ဝိုးတဝါးအိမ်မက်

အပိုင်း🌱၂၂🌱

💤ဝိုးတဝါးအိမ္မက္💤
🌈အပိုင္း(၂၂)🌈BL🌈
🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀
      ခါးသက္.ထြက္သြားတာနဲ႕.လြန္းလည္း..အိမ္သန့္ရွင္းစလုပ္ဖို႔ရန္ျပင္လိုက္သည္။ တ္ိုက္ႀကီးထဲက..
တခ်ိဳ႕ေနရာေတြ..အခန္းေတြက..သန႔္ရွင္းေရးမလုပ္ထားတာ ၾကာ​ေနသည့္ပုံ..။ဖုန္ေတြ အလိမ္းလိမ္း..ပင့္ကူအိမ္ေတြအထပ္ထပ္ႏွင့္...။
     ေနာက္ၿပီး..လြန္းသတိထားမိတယ္..။အရင္ကဆို..တိုက္ႀကီးထဲမွာ.အနည္းဆုံး.အေစခံ၂ဦး ၃ဦးေလာက္ေတြ႕ေနၾကပါ..။ဒီေန႕ေတာ့တစ္ေယာက္မွကိုမေတြ႕ဘူး..။တိုက္ႀကီးထဲမွာ..လြန္းတစ္ေယာက္တည္း..။
      ဒါဟာ ခါးသက္မိုး တမင္ႀကံစည္ၿပီး.လြန္းကိုပညာ​ျပေနတာ..။လြန္းသိေပမယ့္. သူေက်နပ္တဲ့အထိ..
လြန္းေပးဆပ္သြားဖို႔ ျပင္ထားၿပီးသားပါ..။ ၾကမ္းေတြကိုေရပတ္တိုက္..။
ပစၥည္းေတြကို..သပ္ရပ္သြားေအာင္.ေနရာခ်လိဳက္..ဖုန္သုတ္လိုက္နဲ႕.ေန႕တစ္ဝက္က်ိဳးသြားတယ္.။ဒါေတာင္.ေအာက္ထပ္တစ္ခုလုံး..မၿပီးေသးဘူးရယ္.လြန္းအေတာ့္ကို..ေမာေနၿပီ..။ ဒါေပမယ့္...လြန္းမနားဘဲ..သန့္ရွင္းကို.ဆက္လုပ္ေနမိတယ္..။
ေအာက္ထပ္တစ္ခုလုံး..သန့္ရွင္းေရးလုပ္ၿပီးသြားတဲ့အခ်ိန္..ပစၥည္းေတြ.ေ႐ြ႕ရတဲ့ဒဏ္ေတြေၾကာင့္..လြန္းအေတာ့္ကိုေမာဟိုက္ေနၿပီ..။ 
    အားတင္းၿပီး  ဒုတိယအထပ္ကိုလြန္း တက္လာခဲ့တယ္..။​လြန္းတစ္ကိုယ္လုံးနာက်င္ၿပီး  ေျခေထာက္ေတြ မသယ္နိုင္ေတာ့ဘူး.။
   ဒုတိယထပ္မွာက အခန္းေလးခန္းရွိတယ္ ။တစ္ခန္းက လြန္းရဲ႕အခန္း..။
တစ္ခန္းက ခါးသက္အခန္း..။
တစ္ခန္းက စာၾကည့္ခန္း.ဆိုတာကိုေတာ့.လြန္းသိထားတယ္..။လြန္း မေရာက္ဖူးေသးတဲ့ အခန္းထဲကို အရင္ဆုံးဝင္ၿပီး..သန့္ရွင္းေရးလုပ္ဖို႔ လြန္းဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္..။
        လြန္း အခန္းတံခါး.ကိုဖြင့္လိုက္ေတာ့..။အခန္းရဲ႕အျပင္ဆင္ေတြေၾကာင့္..လြန္း တအံ့တၾသျဖစ္သြားရေလသည္။ တစ္ခန္းလုံးကို ခရမ္းေရာင္အႏုအရင့္..ေတြနဲ႕ျခယ္ထားေလသည္။
သပ္ရပ္စြာ ျပင္ဆင္ထားတဲ့..ကုတင္ေပၚက..အိပ္ရာခင္းေတြ..ေခါင္းအုံးေတြကအစ..ခရမ္းေရာင္.အႏုနဲ႕အရင့္ေတြဘဲ..သုံးထားသည္။
       လြန္းမ်က္စိတဲ့ အဲ့အခန္းက တမ်ိဳးေလးဆြဲေဆာင္ထားေနေလသည္။
ခရမ္းေရာင္က လြန္းႀကိဳက္တဲ့ colorမဟုတ္ေပမဲ့..။အခန္းတစ္ခုလုံးကို..တစ္ေရာင္မတည္းဟုတ္တဲ့..အေရာင္ကြဲျပားလွတဲ့..ခရမ္းေရာင္ေတြနဲ႕.ျခယ္မႈန္းထားေတာ့..တစ္မ်ိဳးေလးနဲ႕..ၾကည့္လို႔ေကာင္းေနတာက အမွန္..။ လြန္း တစ္ခန္းလုံး မ်က္လုံးေလးေဝ့ၿပီး ၾကည့္ေနတုန္း..။အခန္းရဲ႕တစ္ေနရာ..နံရံေပၚမွာ..ခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ့...ဓာတ္ပုံႀကီးတစ္ပုံကိုျမင္လိုက္ရတယ္..။အဲ့ဓာတ္ပုံကိုျမင္လိုက္ရေတာ့..လြန္း..ရင္ထဲေအာင့္ခနဲ႕.ျဖစ္သြားၿပီး..အသက္ရႈေတြေတာင္ၾကပ္လာသလိုခံစားလိုက္ရတယ္..။
    ""Dလင္းသာ..""
