Haunt Series 2: Falling Catcher (On-going)

8

"Daxon!! Tangna!! May emergency.. si Brandon kasi...btw sino yung girl na hot na kapitbahay niyo sa labas? Maputi, matangkad, blonde ang buhok tapos...," sabi ng bisita ni Daxon.

"Ginagago mo ba ako, Garret? Just spill  the news!" galit na wika naman ni Daxon, mylabs hehe.

"Sheeshh, badtrip ka? Okhe, tumawag kasi sa akin kanina si Brandon na kung saan nandun sila sa isa sa mga private resort ko sa batangas then sabi niya nawala at may kumuha raw sa girlfriend niya! Hindi ko alam na nagkabalikan na pala sila ni ateng girl niya sa past, ikaw alam mo ba?" mahabang ebas nung Garret ang name.

"I dunno! So paano natin tutulungan si Brandon? Are we gonna call my father's private army or pupunta tayo sa batangas? Ano, Garret?" rindi na si Daxon niya, habang siya ay nasa ilalim ng sofa putek.

"Wait, nag-iisip lang ako kaya lang wala pala nga pala akong isip, pre! Ghessh, hirap zerr! Ikaw na lang magdesisyon kaya naman gumoes rin ako dito hehe," nakita kong nagkamot pa ito ng ulo.

"Okay, i gonna give a call to our army to back up Brandon and we'll go tomorrow morning to Batangas," at kinuha ni Daxon ang cellphone sa bulsa para tumawag.

Hindi naman ako mapakali  sa ilalim ng sofa, sobrang daming gabok pala dun na kanyang nasisinghot at pumapasok sa kanyang ilong. Goodness!! Malapit na akong bumahing pero pilit kong pinipigilan hanggang sa hindi na niya kinaya talaga.

"Hat.....sing!! Hat...sing!!" I sneezed so loud, kaya naman napatigil si Garret at pinanlakihan ng mata si Daxon.

"Sino yun Daxon? Kala ko ba hindi ka nagdadala ng babae dito sa bahay? You fucking scammer! Akala ko ako lang, bakit hindi na lang kasi ako ulit?" pagdadrama pa nito na nilingon naman ni Daxon kasi kabababa niya ng telepono.

"It's just a rat or maybe a mice,"  sagot ni Daxon.

"Adik ka ba, brad? Nakahits ka nu? Kahit bobo ako, alam kong hindi babahing ng parang tao ang isang daga! Sige na, wag ka na mahiya!! Umamin ka na, hahaha," hagalpak pa ni Garret ng parang baliw.

Samantalang, ako ay punding pundi na sa ilalim ng sofa dahil sa mahabang litanya pa ng magkaibigan. Mga siraulong nilalang! Wala na yata siyang balak palabasin pa roon. Bugnot to the highest level!!

"But just keep it secret! Don't tell my parents about it, they might think i moved out with a living in partner. Baka matali na ako agad, putcha!!" At naglakad ito patungo sa sofa sa salas, sinilip ang ilalim nun at pinalabas na siya. How sweet!!

"You can come out na, Freiya," inalalayan pa ako ni Daxon  para makatayo.

"Finally! Buti naisipan mo pa, ayaw mo sigurong madeds ako nu? Pero wag u alala, matagal na akong patay na patay sa iyo! Witwiw!!" pagsundot ko pa sa tagliran ni Daxon na umirap naman ito sa kanya.

"Garret is here! Yihoooooo!!" singit nung paepal at lumapit sa kanilang dalawa. Sayang magmomoment na ihhh!!

"Hi! Kaya naman pala tinago ka ni Daxon, kasi you're such a gorgeous woman! Damot talaga, ayaw pashare! Btw, i'm Garret Irvin Lewis Limpengco Sy, but call me Garret na lang." Nilahad pa nito ang kamay sa kanya.

"Ahhhhh," tanging nasabi ko lang.

"Don't moan here! Nasa bahay tayo ni Daxon, maybe sa paglabas na lang natin if you want," kumindat pa ang kumag.

"Luh, kuya ang ang bastos niyo naman puu! Gulat lang ako sa haba ng name niyo, Daxon oh!" sumbong ko sa katabi.

"Shut up your rude mouth, Garret!" pagsaway sa kaibigan nito. Bhem!!

"Eh siya! Ngawit na kamay ko, handshake na tayo!" Kaya nakipagkamay na naman ako. Uto uto talaga ako minsan ihh. Sorna!

I smile so wide. "Freiya Mendez, 21, Pasig, Single and free to mingle," pakilala ko para pumantay sa level ng kaibigan ni Daxon. Pagoodshot dapat!!

"Woah! Saan mo yan nadekwat, Daxon? Gusto ko rin ng ganyan! Inggit akuuu!!!" pagpulupot pa nito sa braso ni Daxon. Aba inaagawan siya, kainaman!

"Don't ask me. Umuwi ka na lang at tatawagan kita bukas!" paghila naman ni Daxon kay Garret palabas.

"See you next time Freiya! Bond soon, mwah mwah!!" paalam nung Garret sa akin pero wapakels siya.

Napaisip tuloy siya na baka puro ganun kasiraulo ang mga friends ni Daxon. Kaya naman pala hindi nakakapagtaka na loko loko at kulang sa turnilyo ang utak nito. Buti na lang at matino siya. Good influence pa!

Haysst! Siguro siya na lang talaga ang pag-asa ni Daxon. Buti na lang 4th year na ako, malapit na ring matapos, so magagamot ko na si Daxon, at magiging unang pasyente hehe. Galing talaga ng timing! Phew! Right love na ba? Kire kong kurimaw, chareng!

__________________________________________________________________________________hakdug.