CHAPTER NINE

1 2 0
                                    

Umalis na siya grabe ang sakit naman ng sinabi nya akala ba nya okay lang yung sinabi nya sa akin akala nya ba im a shield na kayang sanggahin lahat para lang hindi masaktan

Tumulo na ang luha ko

Matapang ako,oo pero hindi ibig sabihin noon kaya kong maging matapang na hindi tinatablan ng sakit na tatagos sa puso...

Pinunasan ko na ang sahig at syempre ang luha ko umalis na rin ako sa library...

Dumiretso na muna ako sa bahay kasi ayuko munang magtrabaho para naman makapagpahinga...

Pagkarating ko sa bahay nakatulog na agad ako...

Nagising ako ng maaga,pero hindi agad ako nakapaghanda

Parang sobrang bigat ng pakiramdam ko ngayong araw...

Dumiretso na ako sa room pagkatapos kong uminom ng gamot...

Pagkarating ko sa room naupo muna ako sa upuan ko at sinaulo ang report ko para mamaya...

Nagsimula ang reporting  at recess na hindi sa akin sumama sina Marga kasi masama daw pakiramdam nila kaya ako nalang magisa ang bumaba kasi gutom na rin ako...

Pagkababa ko nakita ko si Lerwin na may dala dalang folder

Ngumiti ito sa akin at gayun rin naman ako.

"Lexine magrerecess kana ba?"

"Yah,ikaw?"

"Can you wait for me,just for a few minute dadalhin ko lang to!"

"Sigi samahan na kita!"

Pagkatapos namin yun dalhin sabay kaming pumunta sa cafeteria umorder kami ng spaghetti at juice,hindi ako nagpalibre sa kanya dahil may sarili naman akong pera

Umupo kami sa dulong banda at doon kami kumain

"Diba may research rin kayo tapos kana ba?"

"Konti na lang matatapos na rin ako,ikaw?"

"Konti na lang rin matatapos na!"

"Ahh,sigi mauna na ako"

"Sigi sasabay na ako"

Dumiretso na kami sa elevator

"Sigi bye!Lexine"

"Sigi bye!"

Pumasok na ako sa elevator at pagkarating ko sa room namahinga na ako

Umupo na ako sa upuan ko

Maya maya dumating na rin ang subject teacher at natapos rin kalaunan

Pagkatapos nang klase umuwi na ako sa bahay para kuhain yung uniform ko kasi hindi ko nadala kaninang maga

Mabuti at wala si lola,pagkatapos kong kuhanin lumabas na ako at dumiretso sa ihawan pagkarating ko roon nagsimula agad akong magtrabaho nang natapos akong maglinis umuwi na ako

Pero habang naglalakad ako pauwi nakita ko ang pamilyar na sasakyan yung kulay nun kamukha nang kulay ng sasakyam ni Pyan ng una ko siya nakita dito

Nakarinig ako ng lalaking parang nakakaramdam ng sakit,lumapit ako sa bintana ng sasakyan pero walang tao roon kaya may pumasok sa isip kong baka napahamak si Pyan o kung sino man ang sakay

Umikot ako at nakita ko si Pyan na nakaupo sa sahig at hawak hawak ang paa nya

Kaya lumapit ako at tinulungan ko siya na umupo sa bench kung saan madalas kong nakikita noon sina Lola Pasita

Is This Love?Where stories live. Discover now