Chapter 6

19 5 0
                                    

"HINDI PA BA TAYO TAPOS?" Angal ko sa mga kasama ko at lahat sila tumingin saakin, asking.

"May 30 minutes pa bago mag start and afternoon classes," ate sharifa commented at nagpatuloy sa pag-aayos ng mga papel, masama kong tiningnan ang hawak kong folder. Bakit pa kasi kailangan ko pa tong asikasuhin? Tsk, biglang may pumasok sa kwarto at nakita si Mel. She excitedly raised a large folder, nangangamoy papel na ang paligid dahil sa nakatambak eh! May computer naman! Argh.

"Nandito na! Nathan halika dito! Ate Sha! Halika nandito na yung picture na edited ng mga kaklase natin, pili ka na lang" excited silang lumapit kay Mel nang isa isa niyang pinakita ang mga brochure at mga poster, nagsimulang umingay ang paligid at naghuhulaan kung sino ang may gawa nun at yan. I want to get out of here.

"Nat, halika nga" kumunot ang noo ko nang tawagin ako ni Ate Sharifa sa nickname ko, ayokong makita.

"Natnat" her cold voice send shiver down to my spine at automatic akong tumayo at lumapit sa kanila, lumapit ako kay ate Sharifa at tinuro niya ang nasa gitna na brochure.

"This looks nice, don't you think? Or maybe you want the other?" mahigit 6 na brochure at pitong poster para sa paaralan, hindi naman kailangan ang mga ito sa buhay ko sakit lang sila sa ulo.

"Alam ko yang iniisip mo, it is needed hindi man sa buhay mo pero para sa paaralan so?" nagtatampo akong tumingin sa kanya pero nainis siya sa ginawa ko.

"Bakit pa ba ngayon to? I mean, hindi ba pwedeng mamayang hapon ang final- ahm. 3?"

"There are 23 posters and brochure and this is the final na pinakanagustuhan nang mga teachers so tayo na ang mag final decision" eh? Why? Those teachers are letting these students, like me, decide this big thing? Hinigit ko ang upuan katabi ko at umupo doon, wala naman akong gusto. Para saakin pareho lang... iba iba nga lang ang kulay at contrast.

"Why don't we let those teachers decide? It's for the school's image after all" thank you Lia, inangat ko ang left hand at naramdaman na nakipag high five si Lia at sabay gulo sa buhok ko. I didn't react and just let it to be messy, napa isip si ate Sha at maiging tiningnan ang mga poster at ang mga brochure.

Malakas na bumukas ang pinto at nakita si Sean na pumasok at may hawak na...brochure at poster! AGAIN? Are those late? Dapat hindi na nila tinanggap at mukhang alam ko rin kung kanino yun, ah-! Now that I mention that, wala naman palang minus sa grado to. It's the students self innovation kung gusto nilang magkaplus points sa finals.

"Kanino naman yan? Late" walang emosyong sambit ni ate Sha at naglakad lang si Sean palapit sa kanya at binigay ang hawak nito, nakita ko ang pag iiba ng reaction ni ate Sharifa. Mukhang may napili na siya.

"I think we all know kung kanino 'to, the always late, pinaki usapan ako ni Denisse kanina na ipakita sa mga teachers. They all liked it, so?" Sean said, pinakita naman ni ate Sharifa ang mga hawak at mas unique nga siya kaysa sa iba. Tumingin kaming lahat sa kanya at mukhang alam na nila ang decision.

"Pinakita mo na ba sa principal?" ate sharifa ask but Sean shrug.

"Couldn't, he wasn't in his office. Maybe in his lunch break, he always goes out if he eats" naglakad si ate Sharifa papunta sa table niya, yes. She had this large table with a nameplate, I can't believe ang laki ng pondo ng paaralan para mapalakad ang paaralang ito. Well, the founder of this school truly spent a fortune. Maganda rin naman ang kalakaran dito, we have our freedom and so. I literally can't complain, argh.

"Mamaya bago uuwi, I'll ask the principal kung i-rereconsider niya. Then we're all good, good job everyone!" yesh! Finally, nag ayos na ako ng mga gamit ko sa desk ko. At aalis na sana nang isara ni Sean ang pinto kumunot ang noo ko at lahat sila tumahimik, Sean pointed ate Sharifa's desk using his nguso.

Mr. In Denial Meets Miss EyeglassesWhere stories live. Discover now