Broken family |16 years of lie

51 1 0
                                    

"HAPPY 16th BIRTH DAY ROCHELLE" They shouted and spread balloons.

I was immediately amazed by the surroundings.

The beauty of the designs and the abundance of food. Almost all of them were smiling.

"Happy birthday to my beloved daughter, Rochelle" Mom chuckled and came to me while holding the Cake. I immediately smiled.

"Thankyou Mama!" I'm glad to say, We are now having a Party.

They all smile and look happy, They Enjoy what's happening around.

I turned to the Door and stared at it for a moment.

'16th birthday ko na Papa, Sana umuwi kana' Hiling ko sa isip ko.

"Anak halika! Tikman moto!" Mom said and pulled me aside, I stopped walking so she look at me.

"Bakit Anak?" She asked. I just try to smile at her.

"Mom, isn't Dad coming home yet?" I asked her, I could see how the smile on her lips disappeared.

"Anak, don't think about your dad, enjoy your Party first" She said, Trying to change the topic. It seemed to break my heart.

'Why don't you answer my question Mama?'

Nag patuloy ang kasiyahan ng Araw na iyon, Pilitin ko mang mag Enjoy pero hindi ko magawa, Nami-miss ko na si Papa.

------

Time Check 11:20 PM

"Sige na mga bata, Mag ingat kayo sa pag uwi" Mom yelled at my friends, and I left them and looked away.

"Oh anak? Matulog kana" Baling sakin ni Mama.

"Ayoko pa po" Sagot ko dahilan para kumunot ang noo nya.

"Bakit naman anak? Balak mo ba mag puyat?" Takha nyang tanong.

"No, Mom, I'm waiting for Daddy" I answered. She became serious.

"Rochelle, your dad's not home yet--"

"But he says he's coming home for my birthday."

"Matulog kana"

"Mama..." I begged her but she just shook her head.

"Umakyat kana sa taas" She says seriously so I can do nothing but walk in.

I was about to climb the ladder when suddenly ...

*BEEP*BEEP*

O_o

"PAPAAAA!" I gladly talked and ran out.

"ROCHELLE ANAK!" Sigaw ni Mama na animo'y gusto akong bigilan, pero hindi ako huminto. Nag patuloy ako sa pag takbo at lumabas ng gate para salubingin si Papa.

"Papa!" I gladly sang and hugged him.

"Happy birthday Anak" He said with a smile.

"I thought your wasn't coming" I said sadly.

"Daddy's coming, napag usapan natin yun diba?"

"Yes ---"

"ROCHELLE PUMASOK KANA SA LOOB!" Sigaw ni Mama kaya malungkot akong bumaling sakanya.

"Pero Mama nandito na po si Papa"

"Wag kang matigas ang ulo.. PUMASOK KANA!" Muli nyang sigaw kaya napakapit ako sa damit ni Papa.

Hindi ko alam kung bakit ganyan ang inaasta ni Mama ngayo'ng nakauwi na si Papa.

'May probolema ba sila?'

"Hayaan mo muna kami mag usap ng Anak natin"

"Bitawan mo ang anak ko"

"Mag uusap lang kami--"

"Sabi ng bitawan mo!" Pilit akong hinatak ni Mama pero hindi ako sumama.

"Nasasaktan yung bata!"

"Hayaan mo munang sumaya ang anak ko!" Sigaw ni Mama kaya kumunot naman ang noo ko.

'What's going on?'

"Wala nako'ng ibang araw pa para sabihin to! Ngayon ko lang masasabi sakanya ang totoo!" Dad replied so my forehead became more and more cramped. Mom started to cry.

"P-Papa what is that?" I asked out of curiousity, I want an answer now. Hindi ko alam kung bakit sila nag kaka ganyan.

"Rochelle listen, Papa were not going home again" Diretsyo nya'ng sabi kaya nag takha naman ako.

"W-Why not?" I asked.

"Because--"

"HON! LET'S GO!" I heard a woman scream in Dad's car.

My eyes immediately widened. She is a beautiful woman and ...

She's pregnant.

"Dad has a family" He replied so tears welled up that I turned to him.

"P-Pero pano na kami ni Mama? P-Pamilya naman po tayo diba?" Naiiyak ng sambit ko pero umiling lang sya.

"Anak, Sa isang pamilya dapat nag mamahalan kayo"

"Nag mamahalan naman po tayo diba?"

"Mahal ka ni Papa" Pilit ang ngiti nya'ng sabi. "Pero Anak, Kailangan din ng Asawa ni Papa--"

"Si Mama! Hindi mo ba sya Asawa?" Umiiyak ng tanong ko at umiling naman sya.

"Hindi ko Mahal ang Mama mo, Nag sama lang kami para sayo, But i can't take it anymore anak, May puso din si Papa, I'm Sorry" Mangiyak-ngiyak nyang sabi kaya nilingon ko si Mama.

"All this time nag sinungaling lang kayo sakin? I thought we were family?" I said while crying, Daddy was trying to hug me but I stepped back.

Ayoko sakanila! Mga sinungaling!

"Anak I'm sorry"

"Walang magagawa yang sorry mo papa! Walang magagawa yang sorry nayan para maayos yung nasira nating pamilya!" I shouted and ran inside.

"ROCHELLE ANAK!" Sigaw nila pero nag patuloy lang ako. I went into my room and locked the door.

I leaned toward the Door and slowly fell into disrepair.

'Sana panaginip lang to, Sana panaginip lang to'

Iyak lang ako ng Iyak.

Kaya pala ganon yung samahan nila?
Kaya pala bihira lang umuwi si Papa kase meron na pala syang ibang pamilya.
Kaya pala hindi sila sweet sa isa't-isa kase hindi pala sila nag mamahalan.

Everything was just a lie?

Yung pamilyang binigay nila, Lahat yon puro Kasinungalingan lang.

And now...

'I'm Starting to hate birthday's'

THE END.

ONE SHOT STORIES COMPILATON Where stories live. Discover now