Is This Love?

CHAPTER ELEVEN

Tama nga...ang may diin pero mahinahon na tinig ay galing kay Pyan tama ang hinala ko,pero isang matalino na gaya ni Pyan ang pinagalitan?siguro mali nga ang pagkakakilala ko kay Pyan mabait nga siguro siya pero dapat ko ba siyang tulungan?

Nawala ang lahat ng iniisip ko nang marinig ko ang mga yabag na papalayo na maaring ito ay kay Professor Monte,sumilip ako at tama ako si Professor Monte nga ang lumayo na sa lugar samantalang si Pyan nakatayo at nakakuyom ang kamay,dali dali akong umalis sa lugar dahil baka kapag naabutan ako ni Pyan ako pa ang mapagbuntunan ng inis at galit nya

Habang naglalakad iniisip ko kung dapat ko ba siyang tulungan,pero baka dapat na hindi na lang rin kasi baka kapag tinulungan ko siya isipin nya pa na tsismosa ako...Ahhhhhh shemsss naguguluhan na ako pero ano bang dapat kong gawin!

Hindi ko namalayang nakarating na pala ako sa ihawan pumasok na ako sa loob at nagsimulang magtrabaho pagkatapos kong magtrabaho lumakad na agad ako pauwi dahil medyo gabi na ako nakalabas pagkauwi ko nadatnan ko na si lola na tulog na kaya nakahinga ako nang maluwag.

Pagpasok ko sa kwarto naupo ako sa kama at patuloy kong iniisip ang lahat nang hakbang kung tutulungan ko ba si Pyan...

"Sigi tutulungan ko siya once na may magawa siyang mabuti sa akin!"...bulong ko sa sarili ko

Kinabukasan

Pumasok ako ng maaga sa school parang sobrang saya ko ngayon sobra pa sa sobra ewan ko mukhang may magandang mangyayari ngayon

Pagkatapos na pagkatapos nang klase bago magrecess dali dali akong pumunta sa library para tingnan kung nandun si Pyan.

Pero bakit ganoon ako kasaya tama kaya sila na baka crush ko na si Pyan pero ang sama nya eh mukha siyang sanggano na hitad.

Pero ahhhh hindi pede,hindi ko siya hahanapin,tsaka hindi ko siya crush dapat nga hindi ko siya hanapin,duhhh babae ako tsaka edukada noh,tsaka kung magkakacrush man ako dapat si Lerwin nalang kasi mas mabait siya kaysa kay Pyan.

Pupunta lang ako sa library para magbasa at kumuha ng libro pero habang papalapit ako ng papalapit sa library pabilis ng pabilis ang tibok ng puso ko,bakit ganoon?

Pagkarating ko sa library iginala ko agad ang aking mata nang makasigurado akong wala si Pyan parang bumagal lahat at nakaramdam ako ng panlalamig kaya di na ako pumasok pa sa loob bagkus dumiretso ako sa field nagbabakasakali akong nandun siya pero wala rin,baka siguro ganun talaga baka dapat na hindi ko na lang siya tulungan

Bumalik na ako sa room at namahinga.Nang matapos ang maghapon umuwi na ako,habang naglalakad ako papunta sa ihawan parang balisa talaga ako sobrang lalim nang iniisip ko

Pagkarating ko sa ihawan nagsimula agad akong magtrabaho bugnot na bugnot ako at sobrang bigat nang pakiramdam ko.

Tsaka parang ilang araw nang hindi pumapasok si Marga dito.

Pagkatapos kong magtrabaho umuwi na ako pero habang naglalakad ako may naramdaman akong sumusunod kaya lumingon ako pero wala eh,tuwing nakaharap ako sa ibang direksyon nararamdaman ko ang naglalakad na mas palapit sa akin kaya lumingon agad ako

Kaso nahagip na nya ako at tinakpan ang bibig ko at dinala sa madilim na lugar

"Ibigay mo sa akin ang pera mo!"...sigaw nito
"Asan na!"dagdag pa nito

Nang akmang iaabot kona ay may sumulpot na lalaki at tinulak ang lalaking holdaper hinila naman nya ako at dinala palayo,tumakbo kami nang mabilis,umasa akong si Pyan yun pero nang tumigil na kami dahil marami nang tao ang nasa paligid ay inalis nito ang kanyang cap

"Miss are you okay?...Lexine?"

"Lerwin?anong ginagawa mo dito?"