လြန္းႏုတ္ကေန ခပ္တိုးတိုးေလး..ထြက္က်လာတဲ့..အမည္နာမေလး..။ လြန္း Dလင္းသာရဲ႕ဓာတ္ပုံကို ေၾကာင္အစြာနဲ႕ ေငးစိုက္ၾကည့္ေနမိတယ္..။ဓာတ္ပုံထဲက Dက လြန္းကို..ၿပဳံး​ျပေနတယ္..။အရမ္းျဖဴစင္ၿပီး.လွပေသသပ္စြာနဲ႕ကို ၿပဳံးေနတာ..။
      ျပာလဲ့လဲ့ မ်က္ဝန္းတစ္စုံရယ္..။ေျဖာင့္စင္းေနတဲ့ႏွာတံေလးရယ္..။ ပန္းႏုေရာင္သန္းေနတဲ့ႏုတ္ခမ္းေလးေတြရယ္..။ၿခဳံငုံ ၿပီးေျပာရမယ္ဆိုရင္.အေတာ့္ကို ေခ်ာေမာလွတဲ့ နတ္သားေလးတစ္ပါးနဲ႕ပင္တူသည္။
     လြန္းနဲ႕Dက ႐ုပ္​ျခင္းဆင္ေပမယ့္.လဲကြဲျပားသည္။ Dရဲ႕အသားရည္က.လြန္းေလာက္.မျဖဴပါ..။ ေနာက္ၿပီး.လြန္းက..ဝိုင္းစက္ေနတဲ့.မ်က္ဝန္းနက္နက္ေလးေတြကိုပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့သူ..။ ေနာက္ၿပီး..လြန္းရဲ႕ႏုတ္ခမ္းေတြက..Dရဲ႕ႏုတ္ခမ္းေတြထက္.ပိုၿပီး.နီရဲတယ္..။ လြန္းက Dေလာက္ ႐ုပ္မေခ်ာေပမယ့္..။
ခ်စ္စရာအရမ္းေကာင္းတယ္..။
လြန္းရဲ႕နီတာရဲ ႏုတ္ခမ္းေလးေတြ..တြန့္ေကြး႐ုံေလးဘဲ ၿပဳံးလိုက္လို႔ရွိရင္..ျမင္ရတဲ့သူတိုင္း..လြန္းကို.မခ်စ္ဘဲမေနနိုင္ေအာင္..စြဲညွို႔တတ္တဲ့သူ.။
  Dက ဆြဲေဆာင္အားေကာင္းသူဆိုရင္..။လြန္းက.ညွို႔အားျပင္းတဲ့သူေပါ့.။
      လြန္း အခ်ိန္အေတာ္ၾကာတဲ့အထိ..Dရဲ႕ပုံကိုေငးၾကည့္ေနမိတယ္..။
လြန္းက...ဒီေလာက္ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့.ေကာင္ေလးကို.သတ္ခဲ့မိတာလား..။ လြန္းေၾကာင့္..သူေသသြားခဲ့တယ္ဆိုတဲ့အသိႀကီးက..လြန္းကို.မြန္းၾကပ္ေစသည္။ တိတ္ဆိတ္ေနသည့္..ပတ္ဝန္းက်င္အေျခေနကလဲ..လြန္းကို.အသံတိတ္ေျခာက္လန့္ေနသည့္အလား..။
     လြန္း Dရဲ႕ပုံကိုၾကည့္ရင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို လိပ္ျပာမလုံသလိုခံစားေနရသည္။ေနာက္ၿပီး..ရင္ထဲဝမ္းနည္းေနသည့္စိတ္ေတြက လွိုက္ခနဲ႕.တက္လာၿပီး..မ်က္ရည္ေတြအျဖစ္.ေျပာင္းလဲလာကာ..လြန္းပါးျပင္ထက္စီးက်လိဳ႕လာခဲ့သည္။..လြန္းမ်က္ရည္ေတြကို သုတ္ၿပီး..။အခန္းထဲကို သတိထားၿပီး လိုက္ၾကည့္ေတာ့. ။တျခားေနရာေတြနဲ႕မတူ..။သန့္ရွင္းလို႔ေနသည္။ၾကည့္ရတာ..ဒီအခန္းကို.ခါးသက္ေန႕တိုင္း.သန့္ရွင္းေပးေနပုံရသည္။
