Stay With Me (Completed)

Chapter 17

‘Ela POV’

Dumiritso na ako sa paglabas ng hotel at sumakay ng taxi papunta sa building kung saan andon ang kompanyang pupuntahan ko talaga. Hindi ko mapigilan ang mapatulala at mapaisip na talaga ba kayang hindi niya ako kilala?. Dumiritso ako sa pagpasok sa conference room at agad na naupo sa pinakadulo, inilibot ko ang aking paningin at doon napahinto muli dahil may ilang dipa ng layo kami ni Demicco ngunit napaka-klaro ng kanyang mukha sa akin kahit na nakatagilid ito sa gawi ko.

Possible kayang nakita niya ang pagpasok ko?

Umiling ako at ibinalik ang paningin sa harapan, nakakainis at nakakapagtampo si Demicco ni salitang ‘hi’ o paglingon sa akin hindi niya magawa, napabuntong hininga ako at isinandal ang sarili sa upuan.

“Hi” agad akong napalingon sa gilid ko ng may magsalita kaya agad ko  tinaasan ko lang ito ng kilay.

“I’m Raheim and you are?” naglahad pa ito ng kamay na mas lalo kong tinaasan ng kilay.

“Excuse me?”

“You are?” ulit nito na mas ikinainis ko.

“Naknampucha andito ako para sa meeting hindi para maghanap ng kalandian”

Ngumisi ito at tumagilid upang tuluyang makaharap sa akin, mas lalo kong naaninag ang mukha niyang nakakainis.

“Reheim Heron Osmond son of the owner of this company”

Muli akong napairap “You’re just the son, kompanya mong pakay ko hindi ikaw so shut up or die?”

Ngumiti ito ng napakatamis at akmang hahawak sakin ng itaas ko ang kamay kong nakakuyom.

“Touch me and you’ll regret it” matigas kong aniya habang matalim ko siyang tiningnan “Hindi ako kumikilala ng mga anak ng may-ari ng kompanyang kinakasama ko” dagdag ko.

“Fine, fine sorry” tila pambibirong saad nito dahil natatawa pa itong nakasaad ng salitang sorry.

Inismaran ko siya at muli ng umayos ng upo.

“Hello everybody, thanks for phoning in, for today’s meeting blah blah blah blah”

Ewan ko din anong mga pinagsasabi ng chairman since napakaboring ng trabahong ito. Sa kakatitig ko sa laptop ko at paminsan minsan ay napapatingin sa screen projector hindi ko maiwasang mapaisip ng malalim. Bigla kong naramdaman ang aking pagkahilo kaya agad kong hinilot ito. Tila pagod na pagod ako this past few weeks kaya ito at nararamdaman ko ang madalas na pagkahilo, ganito ako mula noon na kapag na sobraan sa pag trabaho ay bigla bigla nahihilo.

“So that’s all for tonight” rinig kong aniya nito, habang nakatitig pa din ako sa laptop, inabot na ng gabi bago matapos ang aming meeting sakto ng pagkalam ng aking tiyan.

Kinginang meeting talaga nakakabagot lagi.

“Hey” tawag na naman sakin ng Raheim kuno habang inaayos ko na ang aking mga gamit bago isinablay sa aking braso Panay ang lingon ko sa gawi ni Demicco kasalukuyan pa itong may kinakausap kaya hahakbang na sana ako ng hapitin ni Raheim ang bewang ko.

“Kingina mo” asik ko dito.

“Relax, I just want to know you” tinulak ko siya at masamang tiningnan.

“Touch me once more and I’ll broke you fucking face Raheim”

Tinalikuran ko na siya at patakbong pumunta sa exit dahil palabas na itong si Demicco, ng mawala sa paningin ko si Demicco dahil medyo may kalayuan kami, agad umakyat ang inis sa ulo ko.