Chapter 16 📖

24 13 0
                                    

Chapter sixteen.

8:00 pm na kami nakauwi,andami pa kasing dinaanan tong si Darryl tapos subrang tropic pa pag-uwi namin.

Bumaba na ako sa kotse niya yakap yakap ang binigay nitong regalo daw niya....
Di nga ako makapaniwala eh,grabe ginawa niya talaga lahat para lang dun sa malaking Teddy Bear na yun, tapos sa huli ibibigay lang pala sakin....

"Darryl...salamat ah.At salamat din dito sa regalo mo kahit hindi ko naman birthday"
Napa-smile ako sa sinabi ko.

"Bakit di ba pwedeng magbigay ng regalo kahit di mo birthday?"

'Oo nga naman...'

"Pero basta,alagaan mo yan---.P-para sakin"
Di pa ito makatingin sakin ng diretso.

'Alagaan ko daw?para sa kanya?...O-okay no problem....heheh!'

"Syempre naman!sino ba ako para di pahalagahan ang isang bagay na binigay sakin.Lalo pa't galing sayo..."
Hininaan ko pa ang huling salitang sinabi ko.

"A-ano?"

"Wala!...Hahah sabi ko thank you ulit dito.  At salamat din sapaghatid ah"

Hindi ko alam pero feeling ko may lagnat ang lalaking to.
Bigla nalang bumait,gaya ngayon hinatid pa ako dito sa bahay,nilibre ako kanina ng lunch,tapos ng hapunan pa,binigyan rin ako ng regalo tapos kung makipag-usap siya sakin parang di kami magkaaway.Hahaha nakakapanibago lang talaga ang lalaking to...

Papasok na sana ako sa gate ng may bigla siya ulit nagsalita.

"Sandali..."

May binigay siya saakin...

"A-ano naman to?"
Tanong ko sakanya.

"Another gift from me...I tried my best pa just to hide it from you nung namili tayo sa boutique na pinuntahan natin"

Bigla naman akong napaisip...
Kaya siguro siya natagalan kanina sa boutique dahil may binili pa ito at para sakin?Ayyiee sene ell!...

"Ganon?p-pero I don't think matatanggap ko pa ito...Darryl andami mo ng binigay sakin,nilibre mo ako ng lunch at dinner kanina,binigay mo pa saakin ang stuff toy na to,tapos ngayon meron pa?b-bakit ambait mo naman yata?"

"Basta just take this for granted. Don't act like you don't want it,I know you'll be pretty much like this one,no doubt about that,I'm sure..."
Sabi nito at kasama pa ang mapang-asar nitong ngiti at tingin sakin.

Di tuloy ako makatingin sakanya ng diretso,kasi naman eh I'm so attracted at his gorgeous eyes!Wahhhhh!!..
.

"Remember,if someone gave you something,its because they have a reason..."

Ngumiti ako dito...
'Ano naman kaya reason nito?'

"Well..then thank you.Hayaan mo ako naman manglilibre sayo next time"

Habi ko at ngumiti din ito sakin.

Yung ngiti na yun,ngayon ko lang din nakita sa mukha niya,even I've been always see him smiling but this smile of him is different. It content something,a glee right from his lips.
And I hope he will never rid of it,bagay kasi sakanya ang laging nakangiti eh unlike  being always mad.Tsk...

"Aasahan ko yan..."he smirked.

"Sure.Uhmm sige pasok na ako baka nag-aalala na sakin si mamay eh,lagot pa ako don"
Natatawang sabi ko.

"Well,in that case.See you tomorrow...B-bye"

"Bye...Drive safely"

He nodded as a response.

CAPTIVATED BY MR.DEMONTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon