Mr. In Denial Meets Miss Eyeglasses

Chapter 5

ANG SAKIT NG ULO ko salamat sa pamilya ko kahapon nakayuko ako sa lamesa habang sinusubukang umidlip, pagkatapos kong ayusin ang research proposal namin ay gumawa pa ako ng assignment. Pagakatapos ay nagbasa ng update ng mga paborito kong webtoon, manga, wattpad, at iyong sa mga sina-subcribe ko pa sa YouTube.

Malapit nang maghating gabi noong nakatulog ako hindi ko naman napansin na ang tagal ko na palang nakababad sa phone, hindi ko nga namalayan na isang lingo na pala ang naka lipas, haggard na ako. Buti at hindi ako nalate kaninang umaga pinasakay pa naman ako ng ate ko sa tricycle sabi ko na eh pagkatapos ko pa naman siyang asarin kahapon I expected this to happen. Buti nag ready ako ng sukli.

Nagulat ako nang biglang may umupo sa katabi kong upuan knowing it was Nathan, malapad siyang ngumiti saakin tsaka pinakita ang isang larawan. Naningkit ang mata ko at sinubukang basahin but he suddenly grab my eyeglasses.

"Hoy! Pano ko yan mababasa kung wala akong salamin?" angal ko habang sinusubukang kong kunin ang salamin ko nang itinaas nito ang kamay sa ere.

"Ganyan na ba talaga kalabo mata mo para hindi 'to mabasa?" argh, here we go again. Mahigpit kong hinawakan ang braso niya at marahas na kinuha ang salamin sa nakataas niyang kamay at masama siyang tiningnan.

"Ano makikipag-away ka nanaman ba saakin?" tanong ko pero imbes na sagutin ako ay bigla siyang lumapit saakin at tinitigan ako diretso sa mga mata, and then he fix my eyeglasses na ikinagulat ko tsaka siya ngumiti saakin.

"Hindi ako makikipag-away, I'm just saying na hindi mo alam kung paano alagaan ang sarili mo. May contact lens naman bakit ka ba nagsasalamin?" suddenly a woman entered the classroom, she walks glamorously right straight to us at huminto sa harap ni Nathan. When the two made an eye contact, nanlaki ng mata ni Nathan at mukhang alam ang pakay nito sa kanya.

"Please no," paki-usap niya habang nakatingin kay Mel, I look back at Mel and she nod.

"Yeah, we both need to attend don't worry, malapit nang matapos ang buong schedule for the whole year at planning ang kulang na lang ay brochure at new posters para sa school natin. Please...." Nakiki-usap si Mel kay Nathan at tumingin naman siya saakin na ikinagulat ko, it was like he was asking permission or something. Tumingin na rin saakin si Mel at nakita ko ang ngiti sa labi nito, she suddenly bend down to her neice and look at Nathan before at me.

"Clio" sambit niya na may malumanay na boses at masamang tiningnan si Nathan.

"This guy" she look back at me with a gentle smile, "can I borrow him for a little while?" huh? Why is she asking me? Nagulat ako sa sinabi nito at biglang tumayo si Nathan na ikinagulat ko at hinila ang braso ni Mel pero hindi siya nagpatinag at nanatiling nakaluhod.

"Clio, ganito kasi iyon. This guy really likes y-"

"We're going!" biglang sigaw ni Nathan na nagpatahimik sa buong maingay na classroom, lahat ng mga mata ay napunta saaming tatlo. Nag peace sign lang si Nathan at masamang tiningnan si Mel, they were like talking telepathically . Mel look at me and stood up, as she held my hand

"Thank you, my dear Clio. Anghel ka talaga sa buhay ko, especially to Nathan- aray!" masama niyang tiningna si Nathan at hinila siya palayo saakin, Mel keep waving at me as she was being drag by Nathan.

"Come on..." angal ni Nathan, naunang pinalakad ni Nathan si Mel palabas ng classroom at tumingin saakin si Nathan and lightly touch the tip of my nose, "wait for me later ok? Partner tayo sa ballroom mamaya don't you dare find another man, see you later then" I saw a smile in his handsome face at tumakbo palayo, kumunot ang noo ko at naalala na may itatanong ako sa kanya. Damn, I totally forgot! I look at my phone at binuksan ang messages...for goodness sake how he possible could get my number, then a sudden name carve into my brain....Chloe.