Off 💛
အခန္း 202/3C က ကင္ဆာေရာဂါသည္လူနာကေတာ့တေနကုန္ထိုင္လ်က္ မွတ္စုစာအုပ္ေလးထဲ သိပ္ကိုျမတ္ႏိုးရပါတယ္ဆိုတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကိုေျပာျပခ်င္သမ်ွစကားမ်ားအားေရးေနေလေတာ့သည္။
"Papi ရဲ့ကေလးေလး မနက္ျဖန္တိုင္းမွာေပ်ာ္ရႊင္...."
ေရးေနတဲ့စာသားေလးကအဆံုးမသတ္ေသးခင္မွာဘဲ
"ေဖာက္ ....." စာအုပ္ေပၚသို႔ ႏွာေခါင္းေသြးလ်ွံကာေပက်ံသြားေလေတာ့သည္။ စားပြဲေပၚရိွ တစ္ရႉးကိုထုတ္ကာ သုတ္လိုက္ကာ မ်က္ရည္မ်ားက်လ်က္။
"ကိုတကယ္ထြက္သြားရေတာ့မယ္ကေလးေရ။ကိုေတာ့မင္းကိုသိပ္လြမ္းေနရေတာ့မွာဘဲ။သိပ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့မင္းရဲ့အမူအရာေလး၊ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးေပၚကမင္းရဲ့ပါးခ်ိဳင့္ေလး၊မင္းရဲ့ႏႈတ္ခမ္း ထူေယာင္ေယာင္ေလး၊ကိုသိပ္ကိုျမတ္ႏိုးရတဲ့ ကိုယ့္ရဲ့ Gun ေလး....."
"အဟြတ္ ..... အဟြတ္ ....."
ေခါင္းဆိုးေနသၫ့္အျပင္ႏွာေခါင္းေသြးမ်ားလ်ွံလ်က္ဦးေနွာက္ကအႀကိတ္ေၾကာင့္ေခါင္းကိုအတက္းဖိကိုင္ကာၾကမ္းျပင္ေပၚကိုဘဲ Off တစ္ေယာက္
"ဘုန္း......" ခနဲလဲက်သြားေလေတာ့သည္။
_________________
Gun 💛
Gunတစ္ေယာက္ကေတာ့ျပတင္းေပါက္ကေန အျပင္ကိုလွမ္းၾကၫ့္ကာ ဖြဲဖြဲေလးရြာေနတဲ့မိုးစက္ကေလးမ်ားအားအေဖာ္ျပဳရင္းစကားေျပာေနလိုက္ေတာ့သည္။
"အဲဒီမိုးေရထဲမွာဘဲ သူနဲ႔စေတြ့ခဲ့တယ္.......
အဲမိုးေရထဲမွာဘဲ သူနဲ႔ခ်စ္ခဲ့ၾကတယ္......
အဲမိုေရးထဲမွာဘဲ သူကိုယ့္ကိုႏွင္ထုတ္ခဲ့တယ္......."
"ဘာမွမဆိုင္ေတာ့တာေတာင္ သူ႔အေၾကာင္းေတြေတြးလိုက္တိုင္း ဘယ္ဖက္ရင္ဖတ္က ေအာင့္ေအာင့္လာေနေသးတာမ်ိဳး"
ျပတင္းေပါက္ကမွတ္ခ်ပ္ေလးအားကိုင္လ်က္
"ကြၽန္ေတာ္ကေလ အကို႔ကို မခြဲဘူးလို႔ကတိေပးခဲ့တာေဖာက္ဖ်က္ဖို႔အတြက္မဟုတ္သလိုအကို႔ကိုခ်စ္ခဲ့တယ္ဆိုတာကလည္း စြန႔္လႊတ္ဖို႔မဟုတ္ဘူး။"
"တကယ္လို႔သာ အကို နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ရဲ့ေတြ့ဆံုမႈကဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္သာျဖစ္မယ္ဆိုရင္ ဇာတ္သိမ္းမွာ အကို႔လက္ကိုဆြဲၿပီးအေဝးထြက္ေျပးလိုက္ခ်င္တယ္ "
