Stay With Me (Completed)

Chapter 34

'Ela POV'

Sobrang bilis ng pang yayari. One thing I remember I killed Demicco's uncle and now we're here at the hospital. Wala Naman akong galos sadyang sinamahan lang namin si Clark dito sa hospital, si Demicco at Yong si Valerie iiba sila ng kwarto.

"Ibang klase si Ela!"-pa ulit ulit na aniya ni Clark kanina pa to may pa-palakpak palakpak pa siyang nalalaman.

"Tumahimik ka nga kanina kapa paulit ulit"-hindi ko na mapigilan ang hindi magtaray dahil sa nakakainis na talaga siya.

"Na a-amaze Lang naman ako sayo tonaman"

"Required ba na ulit ulitin kapag na amaze ha Clark?"

"Hindi"-napakamot ito sa batok ngunit napadaing sa sakit "Awww"-

"How was Demicco?"

Nilingon ko si Spenser ng tanungin Niya ako non.

"Hindi pa ako nakakapunta sa kwarto niya"

"Why don't you go?"

Ayon din tanong ko bakit nga ba Wala akong ganang puntahan siya?

"Wait may pupuntahan Lang ako"-saad ko saka tumayo. Tutal andito na ako sa hospital why not try to check it up if I'm pregnant. Dumiritso ako sa Floor na para sa mga buntis.

"Good Evening ma'am, how may I help you?"

"Papatingin ako if buntis ba ako Miss" sagot ko kahit na may kaba sa aking dibdib natatakot na malaman ang katotohanan.

"Sure ma'am, sumunod Po Kayo sa akin" sumunod ako sa nurse na papunta sa Kung saang kwarto. Pagpasok ko pa lang isang babaeng doctor na nakangiti sa akin ang bumungad.

"Good Evening"

"Good Evening Doc"-sagot ko

Am I really ready to know?

"Sit down"-aniya nito na kusa ko namang sinunod.

"Name please?"

"Angela Khin Mendez Po"

"Okey, So may I know your symptoms?"

Humugot muna ako ng malalim na hininga bago nagsalita "Lage Po akong nahihilo, inaantok at walang ganang Kumain"

May isininulat siya sa isang bondpaper na hindi ko mawari kung bakit.

"Okey, how many months delayed?"

Napakagat ako sa pang-ibaba kong labi. "Three months Doc"

Inilapag niya ang ballpen at nag-angat sakin ng tingin habang nakangiti.

"Let's test you this one"-may kinuha siya sa isang box at ibinigay sa akin. "May instructions yan kung paano gamitin, try it andon Yong CR then come back here okey?"

Tinanggap ko ang inilahad niya sa akin at maliliit na hakbang ang aking nagawa papunta sa gawi ng CR. Tila ayokong malaman na ang katotohanan, pakiramdam ko mas mabuti sigurong Hindi ko malaman. Bago ako pumasok sa Cr ay muli akong lumingon Kay Doctor, ngunit muli niyang inilahad ang kamay na nagbibigay daan patungo sa CR. Napabuntong hininga na lamang ako at tuluyan ng pumasok sa CR.

Ginawa ko lahat ng instructions nakalagay sa maliit na box para sa Pregnancy test, Hindi ko muna sinilip ang resulta at pumikit ng ilang saglit. Muli kong naalala ang mukhang nag-aalala ni Demicco para kay Valerie ngunit agad iwinakli sa isipan.

Mahal ako ni Demicco Mali itong iniisip ko.

Unti unti kong ibinukas ang mga mata at napatitig sa pregnancy test kasabay ng aking pagluha ay ang pagkompirma kong buntis ako

Two red lines.

Natakpan ko ang aking bibig dahil sa hindi makapaniwala.

I'm pregnant.

Narinig ko ang katok Mula sa Pintuan ng CR.

"Miss Mendez okey ka Lang ba diyan?"

Inayos ko ang aking sarili at niligpit ang lahat tsaka lumabas.

"So may I see?"-inabot ko sa kanya ang pregnancy test pati ang box.

