The Kontrabida Series #2: LUMIERRE HELENA YURIKO (COMPLETED)

PROLOGUE

"Lue, c'mon. Pumasok na tayo sa school. You've been absent for a whole week now. Mabuti at hindi pa nagsusumbong si Dean kina Tita Helene kundi, patay na naman tayong pareho."

Umingos ako at saka inayos ang pagkakahiga sa king-sized bed kung saan ko isinalampak ang sarili ko kagabi.

I feel like crap.

I feel bullshit. I don't even wanna open my eyes.

"You go. I'll stay here." Walang gatol kong sagot sa self-proclaimed friend ko na si Nessi.

I've been with her since elementary days, but heck, I've never acknowledged her as someone important. Nakadikit lang siya saken na parang linta at hindi naalis. I don't give a shit though. Wala akong masyadong pakialam sa mga tao sa paligid ko.

"Lue, please. Ano ba kasing nangyari, puro ka mukmok---"

"Fucking hell Juaneza Cecilia! Shut the fuck up!" Matigas kong singhal.

Nanlaki ang kanyang dalawang singkit na mata at ilang segundo siyang natigilan pero..

"Lumierre Helena Yuriko!" Sigaw niya rin habang nanggagalaiti sa galit, "Get up or I'll call your parents myself! Wag mo akong gagalitin."

Fucking bitch.

Just because I'm here crashing in her unit does not mean that I'll give her the power to override my decisions.

Nobody bossess a Yuriko around. Nobody messes with me. No--fucking--body!

So I stood up, kasi ayoko ring malaman nina mommy na nagkakaganito ang nag-iisa nilang prinsesa. She'll freak out for sure. And I don't ever want her to worry because of my wrong choices in life.

Nahilot ko ang sariling sentido. Damn did I really made one. One big fucking mistake that made me where I am today.

Kakatayo ko palang noong biglang umikot ang paligid dahilan upang mapahawak ako ng mariin sa katawan ni Nessi.

Shit. Why is the room spinning? I haven't had one bottle of liquor last night. Walang dahilan para mahilo ako bigla.

"Lue? Lue, you okay?" Untag niya na parang sa pandinig ko ay nasa loob ng isang malaking tunnel. Nag-eecho sa aking tainga.

"Nahihilo ako.." sagot ko naman.

"H-huh? Nalipasan ka ba ng gutom? Ohmygod, you want me to bring you to the hospital?" Nag-aalala niyang tanong. "Yan na nga ang sinasabi ko e! You've been drinking hard since last week. Hindi ka pumapasok. Hindi ka madalas kumain. What the hell happened ba kasi? Why won't you tell me?"

Napalunok ako noong bigla kong maramdaman ang pag-alpas ng asido sa aking tyan.

Nanlamig bigla ang pisngi ko at nagsilabasan ang namumuong pawis sa aking leeg at noo.

Shit. Did I contract a disease?

"Ness.." bulong ko, halos mawalan na ng ulirat sa sobrang kaba.

"Lue.. Ano? Anong masakit sayo? Ang lamig-lamig ng kamay mo. Napapano ka ba?"

I...

Akmang sasagot ako para ipaalam ang totoong nangyari noong bigla akong maduwal. Nagsi-alpasan lahat ng kinain ko kagabi papunta sa aking lalamunan at pakiramdam ko ay hindi ko iyon mapipigilan.

Magkakalat ako!

"Lumierre!"

Walang pasabing binitawan ko si Nessi at saka tinakbo ang pinakamalapit na CR, which fortunately is inside her room.

Binuksan ko ang toilet seat cover saka buong pusong inilabas ang lahat ng naipong pagkain sa aking tyan. I retched and retched until all that is left is my stomach acid.

Nag-uunahan lahat ng luha sa aking pisngi habang walang habas ang aking pag-iyak. I feel so fucking bad!

Nakasalampak ako sa malamig na marble-tiled floor ng kanyang CR at yakap yakap na halos ang buong inidoro habang si Nessi naman ay nasa likuran ko at walang tigil sa paghihilot.

She took my blonde curls and put it up on my head.

Thankfully, she did not say anything.

Ilang sandali kaming nanahimik pareho habang sinusubukan niyang kalmahin ang pakiramdam ko. Paulit-ulit ang paghilot niya saken na para bang iyon ang sagot sa pagduduwal.

"N-natatakot ako Nessi." Pauna ko, sunod-sunod pa rin ang hindi mapigilang mga hikbi.

Natatakot hindi lang para sakin, para sa kinabukasan ko, kundi para na rin sa sasabihin ng mga magulang ko.

Nakakatakot dahil sigurado akong walang mananagot, lalo at wala akong balak ipaalam.

I want to change. I want a different life away from the people I know. I want to forget how immature and selfish and childish I've been.

"Don't be Lue. I'm here for you, okay?"

Lalo lang akong naiyak dahil sa sinabi niya.

Itinayo niya ako at saka ibinaba yung toilet cover. Pinaupo niya ako doon pagkatapos ay pinindot ang flush.

She also took a clean hankie and then wetted it on the sink with water. Ipinunas niya iyon sa mukha kong puno ng luha.

My one big mistake has one big fucking consequence. And it's my karma for all the wrong things I've done.

In the end, I gathered up my courage and looked at her eyes.

"Nessi.. I'm gonna need a Pregnancy Test."

Reina
Xoxo
Please don't forget to vote and comment.❤️