Meet Me In Clark High (Reistre Series #1)

Chapter 8

Chapter 8: Baby

Nagkayayaan kami ni Kuya na mag-swimming sa aming pool. Nagdala kami ng snack at juice na inilapag sa lamesa sa ilalim ng puno sa garden.

Nakasuot ako ng itim na swimsuit habang si Mama naman nakasuot lang ng dress at may dalang libro.

“Wanna join us, Ma?” yaya ko kay Mama na nnakauo.

“No, thanks. Dito lang ako nagbabasa pa ako ng novel, mag-enjoy na kayo,” sabi niya habang nakatuon parin sa binabasa.

Si Kuya ay topless, maganda naman ang katawan niya kaso hindi ko na kailangang idescribe dahil naaasiwa ako baka isipin pa niyang pinagpapantasiyahan ko siya! It’s a big no for me, hindi kami talo.

Nasa malayo si Kuya lumalangoy kaya tumalon na rin ako at lumangoy patungo sa kaniya. Nang umahon ako ay winisikan ko siya ng tubig sa mukha na kaagad niya ring ginantihan. 

“Tama na! Hindi na, Kuya!” sigaw ko habang tinatakpan ang mukha.

Tumigil rin naman si Kuya at umahon sa tubig para maupo sa poolside kaya gumaya na lang ako at umupo na sa tabi niya.

“Kuya, kumusta na sina Papa sa probinsya?” tanong ko.

Napataas ang kilay niya bago ngumisi. “You know, we lived in Tipolo for years, sa Casa Reistre with Papa, Tito Von, Kent, and Lolo...”

Tinabingi ko ang ulo para pagmasdan siya nang maayos. “Saan iyong mama ni Kent?”

“Yes, Tita Alex died when Kent was still eleven years old, may cancer siya. That's why Tito Von brought Kent in Casa Reistre. Habang nandoon kami ay kami ni Kent ang laging magkasama. They were always busy with their business, pinapalago nila ang mga ari-arian na naiwan ni Lola at ng pamilya nito. Businesses... real estate, maraming inaasikaso.”

Tumango ako.

“I met Samiel and Archie first. Kakilala at kaibigan din kasi ni Lolo kaya nakilala ko rin sila noon. Nasa Delaria ka pa lang ay nasa Clark High na ako, sa Egaro muna ako tumira noon, ewan medyo kabado ako. Si Mama lang nakakaalam no’n, pero huwag ka mag-alala noong nakaraang linggo lang naman iyon.”

Ang Egaro ay isang subdivision kung saan may bahay rin kami roon.

“At noong minsang naglakwatsa ako kanila Sam, doon ko naman nakilala si Jace, kuya niya.”

Napatigil ako, pero kaagad ding nagpatango-tango. “College na ba ‘yon?”

Tumango siya. “Kakagraduate lang no’n, college na siya kapag may balak pa siya mag-aral.”

Nagpatuloy siya sa pagkukuwento. 

I couldn’t help but to feel sad for him. He’s been in province for almost his life, maayos naman doon pero hindi pa rin naman maiiwasan na malungkot dahil nandito kami ni Mama.

Lola and Tita Alex—Kent’s mom— were already dead. Ang puntod nila ay nandoon lang din sa Casa Reistre.  

NATAPOS na kaming maligo at maghapunan kaya nagpaalam na ako sa kanila bago umakyat ng kwarto.

Hindi ko lubos maisip ang mga panahong wala si Kuya sa tabi namin. Masaya ako at narito ulit siya hindi ako makapaniwala sa mga kinuwento niya sa akin kanina.

Napabuntonghininga ako.

Ano pa kaya ang maaari kong malaman?

Nawala ako sa pag-iisip nang tumunog ang aking cellphone. Kinuha ko ito at nakitang nagtext si kuya.

Kuya Zian: Ari, open your ig acc for sure you'd be surprised.

Ako: Why? Ok.

Hindi na ako nireplyan ni Kuya kaya ginawa ko na lang ang sinabi niya.