Stay With Me (Completed)

Chapter 6

‘Ela POV’

Nasa opisina na kami, at sa kasawiang palad, hindi pala kami magkapareho ng office ni Demicco, kasayang wala akong katalakan, nagsimula nalang akong mag trabaho, hanggang sa sumapit ang tanghalian. Hindi ako bumaba ansarap ng air-condition sa office koat muli kong naalala na wala pa akong tulog kaya imbis na bumaba sa cafeteria at kumain natulog na lamang ako doon. 

I woke up around 3 PM, at nagpatuloy sa ginagawa tungkol sa business, ng maramadaman ko ang pagkalam ng aking tiyan kaya naisipan kong bumaba na sa cafeteria. Nag order lang ako ng burger, I’m in a diet bahala ng magutom kesa tumaba, eww. 

Habang nasa daan kumakain ng large burger ay naisipan kong dumaan sa office ni Demicco, wala lang gusto ko lang siyang inisin ulit. Hindi na ako kumatok at diridirtso na sanang pumasok ngunit hinarangan ako ng isang babae. Tiningnan ko ito ng head to foot at tinaasan ng kilay.

“Excuse me your blocking my way” iritado kong saad.

“Appointment?”

Mama mo appointment.

“Don’t have appointment.”

“Then I’m sorry, no one is allowed to disturb him that’s the rule here.”

Inismaran ko siya, mukha mo rule, dzuh pake ko sa rule niyo. May biglang pumasok na katrippan na naman sa utak ko. Kaya napangisi  ako. I raise my left hand showing my ring.

“I’m his wife so get out of my way or else you’ll die right now.”

Napayoko ito at halata sa postura ang pagkahiya “I’m sorry ma’am.” umalis na siya sa pintuan at tuluyan na akong nakapasok sa loob.

“Hi hon!” malakas kong sigaw na um-echo talaga sa buong silid. Nakita ko ang masamang tingin ni Demicco na tinawanan ko lang.

“What are you doing here?”

Hinawi ko ang buhok ko saka siya tinitigan “Ano bang ginagawa ng asawa sa office ng kanyang asawa?”

“Seriously, if you are just here para inisin ako, binabalaan kita I am busy right now.” matigas at ma awtoridad niyang aniya na ikinabusangot ko.

Padabog akong umupo sa visitors chair sa harap ng kanyang table at isinandal ang ulo doon.

“Nakaka-walang gana talaga pag walan gkausap don sa opisina ko.” saad ko habang ang mga mata ay nasa ibabaw ng kisame.

“Tsss, do your work so that you can go home.”

Umupo ako ng maayos saka masama siyang tiningnan “Kung mamadaliin ko ito, pag uwi ko naman aalis din ulit ako.”

Saglit niya lang akong sinulyapan at muling natuon ang kanyang attention sa laptop niya.

“Then resign to your work.”

Kung pwede lang sana mag quit sa trabaho ko per hindi pwede eh, ako itong inaasahan ni dad, tapos ang sabi pa niya hindi niya daw ipapasa sakin ang lahat ng kompanya namin kung wala akong experience, ito naming si uto uto sinunod ko naman mga magulang ko kasi sabi nila they expect too much from me. May mga bagay talaga na kahit tudo effort kana hindi parin makita ng iba yong effort mo. 

“I definitely want to, but I can’t.”

Napatulala ako sa kawalan, kung hindi lang sana ako pumunta dito at tinanggap ang offer ni dad ulit ede sana okay pa kami ni Luke ngayon.

“Demicco” tawag ko ditto dahil panay ang titignito sa laptop at tila may kinakalikot

“Hmmm?”