Meet Me In Clark High (Reistre Series #1)

Chapter 28

Chapter 28: Lie

"Hey, angelic face! Chill ka lang!" Kaagad akong nilapitan ng lalaki para alalayan nang bigla akong bumangon sa pagkakahiga sa kama.

Hindi ko namalayan na narito na pala ako... hanggang sa naalala kong nagpass out nga pala ako at ang estranghero na ito ang tumulong sa akin.

"S-Salamat..." I don't even have the courage to ask who he is. Nahihiya ako.

Sinusuri niya lang ang bawat galaw ko at nang natunugan ang pagiging mailang ko ay bumitiw na siya sa pagtingin sa akin at may kinuha na lang na paper bag galing sa lamesa.

Inilahad niya iyon na nakatanggap naman ng kunot noo sa akin. "Ano 'yan?"

"Alam mo, angelic face, hindi ka pa kumakain. Oo nga pala, we still don't know each other, do we?" Ngumuso siya nang nakakaloko, which I found cute.

Nagpakurap-kurap ako atsaka tumango. "Uh, oo. I'm Ariane Reistre... maraming salamat sa pagtulong -"

"Huh? Ariane Reistre? What the -"

"Bakit po?"

Pinagkatitigan niya pa ako habang salubong ang kilay kapagkuwan ay bahagyang ngumuso. "Too formal, angelic face. Anyway, I am Shawn Villadazo."

Alinlangan akong nagpatango-tango, feeling awkward. Magtatanong pa sana ulit ako sa mga bagay-bagay at pati sa pagtawag niya sa akin ng angelic face, pero nabusy kaagad siya kaya nanatili na muna akong tahimik.

Kinuha niya ang bed table at inilagay sa aking harap bago isa-isang inihain sa harapan ko. May fried rice, sinigang na baboy, steak, mga prutas, juice at tubig.

Napaawang ang aking labi habang pinagmamasdan ito. I felt something while watching him doing his business. Hindi namin kilala ang isa't isa, yet kung alagaan niya ako ay para bang isang pamilya. Hindi naman siguro siya Sagip Kapamilya, hindi ba?

"Uh... Shawn? Don't you think it's too much? I mean, hindi naman sa nag-iinarte pa ako... pero masyado mo yata akong inaalagaan for a stranger like me, 'no?"

Habang nagsasalita ako ay nakangiti lang siya sa akin kaya medyo nailang na naman ako. Ano ba ang problema niya?

"Don't worry, it's fine. Galing ako sa tita ko nang nakita kita. Pauwi na rin ako, but I'm not that busy so..." He shrugged. "Don't worry, angelic face." Kinindatan niya pa ako bago unti-unting nawala ang ngiting nakausli sa kaniyang labi.

"Uh, bakit?"

"I know that I have no rights to meddle, but can I ask why you were running like someone's chasing you and..." Hinaplos niya ang aking pisngi na may band-aid at ang noo kaya napaatras ako nang kaunti. "Why were you bruised?"

"Well, you're still pretty with a band-aid on," he added then chuckled.

Napabuntonghininga ako.

Wala naman sigurong masama kung sasabihin ko sa kaniya. Besides, malaki ang utang na loob ko rito. "We did have a party last night in our school. I got locked in the storage room, dinala nila ako sa isang bahay at kanina tinulungan ako ng isang lalaki kaya nakawala ako..." Pahina nang pahina ang aking boses nang ikinukuwento ko sa kaniya iyon.

I still couldn't believe Chesca and Kuya Shan can do that.

Huminga ako nang malalim bago ngumiti.

His lips parted. "Like... they abducted you?"

Nagtiim-labi ako bago dahan-dahang tumango. "Parang ganoon na nga..."

"What the heck... we should inform your parents immediately!"