"Let's sit down first"

Sumunod naman ako sa utos niya.

"Congratulations Miss Mendez you're 3 months pregnant"-magiliw na aniya ni Doctora ngunit ako itong hindi nasisiyahan sa katotohanan.

"Doc, kasalanan Po ba ang magpalaglag?" Hindi ko mapigilan ang magtanong.

Tumango siya at kinuha ang aking kamay na nakapatong sa Lamesa

"Hindi solusyon ang pagpapalaglag Hija, kung sa tingin mong hindi to matatanggap ng iyong nobyo, alam kong kaya mong buhayin at palakihin ang anak niyo."

Tumango ako "Tama Po Kayo, kaya ko ito"

"My advice for you is don't stress yourself too much, eat healthy of foods and take a vitamins"

Tumango ako at nagbayad na sa lahat lahat.

Nilakasan ko ang loob ko at nagtungo sa kwartong naka confine si Demicco, malayo pa lamang ako ay nakita ko ng nakabukas ang Pintuan ng kwarto niya na ipinagtaka ko. Nang tuluyan na akong makalapit dito ay wala itong laman na Tao, agad kong naisipan ang kwarto ni Valerie, malayo pa Lang ako ay Ramdam ko na ang kaba sa aking dibdib na hindi ko maipaliwanag kung bakit.

May nagsasalita sa loob ng kwarto kahit na malayo pa ako ngunit tila nadidinig ko ito at naka-klaro ng unti unti habang papalapit ng papalapit.

"Valerie, noong mga araw na nag confess ako totoo Yong nararamdaman ko, Yong tipong akala mo Hindi totoo ngunit totoo yon lahat"

Nakunot ang noo ko, boses ni Demicco yon ah.

"Valerie, I beg you to choose me before"- nakaharap na ako sa Pintuan ng kwarto ni Valerie, may kunting bukas ang Pintuan kaya nadidinig ang boses na nagmumula sa loob.

Hinawakan ko na ang doorknob at akma na sanang bubuksan ito ngunit tila sumabog ang puso ko marinig ang mga salitang iyon.

"You already know Valerie how much I love you"- tila dinurog ang puso ko marinig ang mga salitang iyon. "Mahal na Mahal kita Valerie N--"-hindi ko na napigilan ang aking sarili at kusa na lamang tumakbong luhaan palabas ng hospital.

I wanna go home.

Nakita ko na lamang ang sarili na pumapara ng sasakyan.

"Ela!!"-rinig kong sigaw ng Kung sino paglingon ko dito it was Demicco running towards me.

"Le'meee Explain first, heard my explaination please"

Umiling ako at mas lalong umiyak.

"Don kana sa kanya, tutal Mahal mo siya Diba" may humintong sasakyan na sa harap ko Hindi ko man alam kung Sino ay agad ko itong pinasok sa shotgun seat.

"Drive!!"- umiiyak kong saad. Na agad naman nitong sinunod.

I saw how Demicco chase our car masundan lamang kami na mas ikinaiyak ko. I'm sorry Demicco Hindi ko pa kayang harapan ka sa ngayon. Paglingon ko sa driver ng sasakyan ay mas lalo akong naiyak.

"Elle"

Ang babaeng Matagal ko ng gustong makita.

Sa Kay bilis niyang magmaneho ay agad kaming nakarating sa tapat Ng bahay namin.

Agad akong niyakap ni Elle.

"I miss you Ela, I know you've facin' lots of problems now pero kelangan mo itong malaman"

Kumalas siya sa pagkakayakap sa akin at naunang lumabas. Ipinagbukas niya ako ng sasakyan at sa pagbukas niya Ng sasakyan ko, doon ako nagtaka kung bakit andaming Tao at ilaw sa bahay namin.

"Elle?"-naiiyak kong aniya .

Nakita ko ang pagtulo ng Luha sa pisngi ni Elle at tumango.

"E-Elaaaa"-hindi mapigilang hikbi ni Elle.

To Be Continue 🖤