     လြန္း အခန္းထဲကဘီရိုကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သပ္ရပ္ညီညာစြာ ေခါက္ထည့္ထားသည့္..အဝတ္စားေတြကိုေတြ႕ရသည္။ထိုအတူ.ကုတင္ေဘးနားက အေသးစားမွန္တင္ခုံထဲက..အံ့ဆြဲထဲမွာလဲ..အျပာေရာင္မ်က္ကပ္မွန္မ်ားကိုေတြ႕ခဲ့ရေလသည္။ ၾကည့္ရတာ.Dက မ်က္ကပ္မွန္အျပာကို.တပ္ထားလို႔.သူ႕မ်က္လုံးမ်ားက ျပာလဲ့လဲ့ျဖစ္ေနသည့္ပုံ...။
     လြန္း အသာ သက္ျပင္းခ်
လိုက္ရင္း..ခါးသက္မိုး၏ အစြဲလမ္းႀကီးမႈမ်ားအေပၚမွာ ရင္ေလးသြားမိ၏။ Dကို ယေန႕ထိတိုင္..တစ္နာရီေတာင္မလပ္..သတိရလြမ္းဆြတ္ေနခဲ့တဲ့ခါးသက္မိုးအေပၚ..လြန္း.အားတုံ႕အားနာျဖစ္မိသည္။.ခါးသက္.လြန္းကို..နာၾကည္းမုန္းတီးေနတာ ျဖစ္သင့္ပါတယ္ေလ.ဟု.လြန္းစိတ္ထဲကေနေရ႐ြတ္လိုက္မိသည္။
       လြန္း တစ္စက္ကေလးမွမနားဘဲ..ခါးသက္မိုး ေပးအပ္လာတဲ့အျပစ္ဒဏ္ကို..ေက်ေက်နပ္ႀကီးလုပ္ေဆာင္ေနမိ၏။ အခန္းတိုင္း.ကိုေသခ်ာ ေျပာင္လက္ေနေအာင္..လြန္း သန့္ရွင္းေရးလုပ္ခဲ့သည္။တစ္ေနကုန္..
အစားလဲမစား..နားလဲမနားဘဲ..လြန္းေတာက္ေလ်ာက္.လုပ္လိုက္လာတာ..ညေနေတာင္ေစာင္းသြားေလသည္။ လြန္း လည္းေျခကုန္လက္ပန္းက်ၿပီး..ဧည့္ခန္းထဲ.ဆိုဖာေပၚ..ေခြေခြေလးဝင္လွဲရင္း..ေမွးခနဲ႕ အိပ္ေပ်ာ္သြားေလသည္။
🌱🌱🌱
       ""ကိုကို..ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ..
ေန..အခု.ကိုကိုအိမ္ေရွ႕မွာ..ေရာက္ေနတယ္..""
""ဟုတ္လား..ေန.အစ္ကို.အခုခ်က္ခ်င္းဘဲ..ျပန္လာခဲ့မယ္..အိမ္ထဲမွာဝင္ေနထိုင္ေနေနာ္..ၿခံေစာင့္ဦးေလးတင္ေမာင္ကို..အစ္ကို႔ဧည့္သည္လို႔.ေျပာလိုက္.သူၿခံတံခါးဖြင့္ေပးလိမ့္မယ္..""
""ဟုတ္ကဲ့..ကိုကို..ၿခံေစာင့္ဦးေလးႀကီးနာမည္က..ဦးတင္ေမာင္ေနာ္ဟုတ္လား...""
""အင္း..ဟုတ္တယ္..ေန..""
""ဟုတ္..ကိုကို..အျမန္ျပန္လာခဲ့ေနာ္..ေနက..ကိုကို႔ကိုေတြ႕ခ်င္လို႔..ကိုကိုဆီကိုတန္းလာခဲ့တာ..""
