"စိတ္ညစ္တယ္ ငိုမေနနဲ႔ ....."
Off ရဲ့ ျငဴစူတဲ့ စိတ္ညစ္တယ္ဆိုတဲ့စကားေၾကာင့္ပါးျပင္ေပၚက်လာတဲ့ မ်က္ရည္စမ်ားကိုလက္ေခ်ာင္းႏုႏုေလးတို႔ျဖင့္ဖိကပ္ၿပီး ပြတ္သတ္လိုက္သည္။
"ဆင္းေတာ့....."
"Gun ရုပ္ရွင္မၾကၫ့္ခ်င္ေတာ့ဘူး
အိမ္ျပန္လိုက္ပို႔ေပးပါ..."
Gun ရဲ့ေတာင္းဆိုမႈအဆံုးမွာေတာ့Off တစ္ေယာက္က " ေတာက္ " တစ္ခ်က္ေခါက္လိုက္ၿပီး
"ငါလက္မွတ္ booking လုပ္ထားၿပီးၿပီး
အစကတည္းကမင္းမၾကၫ့္ခ်င္ဘူးဆိုရင္
မၾကၫ့္ဘူးဆိုတာကိုေျပာေလ....
အခုမွ...."
"Gun ေနမေကာင္းလို႔နားခ်င္ေနလို႔ပါ"
Off ရဲ့စကားကိုျဖတ္ေျပာလိုက္ၿပီး
တေနကုန္ေရပန္းေအာက္မွာငိုေနခဲ့တဲ့
ေကာင္ငယ္ေလးသည္
မ်က္ရည္တို႔က တာရိုးက်ိဳးသလို
ထိန္းမႏိုင္သိမ္းမႏိုင္ငိုေနေလေတာ့သည္။
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ Gun ေနမေကာင္းလို႔ပါ"
"မင္းေနမေကာင္းဘူးဆိုရင္ အစကတည္းကမေတြ့ဘူးေျပာေလ အခုမွေျပာေတာ့ ငါ့အလုပ္ေတြပ်က္ရတယ္"
မ်က္ေမွာင္က်ံဳ႔ကာ အျပစ္တင္စကားေတြဆိုေနလိုက္ေတာ့ တခုခုဆိုအားငယ္တတ္တဲ့ ေကာင္ငယ္ေလး
ဆူလိုက္ရင္ ငိုတတ္တဲ့ေကာင္ငယ္ေလး အရမ္းေၾကာက္တတ္တဲ့ႏွလံုးေရာဂါသည္ေကာင္ငယ္ေလးက တုန္လႈပ္ေနေလေတာ့သည္။
"ေတာင္းပန္ပါတယ္...
Gun Papi ကိုေတြ့ခ်င္လို႔ပါ။
ပါပီ အဆင္မေျပရင္ရပါတယ္
Gun taxi နဲ႔ျပန္လိုက္ပါ့မယ္"
စကားေျပာရင္း ခါးပတ္ကိုျဖဳတ္ကာ
ကားတံခါးကို ဖြင့္လိုက္ေတာ့
"အင္း ျပန္ေတာ့ ငါတို႔မေတြ့ဘဲေနၾကရေအာင္
တစ္လႏွစ္လေလာက္ ငါမင္းမ်က္ႏွာထပ္မျမင္ခ်င္ေသးလို႔ မင္းျပန္လိုက္ေတာ့ အခု "
လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ကားတံခါးအားဖြင့္ရင္း
Off ကိုေနာက္ေက်ာခိုင္းကာ က်န္လက္တစ္ဖက္ကဖယ္ဖက္ရင္ဖတ္ကို ဖိလ်က္ေလး။
အသံမထြက္ေအာင္တိုးတိုးေလးငိုကာ မ်က္ရည္တို႔ကဒလေဟာ ...။
ဆယ္စကၠန႔္ေလာက္ၾကာမွ
