bot te doen.' Zeg ik en sla mijn armen over elkaar heen. De jongen zucht. 'Goed, ik zal wat vriendelijker zijn, maar laten jullie me dan alsjeblieft gewoon met rust?' Vraagt hij aarzelend.

Oké, zijn gedrag is duidelijk een masker. Hij wil zijn baan niet kwijt en verbergt daarom zijn ware ik. Ik knik. 'Dat is goed, maar eerst wil je nog een tip geven. Wees jezelf, je bent goed zoals je bent, een masker op zetten heeft geen zin, daar worden jij en andere uiteindelijk alleen maar ongelukkiger van.' Zeg ik rustig. De jongen kijkt me verbaast aan en knikt.  

Jaimy glimlacht. 'Zoals je ziet moet je mijn Caity niet uitdagen of irriteren, ze kan behoorlijk fel zijn, zeker de laatste tijd.' Het laatste zegt hij wat zachter en ik glimlach.

Een week gaat voorbij. Ethan blijkt een echte badboy te zijn, maar heeft van binnen wel een goed hart. Jaimy is het niet eens met Casey's keus en hij weet niet of deze relatie wel verstandig is, maar heeft besloten niks te zeggen, omdat hij zijn zusje niet wil verraden. Jaimy's vader heeft alles voor Blacy kunnen regelen en we nemen haar dan ook vandaag mee terug naar Nederland.

Op het vliegveld nemen we afscheid van Jaimy's familie en beginnen dan aan onze lange terug reis. Als we in het vliegtuig zitten begin ik ineens te huilen. Jaimy kijkt me bezorgd aan en slaat zijn armen om me heen. 'Caity wat is er?' Vraagt hij zacht. 'Als we terug zijn moet ik naar de dokter, vanaf dan kan ik het niet langer ontkennen. Ik krijg een kindje dat ik misschien wel weg moet geven, terwijl ik als klein meisje altijd zei dat ik mijn kinderen nooit in de steek zou laten.' Vertel ik snikkend.

Jaimy slikt. 'Het is ook moeilijk, voor ons allemaal. Voor mij is het ook moeilijk, mijn vriendin krijgt een kindje dat niet van mij is. Als je het houd, wat moet er dan van onze relatie worden? Als je voor mij kiest heeft het kindje geen vader en ik weet maar al toe hoe ellendig dat soms is.' Zegt hij zacht.

Ik zucht. 'Jaimy luister eens, stel nou dat Ash de vader is, dan wil ik niet eens dat hij of zij zijn of haar vader zou leren kennen. Ash is geen vader en dat zal hij ook nooit worden, weet je Jaimy anyone can be a father but it takes someone special to be a daddy. Iedereen kan een kind maken, maar je bent pas papa als je er ook goed voor zorgt. De papa van het kindje is degene die het met liefde opvoed en er een band mee opbouwt.

Je kan er voor kiezen om zijn of haar papa te zijn, maar je zou er ook voor kunnen kiezen om gewoon mijn vriendje te zijn en te accepteren dat ik kind heb of je kiest er voor om bij me weg te gaan. Die keuze moet je zelf maken en ik moet beslissen of ik het laat adopteren of dat ik het zelf opvoed.' Zeg ik dan.

Jaimy knikt. 'Ik hoop dat Lucas de vader is, dan heeft het kindje tenminste niet de slechte genen van Ash.' Zegt hij zacht. Ik knik. 'Laten we ons daar nu niet druk over maken en gaan slapen.' Zeg ik zacht. Jaimy knikt en sluit zijn ogen.

De rest van de vlucht hebben we geslapen. Nu zijn we inmiddels op het vliegveld en is dan het moment daar. We moeten naar de dokter, uitstellen is niet meer mogelijk en ergens wil ik dat ook niet. Ik wil weten waar ik aan toe ben, dus op naar de dokter.