   လိုတာထက္ ပိုၿပီးခြၽဲႏြဲ႕စြာ..ေျပာလာသည့္..ေနလင္းသာ.ေၾကာင့္္..ခါးသက္ၿပဳံးလိုက္မိသည္။Dလင္းသာရဲ႕တစ္ဦးတည္းေသာ..ညီေလး​..ျဖစ္တာေၾကာင့္..ခါးသက္.သူ႕ကို.အေလးထားဆက္ဆံေနျခင္းသာ..။ ေနလင္းသာ.က.ၾသဇီ(Australia)မွာ လြန္ခဲ့တဲ့၂ႏွစ္ေလာက္က ေက်ာင္းသြားတက္ေနရာကေန..အခုခ်က္ခ်င္းႀကီး..ျမန္မာျပည္ျပန္လာတာဆိုေတာ့..ခါးသက္မိုး..အနည္းငယ္စိတ္ရႈပ္သြားမိတာက အမွန္.။သူက ဘာျဖစ္လို႔.ျပန္လာတာပါလိမ့္..။
🌱🌱🌱
     ေနလင္းသာ.ဖုန္းကိုခ်လိဳက္ၿပီး.ေလပူတစ္ခ်က္ မႈတ္ထုတ္လိုက္၏။သူ ၾသဇီ(Australia)ကေန..ခ်က္ခ်င္းျမန္မာျပည္ကို ျပန္လာရတာက အေၾကာင္းရာတစ္ခုေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
    ထိုအေၾကာင္းရာက..သူအရမ္းခ်စ္ေနရတဲ့ကိုကို...ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ကို.လက္တြဲေဖာ္အျဖစ္နဲ႕..အသိမိတ္ေဆြေတြေရွ႕မွာ..အက်ဥ္း႐ုံးလက္ထပ္ခဲ့သည္ဆိုသည့္အေၾကာင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
     ထိုသတင္းကို ၾကား ၾကားခ်င္းတုန္းကဆို..ေနလင္းသာ..အရမ္းဘဲဝမ္းနည္း.ၿပီးေပါက္ကြဲခဲ့ရသည္။
ကိုကိုက..သူ႕ရဲ႕အစ္ကိုDလင္းသာ.ကိုအရမ္းခ်စ္တဲ့သူတစ္ေယာက္..။
..ကိုကိုရင္ထဲမွာရွိေနတဲ့ ကိုDရဲ႕ေနရာက..တစ္ေန႕က်ရင္..ေန အတြက္ဘဲ ျဖစ္ရမည္ဟု..ေန.ေသခ်ာေပါက္ေတြးထင္ခဲ့ေလသည္။အခုေတာ့..ေန.မထင္မွတ္ထားတဲ့အခ်ိန္မွာ..ကိုကိုက.တျခားတစ္ေယာက္ကို.လက္ထပ္သည္တဲ့လား..။ေန.ရင္ထဲခံျပင္းေဒါသစိတ္ေတြနဲ႕အတူ..ကိုကိုလက္ထပ္လိုက္သည္ဆိုေသာ..သူကိုမျမင္ဖူးေသးဘဲနဲ႕..ေနအရမ္းကိုမုန္းတီးေနမိ၏။
သူကဘာေတြမ်ားထူးျခားေနလို႔..ကိုကိုက..လက္ထပ္လိုက္ရတာလဲ..။
     ေန..စိတ္အလိုမက်စြာနဲ႕ လူေခၚဘဲလ္ကို ႏွိပ္လိုက္သည္။
""ကေလး..ဘယ္သူနဲ႕ေတြ႕ခ်င္လို႔လဲ.""
""ကြၽန္ေတာ္က..ကိုခါးသက္မိုးရဲ႕ဧည့္သည္ပါ..ကိုကိုက အိမ္ထဲမွာ ဝင္ေစာင့္ဖို႔ေျပာတယ္..ဦးနာမည္က..ဦးတင္ေမာင္.ဟုတ္တယ္မလား..""
""ဟုတ္ပါတယ္..ဟုတ္ပါတယ္..အစ္ကိုေလး.ခါးသက္မိုးရဲ႕.ဧည့္သည္ဆိုရင္..ဦးက.တံခါးဖြင့္ေပးရမွာေပါ့..""
