Chapter - 202

5K 893 58
                                    

[Zawgyi]

<ဗိုလ္ခ်ဳပ္>

နဥ္ရႈ ေက်ာင္းဆရာဝန္အန္ကယ္ေဘးကိုေလ်ွာက္လာၿပီး ေမးလိုက္သည္။

"အန္ကယ္...ကြၽန္မတို႔ အခုဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ? ကြၽန္မတို႔က နိမ့္က်တဲ့လူေတြဆိုေတာ့ ေနစရာမရွိေလာက္ဘူး။"

ဒါက 'နိမ့္က်တဲ့သူေတြ'ကို လက္ခံတာကပင္ baseရဲ႕သနားၾကင္နာမႈျဖစ္ေနၿပီျဖစ္တာေၾကာင့္ သူတို႔က သူတ္ို႔(နိမ့္က်တဲ့သူေတြ)ကို ရိုးရွင္းတဲ့အေထာက္အပံ့တစ္ခ်ိဳ႕ ဒါမွမဟုတ္ လူေတြျပည့္က်ပ္ေနတဲ့ အိမ္ေသးေသးေလးတစ္လံုးသာေပးတတ္သည္။

Wolfနဲ႔ တစ္ျခားသူေတြက ပိုေကာင္းတဲ့အခန္းနဲ႔ အေထာက္အပံ့ေတြကိုရကတည္းက ထြက္သြားၿပီျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း နဥ္ရႈနွင့္ေက်ာင္းဆရာဝန္အန္ကယ္ကေတာ့ သနားစရာအေျခအေနမွာပဲရွိေနေသးသည္။

ေက်ာင္းဆရာဝတ္အန္ကယ္က စိတ္မရွိဘဲ baseကိုပင္ ေျဖာင့္တန္းစြာေလ်ွာက္ဝက္သြားသည္။ နဥ္ရႈ သူ႔ေနာက္က အလ်င္စလိုပင္လိုက္ရေလ၏။

"ငါ့ကို ဒီမွာေစာင့္ေန။ ငါ ပစၥည္းတစ္ခ်ိဳ႕ သြားရွာဦးမယ္။ ဒီမွာပဲေစာင့္ေနေနာ္။ ဟုတ္ၿပီလား? ေလ်ွာက္မသြားဘဲ ဒီမွာပဲ ငါျပန္လာတာကိုေစာင့္ေန။"

ထိုသို႔ေျပာျပီးသည္နွင့္ ေက်ာင္းဆရာဝန္အန္ကယ္္က လွည့္ထြက္သြားေတာ့သည္။

နဥ္ရႈ မလႈပ္ဘဲ နာခံစြာျဖင့္ ေက်ာင္းဆရာဝန္အန္ကယ္ျပန္အလာကိုသာ ေစာင့္ေနလိုက္သည္။ နဥ္ရႈ လွည့္ပတ္ၾကည့္လိုက္ၿပီး လူတိုင္းက အမူအရာနွစ္မ်ိဳးထဲက တစ္မ်ိဳးျဖင့္ျဖတ္သြားၾကသည္ကို ေတြ႕လိုက္သည္။

တစ္ခ်ိဳ႕က ေမွာင္မဲေနကာ အသက္မဲ့တဲ့အမူအရာေတြနဲ႔ျဖစ္သည္။ သူတို႔မ်က္လံုးေတြက ေမးမွိန္ေနကာ အနာဂတ္ကိုပင္ျမင္နိုင္ပံုမေပၚေတာ့ေခ်။ သူတို႔က လမ္းေလ်ွာက္ေနတဲ့အေလာင္းေကာင္ေတြနဲ႔ပင္ တူေနေသး၏။

က်န္တဲ့လူေတြကေတာ့ သန္မာၿပီးျပင္းထန္တဲ့ ေအာ္ရာေတြကိုထုတ္လႊတ္ေနသည္။ သူတို႔ထဲက အမ်ားစုက အထူးစြမ္းရည္ေတြနိုးထၿပီျဖစ္တဲ့အတြက္ သူတို႔အားလံုးရဲ႕အမူအရာေတြက ဘဝင္ခိုက္ေနကာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေက်နပ္ေနတဲ့အမူအရာေတြျဖစ္သည္။

Searching in the Apocalypse for the Last Boss[Myanmar Translation] (Realm~4)Where stories live. Discover now