14

934 122 28
                                    

Unicode Below

Zawgyi

:Time Skip:
//Jimin's POV//

စိတ္မထိန္းနိုင္လို႔လုပ္လိုက္မိတာဆိုေပမယ့္
အစ္ကို႔ဘက္ကတုံျပန္မႈလာမယ္မထင္ခဲ့တာေတာ့အမွန္ပဲ..။

ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးေတြနဲ႕
အတင္းျပန္တိုးဝင္လာတာေၾကာင့္
အမွန္တိုင္းေျပာရရင္
လူကေလထဲမွာရွိေနသလိုပဲ
အသာယာဆုံးအေအးခ်မ္းဆုံးအခ်ိန္ေလးေပါ့

၃မိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့
အသက္ရႉရခက္လာတာနဲ႕
အစ္ကို႔ကိုတြန္းထုတ္မိလိုက္သည္

"ဘာလို႔တြန္းလိုက္တာလဲ?"
စိတ္တိုသလိုလို အံဩသလိုလိုအသံနဲ႕
ေမးခြန္းထုတ္လာတဲ့အစ္ကို..။

"ဘာလို႔လဲ!? ဘာလို႔အခုမွလာၿပီးေတာ့လဲ!?"
အသံနည္းနည္းက်ယ္သြားတယ္လို႔ထင္ေပမယ့္
ေတာ္ေသးတာကပန္းၿခံထဲတျခားဘယ္သူမွမရွိေနျခင္းပင္..။

"ငယ္..ကိုယ္ရွင္းျပပါရေစ"

"ဘာရွင္းျပမွာလဲ..ခင္ဗ်ားကြၽန္ေတာ့္ကိုပစ္သြားတာ ၆လရွိၿပီ ၆လ!"
ခုနကတစ္မ်ိဳးအခုတစ္မ်ိဳးလို႔ထင္ခ်င္ထင္ေနနိုင္ေပမယ့္ စိတ္တိုမိတာေတာ့အမွန္

"အဲ့ဒါကမတတ္သာလို႔ မင္..ကိုယ္လည္းကိုယ့္ျပႆနာေတြရွိတယ္"

"ျပႆနာဟုတ္လား? အခုဆို CEO ျဖစ္ေတာ့မယ္ေလ..မဟုတ္လား"

"ကိုယ္ေျပာတာေသခ်ာနားေထာင္ေပးပါဦး
ၿပီးမွကေလးကိုယ့္ကိုဆူခ်င္ဆူဆဲခ်င္ဆဲရတယ္"

:After Explaining:

"ေအာ္ အဲ့လိုလား..ကြၽန္ေတာ္ကမသိပါဘူး ဟိဟိ"

"ဘာကိုဟိဟိလဲ သူပဲစနမ္းတုန္းကနမ္းၿပီး တြန္းကထုတ္ေသး ၿပီးလည္းၿပီးေရာထစိတ္တိုေသးတယ္
မေတြ႕တဲ့အခ်ိန္အတြင္းေတာ္ေတာ္ေဒါသႀကီးလာတယ္ေနာ္"

"ေဒါသႀကီးတကယ္ရယ္လည္းမဟုတ္ပါဘူး
ဒီတိုင္း semsitive ျဖစ္ေနတာပါအစ္ကိုရဲ႕"

"အခုထိ အစ္ကိုပဲလား...ကိုကိုလို႔ေကာမေခၚၾကည့္ခ်င္ဘူးလား"

"ကိုကို? ကေလးမဆန္လြန္းဘူးလား???"

"ကေလးပါးစပ္ကထြက္တာပဲ ကိုကိုဆိုတာကကေလးဆန္လည္းကိစၥမရွိဘူးေလ"

Maybe I Can't Touch The Sky // 윤민Where stories live. Discover now