ဟုေျပာရင္း..ဦးတင္ေမာင္က..ၿခံတံခါးကိုဖြင့္ေပးေလသည္။   
    ေန လဲ ၿခံထဲကိုဝင္လိုက္ၿပီး တိုက္ႀကီးဆီကို ဦးတည္ၿပီးေလွ်ာက္လွမ္းလာခဲ့၏.။တိုက္ထဲမွာ..ကိုကိုနဲ႕လက္ထပ္ထားတဲ့သူမ်ား ရွိေနေလမလား..။အေတြးနဲ႕တင္..ေန..တစ္ကိုယ္လုံကေသြးေတြ ပြက္ပြက္ဆူေနလွ်က္.။
    ဦးတင္ေမာင္က..ေန.နဲ႕အတူ..တိုက္ႀကီးထဲကို..လိုက္မလာေပ..။ေန တိုက္ထဲကိုဝင္​လာေတာ့..ဧည့္ခန္းထဲကဆိုဖာေပၚမွာ..လူတစ္ေယာက္အိပ္ေနသည္ကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။
     ဒူးအထက္ေဘာင္းဘီတိုေလးနဲ႕..အနီနဲ႕..အနက္ေရာင္စင္းက်ားတီရွပ္ေလးကိုဝတ္ဆင္ထားေလသည္။
ထိုသူ၏.ျဖဴႏုေနေသာအသားရည္မ်ားက ထင္းခနဲ႕ ေပၚလြင္ေနသည္။
ဒါေတာင္..အနည္းငယ္.ညစ္ေပေနသလိုျဖစ္ေနတာေတာင္မွ..ထိုသူ၏ အလွမ်ားက.ေပ်ာက္ကြယ္မသြား..။
ေန ထိုသူကိုေသခ်ာစိုက္ၾကည့္​ေနမိသည္။.သူက ေန ရဲ႕အစ္ကို Dလင္းသာနဲ႕ ခပ္ဆင္ဆင္တူေနေလသည္။
အဲ့ဒါေၾကာင့္မ်ား..ကိုကိုက..သူ႕ကိုေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့တာမ်ားလား..။ေန ရင္ထဲမနာလိုဝန္တိုမႈမ်ားႏွင့္ျပည့္ႏွက္လို႔လာခဲ့၏.။ မိမိေရွ႕မွာ ႏွစ္ၿခိဳက္စြာ အိပ္ေမာက်ေနသည့္.ထိုသူ၏မ်က္ႏွာျပင္တစ္ခုလုံးကို..ကုတ္ဖဲ့ပစ္လိုက္ခ်င္ေနမိသည့္စိတ္မ်ားက တဖြားဖြား..။
     ""ခဏေနရင္.အစ္ကိုေလးခါးသက္မိုး.ျပန္ေရာက္လာေတာ့မယ္တဲ့..ဒီမွာ..ကေလးႀကိဳက္တဲ့..လိေမၼာ္ေဖ်ာ္ရည္ေလး.ေသာက္ထားလိုက္ႏွင့္ဦးေနာ္...""
မီးဖိုေခ်ာင္ထဲကေန..အလုပ္သမားမိန္းမႀကီးတစ္ဦး.ထြက္လာၿပီး..ေန.ေရွ႕ကို.လိေမၼာ္ရည္ခြက္ေလးခ်ေပးရင္းဆိုလာေလသည္။
ေန..လဲထိုအမ်ိဳးသမီးႀကီးကို..လွပစြာၿပဳံးျပလိုက္ၿပီး..
""ဟုတ္ကဲ့..ေက်းဇူးပါေနာ္.အန္တီ..""
""ရပါတယ္..လိုတာရွိရင္..လွမ္းေခၚလိုက္ေနာ္..ေဒၚေလး.မီးဖိုခန္းထဲမွာရွိေနမယ္ေနာ္..""
""ဟုတ္...""
ထြက္သြားတဲ့.အေဒၚႀကီး..​ေန.မ်က္စိေအာက္ကေန.ေပ်ာက္ကြယ္သြားတဲ့အထိ..စိုက္ၾကည့္ေနမိ၏။
ထိုအေဒၚႀကီးလည္း.အေဝးကိုေရာက္သြားေရာ.ေနထိုင္ေနရာကေန.ထလိုက္သည္။.ေစာေစာက.လာပို႔ထားသည့္..လိေမၼာ္ရည္ခြက္ကိုယူၿပီး..ေန​.ေရွ႕မွာ..အိပ္ေမာက်ေနသည့္..လူေပၚကို..ေလာင္းခ်လိဳက္သည္။
      လြန္း ကိုယ္ေပၚကို ေရနဲ႕ေလာင္းခ်ခံလိုက္ရတယ္ ခံစားခ်က္ေၾကာင့္ လြန္းအိပ္ေပ်ာ္ေနရာကေန လန့္နိုးလာခဲ့သည္။
""ဟင္..""
လြန္းကိုယ္ေပၚကို..ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္.လိေမၼာ္ရည္ေတြနဲ႕ေလာင္းခ်ေနသည္ကိုျမင္လိုက္ရေတာ့..လြန္းစိတ္တိုသြားမိတာအမွန္..။
""ေဟ့..မင္းဒါဘာလုပ္တာလဲ..မိုက္ရိုင္းလွခ်ည့္လား..""
