MUCİZEM (BxB)

20.Bölüm 💌

Önceki bölümü atlamayın lütfen...

'Tam eve gidecektim ki gözlerim birine ilişti.Sokak ışığının oraya doğru yürüdü ve yüzünü tam görmemi sağladı.Gördüğüm kişiyle tüm vücudum sızladı.O olmasın diye dua etmeye başladım içimden ama oydu işte.Yanıma doğru geliyordu.Bi tepki vermem gerekiyordu bunun bilincindeydim yalnız hiçbişey yapamıyordum.Tam dibime kadar geldi boyu benden biraz uzun olduğu için kafamı kaldırmak zorunda kalmıştım.Yüzünde tebessüm belirdi ve dudakları aralandı.'

"Merhaba Yağız."

Karşımda gördüğüm kişinin kim olduğuna emin olduktan sonra girdiğim transtan çıkmış ve konuşmak için dudaklarımı araladım.

"Se-senin n-ne işin var bu-burda?"diye konuşabildim zorla.Kağan yanımda olduğunu belirtmek ister gibi koluma dokundu ve bana doğru konuştu.

"Yağız,neler oluyor?Kim bu?"dedi.Kağan'ın sesini duyunca kendime geldim ve karşımda duran Fethi'nin yakasına yapıştım ve sinirli gözlerimi gözlerine dikip konuşmaya başladım.

"Bana bak Fethi!Kaç ay sonra karşıma çıkmış benimle konuşmaya çalışıyorsun.Beni o sokakta öldüresiye dövüp ölüme terk ettiğinizi unutmadım."

"Yağız herşeyi açıklayabilirim.Ben sana fiske vurmadım o gün yemin ederim.Dokunmadım bile.Ben seni seviyorum sana nasıl vurabilirim ki?"dediğinde beynimden vurulmuşa döndüm.Ellerimi yakasından çekip birkaç adım geri gittim.Daha ne olduğunu anlamadan Kağan,Fethiyi tek yumrukta yere indirmiş,üstüne çıkmış yumruklarını sıralıyordu.Bir yandan da bağırıyordu."O benim sevgilim.Ondan uzak duracaksın!Yanına yaklaşırsan seni pişman ederim!"diyerek vuruyordu.Artık durdurmam gerekiyordu ve Kağanı kolundan tutup çekiştirdim."Kağan tamam bırak artık.Gel lütfen."diyerek zar zor ayırdım.Eline baktığımda yumruk atmaktan kızarmış ve Fethinin kanı bulaşmıştı.Kağanın kolundan tutarken Fethiye doğru konuştum."Git burdan Fethi defol.Bir daha da gelme.Karşıma çıkma.Gördüğün gibi sevgilim var ve onu çok seviyorum.Çokta mutluyum.Sakın bunu bozmaya kalkmayın."deyip Kağan'ın kolunu bırakmadan eve götürdüm.

Eve girdiğimizde saat 10 a geliyordu ve kimse yoktu evde.Babam iş için şehir dışındaydı.Sena abla da çoktan çıkmıştı zaten.Kağana odama çıkmasını söyledim ve mutfağa ilerledim.Kahve yapmak için su koydum ketıla.Suyu ısınmaya bıraktım ve odama çıktım.Odama girdiğimde Kağan yerde,halının üstünde bağdaş kurmuş oturuyordu.Bişey demeden odamın içindeki banyoya girdim ve ecza dolabından pamuk ve merhem aldım.Küçük bir kaba da ılık su doldurup odaya geri döndüm.Yere,karşısına oturdum.Yere bakıyordu.Eve girdiğimizden beri hiç konuşmamıştı.Elini elime alınca beni yeni farketmiş gibi irkildi ve yüzüme baktı.Bakışına karşılık verdim bende.Elini tutup kurumuş kanı temizlemeye başladım."Acıyor mu?"diye mırıldandım ve ona baktım.Olumsuz anlamda salladı başını.Pamuğu yavaş yavaş,canını acıtmadan bastırarak kanları temizledim.Elinin üstünün kızardığını farkettim.Kızaran yeri öptüm önce.Icimden gelmişti.Ben öpünce Kağanın titrediğini farkettim.Bakışlarımı ona çevirdiğimde bana bakıyordu.Gözlerinden yaşlar süzülüyordu.Onu öyle görünce içim acıdı."Neyin var?Canını mı yaktım?"diye sordum.Başını olumsuz anlamda salladı yine."Seni kaybedeceğim diye ödüm kopuyor.Ellerimin arasından gideceksin,senden kopacağım diye çok korkuyorum ve bu korku hergün daha da artıyor."dedi titrek çıkan sesiyle."Sevgilim,seni çok seviyorum ben.Sen benim canımsın.Hayatımsın sen benim.Beni kaybetmeyeceksin korkma.Seni asla bırakmam.Sen benden vazgeçmediğin sürece senden asla gitmem."dedim gözyaşlarını silerek.Bunları söylerken gözümden akan yaşları Kağan silene kadar fark etmemiştim.Yanaklarımdan süzülen yaşları dudaklarıyla silmişti.Kokusu burnuma gelince daha fazla uzak durmayıp sarıldım sevgilime.Burnumu boynuna dayayıp içime çektim kokusunu.Kağan da sakinleşmiş ağlamıyordu artık.

Bi süre sarılmış bir şekilde kaldık yerde.Daha sonra aklıma ketıla koyduğum su geldi.Çoktan kaynamış olmalıydı.Kafamı boynundan kaldırıp Kağana baktım."Daha iyi misin?"dedim kendimi geri çekerek."Senin olduğun yerde kötü olmak gibi bir şansım yok ki."dedi gülümseyerek.Gülümsediğini görünce kalbimin en ücra köşelerinde renk renk,mis kokulu çiçekler açtı."Seni çok seviyorum bitanem."dedim ve dudağının kenarına öpücük kondurdum."Bende seni çok seviyorum ömrüm."dedi ve alnımdan öptü.O kadar fena aşık olmuştum ki,çektiği acıyı kalbimde hissediyordum.Yaşadığı mutluluğu gözlerinde görüyordum.

Yavaşça ayrıldım Kağandan ve ayaklandım.Elimi uzattım,tutup kalktı o da.Elini bırakmadan yatağıma kadar geldik.Elini bırakıp laptopumu alıp kucağına koydum."Burdan güzel bir film bul.Bende bize biseyler getireyim."dedim ve gülümseyip burnunun ucundan öptüm.Onun da gülümsediğini gördüm ve odadan çıktım.Mutfağa giderken aklımda Fethinin ve diğerlerinin tekrar başıma bela olup olmayacağı vardı.

Sonunda yeni bölüm geldi.

Fethi'yi hatırlayan var mı?

Kaos sevmiyorum ama azıcık lazımdı sankiii.

Neyse daha fazla uzatmıyorum.

Umarım beğenirsiniz 🙏

Sizleri seviyorum ❤

İyi okumalar 💌