2025: The Second Half

1 - First of July

Book 2 po ito. Please, read 2025 muna. Thanks! 💚 -scitusnim

-----

1 - First of July

"Kevin, it's your turn."

Halos mapatalon si Kevin noong bumungad sa kanya ang matandang doktor pagkalabas niya ng pinto. Nagpabalik-balik ang tingin niya dito at sa silid na ipinagbabawal nitong puntahan.

"D-Doc..." Inaasahan na ng binata na papagalitan siyang muli ng matanda. Susubukan niya sanang mangatwiran pero ipinagtaka niya ang paghugot nito ng malalim na hininga.

"Araw-araw kitang sinasabihan na 'wag pumasok sa kwartong 'yan. Araw-araw ka ding sumusuway," kalmadong sabi ni Dr. Vergara. Tila sawa na sa paulit-ulit na pagpapaalala sa binata na delikado ang ginagawa nito.

"She might wake up," puno ng pag-asang sabi ni Kevin habang diretsong nakatingin sa mga mata ng doktor.

"We both know that the chances are low," malungkot na sabi ng doktor. Dudugtungan pa sana niya ang sasabihin pero naisip niyang alam na iyon ni Kevin dahil ilang beses niya na rin itong pinaalalahanan.

"Still." Hindi nagpatinag ang binata. "She might wake up."

Muling bumuntong hininga si Dr. Vergara at iniabot na lamang ang dalang cellphone kay Kevin. Tinapik niya ang balikat nito bago tuluyang umalis.

Hindi na nagtanong pa si Kevin dahil alam niya na ang gagawin. Linggo-linggo ay ini-rerecord nila ang mga sarili habang ikinukwento ang mga nangyayari sa kanilang buhay sa pag-asang may dadating na tulong mula sa ibang bansa kapag napanood iyon.

Imbes na humanap ng ibang lugar na tahimik, muling pumasok ang binata sa silid na kanyang pinanggalingan. Sandali niyang nilingon ang kama at ang mga aparato bago pumwesto sa swivel chair sa harap ng isang table. Nasilaw pa siya ng liwanag na nagmumula sa katapat na bintana kaya isinara niya ang mga kurtina. Bago iyon tuluyang lumapat ay natanaw niya ang iilang mga tao na namumuhay ng normal sa labas. Tila kaysaya tignan ng mga ito mula sa ikatlong palapag ng gusaling kinaroroonan niya pero hindi nagawang ngumiti ng binata.

Binuksan ni Kevin ang camera roll upang panoorin muna ang mga recordings ng iba para sa araw na iyon. Dalawang video ang naroon at una niyang pinindot iyong nakikita ang matandang doktor sa thumbnail.

Nilagpasan na ng binata ang mga introduction at pagpapaliwanag ng doktor sa kanilang experiment dahil alam niya na ang tungkol doon. Itinigil niya ang pagpa-fast forward sa video noong mapansing hindi na nagsasalita si Dr. Vergara.

Kunot ang noong naghintay si Kevin na muling humarap sa camera ang nakayukong doktor. Napahinga siya ng malalim noong makita ang pagod sa mga mata nito.

"It's almost two months and we're still getting nothing. I don't know where we went wrong. Five patients..." Bakas ang frustration kay Dr. Vergara noong inihilamos ang dalawang palad sa sariling mukha. Nang maibaba ang mga kamay ay ilang segundo pa siyang nanatiling nakapikit bago muling nagsalita. "Five patients and only one has returned to normal... after almost two months... and she's not even showing any signs of waking up."

Muling napalingon si Kevin sa kama na nasa kanyang likuran. Mabilis din siyang nag-iwas ng tingin ng maramdamang nag-init ang sarili niyang mga mata.

"We need help. We really need help." Muling nagsalita ang matandang doktor sa video. "Again, it is not magic. It is a virus and it can be cured. But an old scientist and a student can't do this alone. Please, help our country."