Chapter 10

4 0 0
                                    


It was Saturday. Maaga akong nagising dahil alas otso ang usapan namin ni Liam. Hindi ko alam kung anong plano niya. Might as well surprised myself about it.


"Saan ka pupunta?" Halos manigas ako.


Sabi kasi ni Liam ay magdala ako ng extrang mga damit. Uuwi rin naman kami mamaya.


I am currently fixing my things when I heard a familiar voice that made my body shake in nervousness.


"Saan ka pupunta, Jerard?" May diin na tanong sa akin ni Papa.


I gulped and tried to composed myself. Malalim ang naging paghinga ko.


"Ah...may gagawin po kaming project...sa Panitikan. Video presentation po." I tried to sound so calm.


Dumako ang tingin ni Papa sa bag ko. Kitang-kita ko kung paano dumilim ang kanyang mga mata.


He saw my make-up kits and he didn't like it. His face says it all.


Tumango ito at saka mabilis na umalis sa tapat ng kwarto ko. Doon lamang ako nakahinga ng maluwag.


"Alis na po ako." I told them before leaving our house.


Naglakad na ako papunta sa convenient store. Doon maghihintay sa akin si Liam.


Five minutes before eight when I got there. Buong akala ko ay hindi ako late. Ngayon ko na nga lang inagahan, late pa rin.


Tahimik na nakasandal si Liam sa isang puting honda civic na sasakyan. Nakasuot ito ng black shorts, plain white shirt, and his usual vans shoes.


He smiled when he saw me. Akala ko pa naman ay magmomotorsiklo lamang kami kung kaya't naligo ako sa sunblock lotion. Buti naman kung may sasakyan siya.


"Sayo to?" I curiously asked him.


He shrugged his shoulders. "You can say that."


Pinagbuksan niya na ako ng pinto. Para akong si Cinderella rito. Pinagkaiba lang namin, de-kotse ako at si prince charming na ang kasama ko.


"Have you eaten breakfast?" He asked the moment he entered his car.


Lord! Pakiramdam ko isang fictional character ang kaharap ko ngayon. Sino naman kaya siya kung ganon?


Napailing na lang ako dahil sa naiisip. He's no fictional character because he's true! Damn it! He's Liam Luis Lopez-Imperial! He's fucking smiling while looking at me!


"Hindi pa e. Ikaw?" Inayos ko na ang aking seatbelt.


He pursed his lips and started driving. Akala ko motor lang kaya niya...pati rin pala sasakyan.


"Let's buy food sa drive-thru na lang." Tumango na lang ako matapos marinig ang sinabi niya.


I let Liam ordered our food. He bought burgers, fries, and coke. Hindi ko lang alam kung paano niya iyon kakainin.


Isang kamay ba sa manibela habang kumakain? Susubuan ko ba dapat siya?


Binigay niya na sa akin ang mga binili niya. He smiled at me. God! Mukhang hobby niya na ata ang patayin ako sa ngiti.


"Eat, Jerard." Tumikhim ako bago nagsimulang kumain.


"Ikaw din." Nahihiya kong saad sa kanya.


Chaotic LoveWhere stories live. Discover now