The Kontrabida Series #2: LUMIERRE HELENA YURIKO (COMPLETED)

TWELVE - ANYTHING FOR YOU

Sunod-sunod na katok ang ginawa ko sa pinto ng bahay ni President, alas sinco y media ng umaga.

Dressed in a pair of black colored cycling shorts and tank top, I decided to take a jog from my condo to here. Hindi naman masyadong malayo, at sakto lang para pagpawisan kaya naisipan kong dito na lang din dumiretso.

Bitbit ko na rin yung bag ko na gagamitin para sa school ngayon and since I need to put my uniform in there, pinili ko yung white kong knapsack na scholarly type. I have to ditch my hermes and my heels kasi maglalakad lang kami, which is what I noticed he usually do.

I knocked again, but my hands immediately stopped mid-air when the door finally swung free.

Tumambad sa paningin ko ang iritadong mukha ni President. He was glowering like a madman to whoever who dared disturb his sleep.

Nagtama ang paningin namin at napatda siya sa kanyang kinatatayuan. Kinusot niya pa ang kanyang dalawang mata na animo'y hindi makapaniwala na andun ako sa kanyang harapan.

I smiled cutely.

Umawang ang labi ni president, pagkatapos ay parang wala sa sariling itinaas ang kanyang kamay para haplusin yung pisngi ko.

When his thumb glided on my skin, he cursed.

"Shit. You're real."

You think I'm a dream? I smirked.

"Yep." Natatawa kong anas. "Pinapanaginipan mo ba ako President?" Pang-aasar ko pa.

Lalong namilog ang mga mata niya pero mas nagulat ako noong walang sabi-sabing tinalikuran niya ako saka nagtatakbo papasok sa kanyang banyo.  Saka ko lang din napansin na wala siyang saplot maliban sa suot niyang boxer shorts. Gulo-gulo pa ang kanyang buhok at may tumubong maliit na bigote sa kanyang mukha.

Humalakhak ako. I pushed the door open so that I'll be able to enter. Nilapag ko yung bag ko sa kanyang coffee table saka ako nagpunta sa kusina para makiinom.

"President, I'll take my bath here!" Sigaw ko para marinig niya sa kabila ng umaagos na tubig na mula sa banyo.

I think, he's taking a bath already. Tss. Control freak.

"Yeah." Sagot naman.

Napangiti ako habang nililibot ng tingin ng bahay niya. Being here makes me kind of.. I dunno, safe? Parang may kakaibang aura na dala saken kapag pumapasok ako dito. Knowing that he lives here makes it feel like.. I'm home.

Nangati bigla ang kamay ko na makita ang lahat sa bahay niya.

I opened his fridge to see what he has and was kinda shocked to know that he's got nothing in there. Walang stocks ng food, and whatsoever. Puno lang ng electrolyte drink yung kanyang buong refrigerator!

Binuksan ko rin yung cupboard tapos ganon din. Mga ilang plastics lang ng pancit canton chilimansi yung andun. Wala nang iba! Omg.

I should bring him food no? I should also cook for him. Darn it though, I have no idea how to cook!

My eyes then travelled to his storage. His dishes in fairness, were neatly done. May isang pares nga lang siya ng kutsara at tinidor tapos isang plato at baso.

Ugh. Seriously have to buy things here. Wala akong space dito.

Naupo ako sa counter top habang hawak ang isang bote ng tubig niya, nag-iisip ng mga bagay na pwedeng bilhin para naman pag nag-sleep over ako, may magagamit ako.

I was in the middle of thinking when suddenly I heard his small curse from inside. Nangunot ang noo ko dahil sa kuryusidad kaya tinitigan ko ang kanyang banyo na parang sisingaw doon ang sagot kung bakit siya nagmumura.