လြန္း..ဆတ္ခနဲ႕.ထလိုက္ၿပီး..ထိုေကာင္ေလးနဲ႕.မ်က္ခ်င္းဆိုင္ၿပီး.ေမးလိုက္သည္။.ထိုေကာင္ေလးပုံက.အသက္၂၀ဝန္းက်င္ေလာက္ဘဲရွ္ေသးမည္ပုံ..။သူက.လြန္းကိုၾကည့္ၿပီး..မ်က္ႏွာတစ္လုံး.မဲ့က်သြားကာ..
""ခင္ဗ်ား..အလုပ္သမားျဖစ္ၿပီးေတာ့..ဧည့္သည္လာတာကို..ႀကိဳဆိုရေကာင္းမွန္းမသိဘူးလား..""
ဟု.ေမာက္မာခက္ထန္စြာ..ေျပာလာေလသည္။
""ဒီမွာ.ခ်ာတိတ္..ဧည့္သည္က.ဧည့္သည္လိုေနေလ...လူတစ္ေယာက္လုံးအိပ္ေနတာကို..မင္းမျမင္ဘူးလား..မင္းလုပ္လိုက္တဲ့လုပ္ရပ္က..ဘယ္ေလာက္ထိ.ရိုင္းဆိုင္းလဲဆိုတာကို..မင္းသိလား..""
လြန္း.မေက်နပ္စြာ.ျပန္ေျပာလိုက္သည္။
""အဟက္..ရိုင္းဆိုင္းတာေတြ.ဘာေတြကို..ေန..နားမလည္ဘူး..ေန..ဘယ္သူလဲဆိုတာကိုေရာ.ခင္ဗ်ားႀကီးသိရဲ႕လားေနက...ကိုကိုခါးသက္မိုး
​ရဲ႕..ခ်စ္သူဘဲ..""
​ ထိုေကာင္ေလး၏စကားမ်ားေၾကာင့္..လြန္း.အံ့အားသင့္လို႔သြားရေလသည္။
""မျဖစ္နိုင္တာ. ခါးသက္မိုးရဲ႕ခ်စ္သူက..Dလင္းသာပါ..""
""ဟုတ္တယ္..အစ္ကိုDလင္းသာက..ကိုကိုခါးရဲ႕.အရင္ခ်စ္သူ..
ေန.က.အစ္ကိုDရဲ႕.ညီလဲျဖစ္သလို..ကိုကိုခါးရဲ႕..လက္ရွိခ်စ္သူ
ဆိုရင္မမွားဘူး.""
ဟင္.ဒီေကာင္ေလးက..Dလင္းသာရဲ႕ညီ..။လြန္း.ထိတ္လန့္အံ့ၾသ.သြားရေလၿပီ..။ ထိုေကာင္ေလးက..လြန္းမ်က္ဝန္းထဲကို.စူးစိုက္ၾကည့္လာၿပီး.
""ဘာေၾကာင္ၿပီး..ရပ္ၾကည့္ေနတာလဲ..အခုခ်က္ခ်င္း..ေန.အတြက္.
လိေမၼာ္ရည္သြားေဖ်ာ္ေပးေလ..""
    ေမာက္မာစြာေျပာလာေသာ ထိုေကာင္ေလးေၾကာင့္..လြန္းေထာင္းခနဲ႕ေဒါသထြက္သြားေလသည္။သို႔ေပမယ့္..Dလင္းသာ ညီဆိုေသာ အသိေၾကာင့္..လြန္းစိတ္တို႔ကိုထိန္းလိုက္ၿပီး..မီးဖိုေခ်ာင္ထဲဝင္လာခဲ့လိုက္သည္။
""ေၾသာ္..သခင္ေလး.နိုးလာၿပီလား..ဘာလိုခ်င္လို႔လဲ..""
ထမင္းခ်က္ ေဒၚတာက ေမးလာေလသည္။
""ေဒၚေလး..လြန္းကိုေလ..သခင္ေလးလို႔..မေခၚပါနဲ႕လား..""
""အစ္ကိုေလးခါးသက္မိုးက..သခင္ေလးကို.သခင္ေလးလိို႔ေခၚရမယ္လို႔..မွာထားလို႔ပါ..""
လြန္း.စိတ္ပ်က္စြာသက္ျပင္းခ်လိဳက္မိသည္။.ေဒၚတာကို ဘာမွမေျပာေတာ့ဘဲ..လိေမၼာ္ရည္ေဖ်ာ္ဖို႔ရန္ ျပင္လိုက္သည္။ ​
""ေန..ေန သခင္ေလး..ေဒၚေလးေဖ်ာ္ေပးလိုက္မယ္..""
