Chapter 29

574 23 20
                                    

Jaki's POV





Nagising ako nang maaninag ko ang sikat ng araw. Tumingin ako sa orasan, mag aalas-siete lamang pala.






Tumayo ako at inayos ang aking higaan. Nang makatapos ay bumaba ako ng hagdan at dumiretso sa kusina para maghanda ng almusal.





Nangunot ang noo ko nang may maamoy na pagkain mula sa kusina. Hindi ko na lang iyon pinansin at naglakad na.





Naabutan ko naman ang isang lalaking nakatalikod na pasayaw-sayaw habang nagluluto. Sa balakang pa lang ay alam mo nang si Vice ito.





Teka, ang aga naman ata niya nagising?





"Vice?" Tawag ko sa kanya. Napalingon siya sa akin at nginitian ako. Nginitian ko din naman siya pabalik.





"Good Morning." Malambing na sabi niya sa akin habang hinahalo 'yung niluluto niya.






"Good Morning din. Bakit ikaw ang nagluluto d'yan?" Tanong ko sa kanya. Binalik naman niya 'yung tingin niya sa kalan.





"I just want to cook something very special for my love---ah hindi.. a-ano kasi.. what I mean is l-love ko ang pagluluto. Oo g-ganun nga." Nauutal na sabi ni Vice. Kita ko namang napa-face palm siya.






"A-ah, ganun ba. S-sige antayin ko na lang doon sa sala." Pagpapaalam ko sa kanya. Shoot, that felt awkward.





Maglalakad na sana ako pabalik ng sala nang tawagin niya ko.





"Dito ka na mag-antay mahal." Vice uttered without even realizing what he just said. Punyemas, did he just called me mahal? As in love sa english? Kanina love tapos ngayon naman mahal? Ano ba Viceeeee. Do you mean those words???????????






Naramdaman ko ang pagbilis ng tibok ng puso ko. Here it go again, trembling widly, beating fastly as if is it's last. Pucha Vice, ikaw lang nagpaparamdam sa'kin ng ganito.






I turned my body towards his direction. It's been seconds since he told me those words and yet nagsasayaw pa din siya habang nagluluto na parang hindi niya ako tinawag na mahal kani-kanina lang.






"M-mahal?" I asked. Napalunok ako. My heart skipped a beat when he looked at me.





Ngayon ko lang napansin, he's wearing his morning look. Bare faced. And his eyes look still kind of puffy. Ngayon ko lang natitigan ang ganitong look ni Vice. He looks so manly.





"A-ano?" Clueless na sabi niya.





"W-wala. 'Wag mo na lang intindihin. S-sige mamaya na lang ako b-babalik dito." Nauutal kong sabi sa kanya.





"Ah.. J-jaki! Ano k-kasi 'yun. M-mahal.. 'yung mga niluto ko, oo. Kaya d'yan ka na lang mag-antay. M-matatapos na din naman 'to e." Nauutal na sabi din ni Vice. Napalunok ako. Tila hindi mawala 'yung awkwardness sa atmosphere ng kusinang ito.






Nakakaloka!






"S-sige." Pagsang-ayon ko at umupo dun sa upuan ng dining table. Ano pa bang choice ko?





---





Tahimik kaming kumakain ni Vice nang maihanda na niya 'yung mga pagkain sa table. Tila nakakaramdam pa din ako ng ilang dahil sa mga narinig ko kanina. Tinry kong mag-isip ng topic or something para naman gumaan-gaan 'yung atmosphere sa pagitan naming dalawa.





Last NightTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon