Stay With Me (Completed)

Chapter 10

‘Ela POV’

Sa ilang araw na pag tat-trabaho ko dito sa Davao, ni walang oras na hindi ko inisip si Demicco, gusto ko siyang makita at tanungin kung bakit hina-hunting ako ng mga iba’t ibang tauhan na hindi ko man lang kilala. They keep on threatening my life, at ang mas malala gusto pa nila akong ipaeng para daw sayo.

I really wanted to see you. Bukod sa yan ang dahilan, may isa pa din akong rason kung bakit gusto kitang makita. I think I miss you so damn much. Walang araw na hindi ako nakikipag bakbakan sa iba’t ibang mga tauhan. Nakakapagod nga minsan dahil sumasakit kamay ko, but still I managed myself na hindi matamaan at masaktan.

Asan kana kasi Demicco! Naiinis na ako talaga sayo.

May biglang humawak sa braso ko na agad ko namang inikot at dumaing ito sa sakit. Isang lalaki na naman ang sumugod sakin.

Dapak! Wala na bang katapusan to? As in araw araw bakbakan? anong akala nila sakin? robot!

Limang lalaki na naman ang natumba ko ngunit bago ko ito pinatulog sinakal ko pa ito at binigyan ng mensahe.

“Kapag hindi niyo pa ito itigil, ako kikitil sa buhay niyong lahat”

Ibinalibag ko ito saka inayos ang damit at muling naglakad na. They’re making my day stressful.

‘Third Person POV’

“How is she?”

“Dree, she’s really an amazing girl”

I smirk. I know she is, from the very start of our meeting.

“Nasaktan ba siya?” i asked again sa isa sa mga tauhan na ipinapabantay ko sa kanya. I trust her that she can fight those crazy man who’s hunting her life now, but still  needed to be sure that she’s always safe dahil hindi lahat ng oras malalabanan niya ang mga yon. Afterall she’s still a women na may kahinaan.

“Naakkksss naman Dree sa tingin mo ba, ganong klaseng babae masasaktan agad agad?, lahat ng mga nagtangka sa buhay niya pinapatumba niya”

Napangiti naman ako.

That’s my Girl

“Just still follow her, may kahinaan din yon kaya wag niyo tanggalin ang mga mata niyo sa kanya, I know I choose the right girl but I’m still afraid that she’ll be hurt because of me.”

“Our eyes was always in her Dree. May I ask if ano ba talaga ang nararamdaman mo sa babaeng yan? bakit mo siya pinasok sa sarili mong gulo? I mean sa gulo ng pamilya mo?”

Nilaroko ko ang basong hawak na may wine.

“Hindi ko siya pinasok sa gulo ng buhay ko, she’s the one who entered”

“Dree, remember she’s still a girl, ni hindi niya alam kung anong meron kayo”

“This time she already know since a lot of are hunting her life”

“Ano ba kasing relasyon niyong dalawa?”

“She’s my fiance, the moment she wear the ring it means she’s ready to marry me even if it’s too risky for her, and even if she didn’t know what the ring really means”

“Sigurado ka bang papayag yon? na maipakasal sayo?” ramdam ko ang pag-aalala ng boses niya, hindi ko naman siya masisisi dahil kahit naman ako ay natatakot sa mga possibleng mangyayari.

“She still have the rights to say no, kung ayaw niya”

“Matanong ko lang Dree”

“What?” tipid kong tanong

“Do you love or like her?”

“No, I still don’t”

‘Ela POV’

Kasalukuyan akong nagmamaneho papuntang airport. Now that I know where Demicco is. I’m coming to you and for you. Pinahirapan mo akong maghanap sayo, andyan ka lang pala sa New York, I have my source kaya malalaman at malalaman ko din kung asan ka. Buti na lang talaga may business trip din ako sa New York kaya makakapunta din ako don.

Bigla akong nasalampak sa gilid ng aking sasakyan ng may bumangga sa sasakyan ko. Agad akong umayos ng upo, nagsisi tuloy ako kung bakit hindi ako nagsuot ng seatbelt. Hinawakan ko ng mahigpit ang manubela at nilakasan ang pagmaneho. Tiningan ko ang upper mirror kung nakasunod pa ba, ayon nga meron pa, napahinga ako ng malalim. Binanggaan naman ako nito ulit.

“Ano ba! Paalis na nga tong tao! Papatayin niyo pa! ayos din kayo ah!” malakas kong sigaw na alam kong ako lang naman din ang makakarinig.

Muli nitong binangga ang sasakyan ko this time sobrang lakas kaya nasubsob ako sa manubela. I felt something in my nose, ng tiningnan ko ito sa salamin. Confirmed, my nose was bleeding

“Shit! Pvtanginang sasakyan talaga!!”

Mas nilakasan ko ang pagharurot ng sasakyan ng sa di inaasahan napunta ako sa kabilang linya, nabangga ang sasakyang minamaneho ko at tumilapon ito. Tila yata parang tumilapon din ang kaluluwa ko ngunit dahil magaling akong magmaneho, just wanted to tell you all na I’m a car racer before, and I used to do this. Pagka landing ng sasakyan naka ayos lang din ito dahil sa na control ko ito.

Mulikong pinatakbo ito, sinulyapan ko ang sarili sa salamin, umagos ang dugo sa ilong ko na nakadapo na sa aking mga labi.

“I hate blood” napairapako sa kawalan.

“Shit! I’m late for my flight”

Inilipad ko ang sasakyan ko upang makadating at ipilit na makadating sa oras ng flight ko kahit napakaimpossible naman ng hinihiling ko sa oras, pagkadating ko sa airport buti nalang naka catch up pa ako dahil sa delay na flight.

When I land in New York, halos liparin ko na ang sasakyan, yes I also approach the taxi driver na akona lang mag drive ang baliw ko no? Well I was born to be like this.

There’s still blood running from my face, kahit natinanggal ko na ang mga ito habang nasa eroplano ako. Hindi ko na talaga kaya ang mga nangyayari sa buhay ko. I really wanted to take to him. I know pwede akong magsisi kung bakit hinayaan kong kumalat yong larawan naming dalawa na kunware enggage na kami na ang totoo hindi naman talaga.

We arrive at the Office at patakbo akong pumasok. Pinagtitinginan ako ng mga tao doon na kadalasan ay mga empleyado. Pinahintay ko sa Labas si manong driver dahil siya lang din ang sasakyan ko papuntang hotel mamaya. Pinagtitinginan ako ng dahil sa may bahid pang dugo ang damit ko pati mukha na parang galing akong gyera. Bahala nga sila.

Nakarating ako sa main office ng CEO at agad ko itong binuksan.

“Where is Demicco Wyxt Viscer?”

Wala na talaga akong patumpik-tumpik pa, tinanong ko na agad ito nagtataka man siya ay sinagot naman niya agad

“He take the flight to London, he’s scheduled here was done”

Agad nanghina ang aking mga tuhod at bumagsak ang mga balikat, para akong naiiyak.

Bakit hindi mo ako hinintay?