Chapter 15

4 1 0
                                    


I let my fears be gone. I let myself be happy...with Liam and with the life I have.

Mabuti na lang dahil hindi naman binigyan ng punishment sina Liam. Hindi ko alam ang gagawin ko kung sakaling binigyan nga sila ng punishment.

"Plans for vacation?" I looked at Ella who's busy on her phone.

"Let's go find a work! We need to earn and save money for our ojt!" Rose excitedly said.

Umiling si Charm sa amin. Alam naman kasi namin na hindi siya papayagan magtrabaho ng Mama niya.

Inakbayan ko na lang 'to. "Ako na bahala sa mga epic fail namin sa trabaho."

Liam told me that they're going to Manila. Nakakabagot naman kasi talaga kung mananatili sila dito sa Naga.

I don't have any idea if Charm knows that Liam and Dale are half brothers. I feel like not telling it to her. That's Dale's story to share. Not mine.

Sinunod nga namin ang plano naming tatlo. Abala kami sa pagpprint ng mga resume namin sa bahay ni Charm.

"Uso magpahinga, Ella!" It was around eleven in the morning when I decided to stop walking.

Kanina pa kami naglalakad para lang halos lahat ng pwedeng applayan ay mapasok namin.

Halata na rin sa mukha ni Rose ang pagod kaya naman nagdesisyon kaming kumain na ng lunch sa isa sa mga nadaanan naming karinderya.

In the end ay bagsak ako sa kama. Hindi ko akalain na ganon pala iyon. Nakakapagod naman talaga maghanap ng trabaho.

Bukas ang alis ni Liam. As much as I want to see him, I don't have the energy to do so. Nagiwan na lang ako sa kanya ng mensahe. Mukha rin kasing busy siya.

Liam:

   I'll see you once school's back. Take care.

It took weeks bago kami tawagan ng isa sa mga pinasahan namin ng resume. Luckily, we got called by the same company.

"Ano ang interview? Kumusta?" Usisa namin kay Rose. Siya kasi unang tinawag.

She shrugged her shoulders. "Petiks lang naman."

Sunod na pumasok si Ella. After how many minutes ay lumabas na rin ito. Then it was my turn.

"Tell us something about yourself." Panimula ng HR.

"I'm Jerard Parcon, nineteen, taking up Bachelor of Science in Food Technology at Bicol State University."

I felt at ease because the HR was smiling at me. I think she's around early thirties or so.

"You'll be attending the training for about two days." She said before dismissing me.

Nakangiti kaming lumabas doon. Sa Dunkin Donuts namin naisipan mag-apply ng trabaho dahil hindi masyadong mabigat ang mga gawain.

The training wasn't that hard. Ibabawas na lang din sa sweldo ang aming uniforms.

"Tulala ka na naman diyan!" It was almost our second month here. Wala namang masyadong customer sa pinili naming branch.

"Hindi kasi masyadong nagpaparamdam si Liam e." I know how I sounded so sad.

Ella sighed and sat on the vacant chair. "Ganyan naman talaga 'yan e. At least you know he'll come back once school's back." Pampalubag loob niya sa akin.

Chaotic LoveWhere stories live. Discover now