CAPTIVATED BY MR.DEMON

Chapter 37 📖

Chapter thirty-seven: You save my
Life

"Sana pala noon pa nakinig na ako sa sinabi sa'kin ni Keisha,hindi pa sana nangyayari ang lahat ng to at wala pa sana ako ngayon sa creepy island slash forest na to!..."

~Flashback....

MONDAY ngayon at papasok narin ako ng school.Nakauwi na nga pala si mamay kahapon pa.....Pero huhuhuh mamayang hapon din ay doon na ako uuwi sa Condo niya!!   T^T     T^T    T^T
Well,I hate this day! Today,tomorrow and beyond lifetime....

(>.<)

#OA!!

"Erika may naghahanap sayo sa labas..."
Sabi saakin ni ate Sheena,isa sa mga boarders namin sa bahay.
"Nakakotse mukhang mayaman kaya dalian mo diyan!"

'Sino naman kaya ang naghahanap sa'kin?'

Pagkalabas ko ng pinto nakita ko agad ang isang babaeng nakatalikod sa harap ng bahay namin,may kotse nga ito pero anong kailangan niya naman kaya sa'kin?

"Ahh hinahanap niyo raw ho ako?"

At biglang siyang humarap.

"Hi Erika...."
Nakangiting bati niya sa'kin.

At ganon nalang ang pagtataka ko ng makita siya dito.

"Anong ginagawa mo dito?"

"Sa tuno ng pananalita mo parang ayaw mo akong makita ah..."
Bahagya pa siyang natawa dun.
"By the way baka saan pa mapunta ang usapang 'to may gusto sana akong ibigay sa'yo."

Tapos may kinuha siyang parang sobre sa loob ng kotse niya.

"Here's may gratitude for saving my life"
Sabi ni Keisha sa'kin.

Tinignan ko lang siya ng nagtatanong na tingin.

'Pasasalamat dahil niligtas ko ang buhay niya?...Ano kayang laman ng sobre na yan?'

"Hahaha ano kaba wag kanang mahiya kunin mo na!"
At kinuha niya ang kamay ko para ibigay sakin ang sobre.

Binuksan ko para malaman kung ano yun ng makita kong pera yun!
Agad ko ring ibinalik sa kanya.

"W-why?..It isn't enough ba?"

"No.Pero talagang hindi ko matatangap yan,hindi ako tumatanggap ng bayad bilang pasasalamat dahil niligtas ko ang buhay mo.Pwede kang magpasalamat sa'kin without this...Pera?I know we're poor,pero hindi talaga Keisha. No thanks nalang maari kanang umalis"

Tatalikoran ko na sana siya ng pigilan niya naman ako.

"Sandali!...Ok fine kung ayaw mong tanggapin to,pero gusto ko lang sanang malaman mo na hindi mo lang niligtas ang buhay ko,k-kundi pati narin ang buhay ng a-anak ko.
You made me realized how important life is...Wala kami ngayon dito ng anak ko sa harapan mo ngayon kung hindi dahil sa busilak mong puso Erika,all this time I've been rude to you,an e-enemy to you,but at the end naging mabuti ka parin sa'kin despite of everything I've done in your life"
Ganon nalang ka haba ang sinabi niya sa'kin.

Ramdam ko naman ang sincerity sa buses niya na talagang totoo lahat ng sinasabi niya.

"Bakit mo ngayon sinasabi yan?"