ဟုေျပာၿပီး ေဒၚတာ..ေဖ်ာ္ေပးေလသည္။လြန္း.လဲေဒၚတာ ေဖ်ာ္ေပးလိုက္တဲ့..​လိေမၼာ္ရည္ကို.ယူလာလိုက္သည္။
     ဧည့္ခန္းထဲမွာ.မိန့္မိန့္ႀကီးထိုင္ေနတဲ့..ေကာင္ေလးေရွ႕..ခ်ေပးလိုက္သည္။ ေန..ေရွ႕မွာ လာခ်ေပးတဲ့လိေမၼာ္​ရည္ ခြက္ကိုယူလိုက္သည္။လွည့္ထြက္သြားတဲ့လြန္းကို ၾကည့္ၿပီး..
""ခဏေနဦး..""
""ဘာလဲ..""
လြန္းစိတ္မရွည္ဟန္နဲ႕ေမးလိုက္သည္။
ေန ထိုင္ေနရာကေန ထလာၿပီး  လက္ထဲက လိေမၼာ္ရည္ခြက္ကိုျမႇောက္ၿပီး..ၾကမ္းျပင္ေပၚသြန္ခ်ပစ္လိုက္ေလသည္။ ေန ရဲ႕လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ လြန္း အံံ့ၾသသြားရျပန္၏။
""မင္း ဒါဘာလုပ္တာလဲ..""
""လိေမၼာ္ရည္က အရမ္းခ်ိဳေနတယ္""
""မင္းေသာက္ေတာင္မေသာက္ရေသးဘဲနဲ႕..ဘာျဖစ္လို႔သြန္ပစ္လိုက္ရတာလဲ""
လြန္း..ေဒါသတႀကီးနဲ႕ေအာ္ေမးလိုက္သည္။
""ေန သြန္လိုက္တာမဟုတ္ဘူး​ေလ..ခင္ဗ်ားႀကီးသြန္လိုက္တာပါ..ဒီလိေမၼာ္ရည္ေတြကို..""
""ဘာ..""
ေန စကားေၾကာင့္..လြန္း.အံအားသင့္ေနတုန္း..လြန္းလက္ထဲကိုေနက.ဖန္ခြက္ကိုဇြတ္အတင္းလာထည့္ေလသည္။.လြန္းေၾကာင္အစြာနဲ႕..သူအတင္းထည့္ေပးသည့္..ဖန္ခြက္ေလးကို..ကိုင္မိလွ်က္သား..ထိုအခ်ိန္...
"အဟင့္..အဟင့္..ကိုကို...ဒီလူႀကီးအရမ္းရိုင္းတာဘဲ..သိလား..""
ခ်က္ခ်င္းႀကီး..ပုံစံေျပာင္းသြားသည့္ေနလင္းသာ..။လြန္း..ကိုယ့္မ်က္လုံးကိုယ္ေတာင္မယုံ..။ ေန က တိုက္ထဲဝင္လာတဲ့ ခါးသက္မိုးဆီကို..အေျပးေလးသြားကာ..မ်က္ရည္ေလးစမ္းတမ္း.စမ္းတမ္းနဲ႕ ဆိုသည္။
    လြန္းအံ့ၾသလြန္းလို႔..ပါးစပ္အေဟာင္းသားနဲ႕ ေငးၾကည့္ေနမိ႐ုံက လြဲၿပီးဘာမွမတတ္နိုင္ေတာ့..။
ခါးသက္ မ်က္ရည္ေတြနဲ႕ ေန ကိုၾကည့္ရင္း. မ်က္ႏွာကတင္းမာသြားေလသည္။
""ဘာျဖစ္လို႔လဲ..ေန..""
""အဟင့္...အဟင့္...ေနက သူယူလာေပးတဲ့..လိေမၼာ္ရည္က..အရမ္းခ်ိဳေနတယ္လို႔.ေျပာမိတာလို႔.သူက..ေဒါသထြက္ၿပီး..လိေမၼာ္ရည္ေတြသြန္ပစ္လိုက္တာ..ကိုကို..ေန..အရမ္းေၾကာက္တာဘဲ..ေန..ဘာမွလဲ..အမွားမလုပ္မိတာကို..""
လြန္းေရွ႕မွာ  ေပၚေပၚတင္တင္ ေျဗာင္လိမ္ေနသည့္..ေနလင္းသာေၾကာင့္..လြန္း..အံ့အားသင့္လြန္းလို႔..ဘာစကားမွမဆိုနိုင္..။
""ဘာ...မ...မဟုတ္...""
လြန္း..ျပန္လည္ၿပီးေျဖရွင္းခ်က္ထုတ္ဖို႔ရန္ႀကိဳးစားလိုက္ေသာ္လည္း..လြန္းကို..ေဒါသတႀကီးစူးရဲစြာ..စိုက္ၾကည့္လာသည့္..ခါးသက္ေၾကာင့္..လြန္းႏုတ္ခမ္းဝမွာတင္..စကားလုံးမ်ားက..ေပ်ာက္ရွကုန္သည္။ခါးသက္က လြန္းရဲ႕ ရင္ဘတ္က အကၤ်ီ စကိုေဆာင့္ဆြဲလိုက္ၿပီး..
