Is This Love?

CHAPTER THIRTY-SEVEN

Hindi dapat mahaluan nang kahit na anong pagdududa ang relasyon namin.

Hindi dapat ako makinig sa isip ko na ang sinasabi ay magduda dapat ang puso ko ang paniwalaan ko dahil walang ibang magsasalba nang relasyon namin kundi kaming dalawa.

Ilang araw siyang hindi nagtext or tumawag ni wala kaming communication nang ilang araw,hanggang magtext siya sa akin na magkita daw kami

Pyan

Magkita tayo
8am sunduin kita

Ngayon kami magkikita at excited na excited na ako,hindi ko alam kung anong pagkasabik ba ang sumapi sa akin,ewan ko kung bakit ganoon na lang naramdamam ko

Pagbusina palamang nya palabas na agad ako,at dali dali akong lumapit sa kanya may dala dala itong isang boquet nang red and white roses tapos may isang kahon nang chocolate

"What's this?"

"Pambawi ko sayo!"

"Pambawi?Pyan you don't need t---"

"I need to do that ilang araw akong nawala,ilang araw akong hindi nagparamdam kaya you deserve that kind of treatment from me"

"San ba tayo pupunta?"

"Basta get in"sabi nya sakin bago buksan ang pintuan nang kotse nya

Sumakay naman ako doon,namiss ko ang pamango na gamit gamit nya,ang mga yakap nya siguro he became my weakness,he became my everything,i want him,i want to be with him.

Habang nagdadrive siya hindi ko maiwasang titigan siya,ang gwapo gwapo nya talaga,siguro nattached na ako nang sobra sa kanya,i like everything about him,ginusto ko na talaga siya kaya lahat sa kanya nagustuhan ko na rin

Tumigil muna kami sa isang kainan,nang papasok na kami doon nagring ang phone nya pero hindi nya yun sinagot hanggang makaupo kami at habang um-order kami may tumawag na naman sa kanya nakasilent na ang phone nya pero dahil sa pagpatong nya sa lamesa nang ohone nya ay lumabas sa lockscreen nito ang isang caller na gumagamit nang unknown number

"Sagutin mo na mukhang importante yan"sabi ko habang nakangiti

"Sigi,punta lang ako sa labas"sabi nya bago nagpaalam sa akin

Hindi pa rin siya bumabalik hanggang maiserve na yung mga inorder namin

Hindi muna ako kumain dahil hinintay ko siya,pagbalik nya tinanong ko agad siya

"Is it important?"

"No"

"So sino yun?"

"Ah wrong number"

"Wrong number eh ang tagal nyo nagusap"

"You don't need think about it,wala ka bang tiwala?"

"Pyan im just asking if sino yun"

"Wrong number yun and kaya ako matagal sa labas is because of Manang Lolit,is it okay?"

Binaling ko na lamang ang aking sarili  sa pagkain,it's more than enough,hindin mo na nakocontrol sarili mo just because of that stupid prank caller,gusto nya lang sirain ang relasyon nyo.

Pero hindi ako makontento sa mga sagot nang puso ko na paniwalaan si Pyan na huwag pagdudahan,but my mind telling me that i need to investigate kasi puno na talaga ako nang pagdududa