ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုလံုးကေတာ့ သန္ေခါင္ယံမွာျပင္းထန္စြာရြာသြန္းေနေသာ မိုးသည္းသည္းေၾကာင့္ေမွာင္ေမွာင္မိုက္မိုက္ႏွင့္ထိန္လန႔္ဖြယ္ေကာင္းလွေနသည္။
အေမွာင္က်လြန္းတဲ့ ေထာင့္တေနရာတခုမွာေတာ့ကားေလးတစ္စီးထိုးရပ္လ်က္။ကားထဲမွလူငယ္ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ေမာဟိုက္ပင္ပန္းေနေလေတာ့သည္။
"Papi အာ့ Papi.....ဟင့္ "
ေဆာင့္ခ်က္တို႔ရဲ့အရိွန္ကိုေလ်ွာ့ခ်လိုက္ၿပီး တစ္ခ်က္ခ်င္းတစ္ခ်က္ခ်င္း ေျဖးေျဖးေလး ေနွးေနွးေလးနဲ႔ sweet point ေလးအား ခလုတ္တိုက္လ်က္ ေနာက္ဆံုးေတာ့
"အာ့ Gun ေရ..."
"Papi ..."
"အတူတူၿပီးရေအာင္....အာ့
ေကာင္းလိုက္တာ....ဟူး...."
"အင့္ အာ့ အာ့ ၿပီး ...ၿပီး ေတာ့မယ္"
ႏွစ္ေယာက္သားရဲ့စကားသံမ်ားအား ညီေတာ္ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ရိုက္ခံသတ္တို႔ကဖံုးလႊမ္းေနေတာ့သည္။
"အာ့ Papi .....အားးးး"
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သားမွာ ပီးဆံုးျခင္းသို႔ေရာက္ရိွသြားေလေတာ့သည္။ Offတစ္ေယာက္ပစၥည္းအားမထုတ္လိုက္ဘဲ တြင္းေအာင္းလ်က္။ ခံုေပၚတြင္အသက္ကိုလုရႉေနရေသာႏွလံုးေရာဂါသယ္ေကာင္ေလးက ပက္လက္ကေလး အိပ္ကာ တုန္ရီေနေတာ့သည္။
ဇတ္ ခနဲ ဆြဲထူလိုက္ၿပီး ေပါင္ေပၚတင္ကာ ( ဟိုဟာမထုတ္ဘဲေပါင္ေပၚတင္ထားတာေနာ္ ) အနမ္းမိုးမ်ားကိုထပ္မံရြာလိုက္ျပန္ပါေတာ့သည္။
"အြန္...papi ေတာ္ၿပီ Gun ပင္ပန္းေနၿပီ"
"ေနာက္တစ္ခ်ီေလာက္ ေနာ္ Gun ေနာ္"
"ဝြန္း မရဘူး ..."
ဟုဆိုကာ ရင္ဖတ္အား တြန္းထုတ္ေနေတာ့သည္။ႏွစ္ေယာက္သားျငင္းခုန္ရင္းႏွင့္ပင္ တြင္းထဲကမထုတ္ရေသးသၫ့္ Off ညီေလးကျပန္ၿပီးႀကီးလာေလေတာ့သည္။
"papi...ဘာမွန္းမသိဘူး
ႀကီး လာ ျပန္ၿပီ"
"ကိုေျပာသားဘဲ ၀မွမ၀တာ ကေလးဟာေလးက ဘယ္ေလာက္စားစား ၀မွာမဟုတ္ဘူး
က်ပ္ၿပီးေတာ့ ....."