""ကိုလြန္းပုံရိပ္...ေနလင္းသာက..ခင္ဗ်ား..မေလးမစား.ဆက္ဆံရမဲ့.သူမဟုတ္ဘူး...ခင္ဗ်ား.မွတ္ထားပါ..ေနာက္ဆို..သူ႕ကိုေလးေလးစားစား..နဲ႕အေလးေပးၿပီး..
ဆက္ဆံပါ...ေနာက္ၿပီး...ၾကမ္းျပင္ေပၚက..လိေမၼာ္ရည္ေတြကို..အခုခ်က္ခ်င္းသုတ္လိုက္..""
ဟုေျပာၿပီး..လြန္းကိုယ္ကို..ေနာက္သို႔တြန္းထုတ္ပစ္လိုက္ေလသည္။ ၾကမ္းျပင္ေပၚသြန္ခ်ထားတဲ့ လိေမၼာ္ရည္ေတြေပၚကို..လြန္း.​ကိုယ္ေလး.ပစ္လဲက်သြားေလသည္။ လြန္းတစ္ကိုယ္လုံး.လိေမၼာ္ရည္နံမ်ားက.ေထာင္းေထာင္းထေနသည္။
       ခါးသက္က လြန္းကို ေအးစက္စြာစိုက္ၿပီး..မ်က္ႏွာလြဲသြားေလသည္။ ေနကေတာ့..ေက်နပ္စြာၿပဳံးေနေလသည္။
""ကိုကိုရယ္..အဲ့ေလာက္ထိ..လုပ္စရာမလိုပါဘူး..အဲ့လူႀကီး..သနားပါတယ္..""
ေန က တကယ့္ကို အျပစ္ကင္းစင္ေနသည့္ ပုံစံမ်ိဳးေလးနဲ႕ဆိုလာေလသည္။
""မရဘူး.ေန.. ဒီလိုလူစားမ်ိဳးေတြက..ဒီလိုဆက္ဆံတာနဲ႕ဘဲ တန္တယ္..
လာ..အစ္ကိုအခန္းထဲကိုသြားမယ္..သူ႕ရဲ႕က်က္သေရမရွိတဲ့.မ်က္ႏွာျမင္ရတာ..ေအာ့ႏွလုံးနာတယ္..""
ခါးသက္ထိုသို႔ေျပာလိုက္ေတာ့..လြန္းရင္ထဲေအာင့္ခနဲ႕..။ဝဲတက္.လာတဲ့မ်က္ရည္စေတြကို..မ်က္ေတာင္ရွည္ေတြနဲ႕.ပုတ္ထုတ္ရင္း..​လြန္း.ေအာက္ႏုတ္ခမ္းကိုဘဲ.ဖိကိုက္ထားေနမိ၏။
   ခ်ာခနဲ႕ လွည့္ထြက္သြားသည့္..ခါးသက္ေနာက္ကို ေန ေျပးလိုက္သြားကာ.ခါးသက္၏လက္ေမာင္းနဲ႕သူ႕ရဲ႕
လက္ေမာင္းကိုခ်ိတ္လိုက္​ေလ
သည္.။ေနာက္ေတာ့..လြန္းကို..​အထင္ေသးသည့္ေနာက္ေျပာင္သည့္မ်က္ဝန္းမ်ားႏွင့္..လွည့္ၾကည့္လိုက္ၿပီး.မထီတရီ အၿပဳံးတစ္ပြင့္ေႁခြခ်လိဳက္သည့္.ေနလင္းသာ..။
     လြန္း အသာ သက္ျပင္းကိုခ်လိဳက္ၿပီး..ေနလင္းသာ..အသက္သာငယ္တယ္..အဆိပ္ကေတာ့ျပင္းလြန္းသည္။.သူ ဘာျဖစ္လို႔ လြန္းအေပၚကို..အခုလိုဆက္ဆံေနရတာလဲ..။.သူ႕အစ္ကိုေသတာ လြန္းေၾကာင့္ဆိုတာကို.သူသိေနလို႔မ်ားလား..။လြန္းအေတြးေတြနဲ႕အသာ..သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်လိဳက္ေလသည္။
🌱🌱🌱🌱
အပိုင္း🍓၂၃🍓ေလးေမွ်ာ္ေပးၾကဦးေနာ္..။ အခုရက္ပိုင္း အလုပ္ေၾကာင့္..စာတင္တာေနာက္က်တာကို..နားလည္ေပးၾကပါေနာ္😘။.
ေနလင္းသာက စလာကတည္းက..
မာယာရွင္ေလးေနာ္😁..။
                      ⭐ညွို႔စက္ကြင္း⭐