"Napadaan ako dito nang makita ko ang isang lalaki na sumusunod sa isang babae kaya inabangan kona!"

"Bakit naman lakad ka?kung napadaan ka lang?"

"Ipinagawa ko kasi yung kotse ko nasira kasi kaya nagtaxi na lamang ako,are you okay?may masakit ba saiyo?may ginawa ba sa iyo yung holdaper?"

"wala naman sigi mauna na ako"

"Samahan na kita pauwi?"

"No need kaya ko na yung sarili ko tutal malapit na rin naman yung bahay namin magingat ka na lang rin bye!"

Umalis na ako at nakahinga na rin ako nang maluwag bakit may panghihinayang pa rin sa loob ko.

Bakit patuloy kong iniisip na dapat si Pyan yung nagligtas sakin?

ahhhhhh bakit ganito?

ganito ba talaga kapag nagkacrush?

Kapag naliligaw yung isip kapag puro problema kung ano ano yung iniimagine,ganon ba?

Kapag ba may natitipuhan dapat ganun yung mga nararamdaman?

Yun bang iba kapag nagkagusto ganoon rin hinahanap yung isang lalaki o kaya babae,ganoon ba?

Kapag ba gusto mo isang tao lahat nang traits nya kailangan mo pang tanggapin?

Kapag ba ginusto ko siya masusuklian ba nya?

Eyyy Lexine tigilan mo nga yang mga ganyan hindi mo crush si Pyan,okay?kakasulsul lang nina Marga saiyo yan kaya ganan iniisip mo please Lexine kalimutan mo na yang mga letcheng tanong na yan

Kinabukasan pumasok ako agad nang maihanda ko ang sarili ko

Pagkarating ko sa room naupo agad ako sa upuan ko dahil medyo late na rin naman ako,mabuti nalang at wala pa ang subject teacher namin

Nang matapos ang klase nagrecess na agad kami nina Kiana,umorder si Kiana para sa aming tatlo

Nang matapos kaming kumain nagyaya si Kiana na dumaan muna kami saglit sa field area dahil kakausapin ny lang daw si Benedick saglit,ayaw ko na sana pero pinilit nila ako eh kaya sumama na rin ako

Pagkatapos kausapin ni Kiana si Benedick umalis na kami pero napadaan kami sa grupo nang kababaihan na nagbavolleyball sa pagkakatitig ko sa kanila hindi ko napansin na may bench na pala na nakaharang sa tapat ko kaya natumba ako at saktong papunta sa lugar ko ang bola mabuti na lang at humarang ang isang lalaki na medyo pawisan na tumakip sa liwanag ng araw at sa kanya tumama ang bola ng volleyball

"Lexine?okay ka lang ba?"

"Pyan?"pagkasabi ko noon bumilis ang tibok ng puso ko

"Yahh it's me?nahilo ka na naman ba?may masakit ba saiyo?tara samahan kita sa clinic"

Nang akmang bubuhatin na nya ako ay dali dali akong tumayo

"Hindi okay lang ako Pyan,nagdilim lang yung paningin ko kaya di ko napansin yung bench,sigi bye!"

Dali dali akong umalis at pumunta sa lugar kung asan sina Marga mabuti at hindi nila nakita yung pagkakatumba ko at pagkakatulong sa akin ni Pyan,mabuti at busy sila sa cellphone nila nakahinga ako nang maluwag nang makalayo na ako,wala nang lingon lingon dahil ayoko nang makita siya ayoko nang makita ang pawisan nyang balat dahil di ko mapigilan ang sarili ko na tumitig.

Pero mali yun eh mali na pagnasaan ko si Pyan kasi may girlfriend siya at isa rin famous gaya nya samantalang ako heto lang kaya di dapat na magustuhan ang gaya nya.

Pagkarating namin sa room mabilis pa rin ang tibok ng puso ko kahit malayo na ako kay Pyan yung nga mata nyang nangungusap yung bisig nya,yung kamay nya na humawak sa braso ko at ang tono ng boses nya na may diin pero mahinahon hindi ko yun maialis sa isip ko.

My desicion was final kailangan kong ilayo ang sarili ko sa kanya kasi kahit niligtas nya ako may girlfriend siya na pedeng umalalay sa kanya mukha namang edukada si Angel eh.

Pero kailangan kong sumugal baka hindi pa alam ni Angel ang lahat,ang lahat na baka bumagsak si Pyan kaya one more sign

Like my page: QUEEN Felicity page