အပိုင်း🍓၂၈🍓

161 11 1
                                    

💤ဝိုးတဝါးအိမ္မက္💤
🌈အပိုင္း(၂၈)🌈BL🌈
🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀
          နန္းဦးရင္ထဲမွာ..လြန္းကိုသနားေနမိသည့္စိတ္ေတြကလည္း..တားမနိုင္ေအာင္ျဖစ္ေပၚလို႔ေနေလသည္။
❤❤❤
          စာၾကည့္ခန္းထဲမွာ.ၾကမ္းတိုက္ေနသည့္လြန္း.ကို နန္းဦးစိတ္မေကာင္း..။ျဖဴေဖ်ာ့ေနသည့္..မ်က္ႏွာအသားရည္ေၾကာင့္ရယ္..ေနာက္ၿပီး..စေတြ႕တုန္းက..နီရဲေနတဲ့ႏုတ္ခမ္းေလးကပါ..အေရာင္ေဖ်ာ့ေနေလသည္။ နဖူးေပၚမွာ..တြဲလြဲခိုေနသည့္ ေခြၽးစက္ေတြကိုၾကည့္ရင္း နန္းဦးရင္ထဲမေကာင္း...။တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ျပန့္လြင့္လာတဲ့..ခါးသက္မိုးနဲ႕ေနလင္းသာတို႔၏ရယ္သံတို႔ေၾကာင့္..နန္းဦး ခံျပင္းေဒါသထြက္ရေသးသည္။
""ကိုရိပ္...""
နန္းဦး..ၾကင္နာမႈအျပည့္နဲ႕ေခၚလိုက္ေတာ့..နန္းဦးကို..ေမာ္ၾကည့္လိုက္သည့္လြန္း...ေခါင္းထဲမိုက္ခနဲ႕ျဖစ္သြားၿပီး..ခႏၶာကိုယ္ေလး..ယိမ္းယိုင္သြားေလသည္။ နန္းဦး  စိတ္ပူသြားၿပီး..လြန္းကိုယ္ေလးကိုေျပးထိန္းလိုက္သည္။
""ရ..ရတယ္.႐ုတ္တရက္အသံၾကားလိုက္ရေတာ့..နည္းနည္းလန့္သြားလို႔ပါ..""
လြန္း.နန္းဦးလက္ထဲကေန..အသာ႐ုန္းထြက္လိုက္သည္။ နန္းဦး...လြန္း..ရဲ႕နဖူးေလးကို..မဝံ့မရဲစမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့...မီးခဲကိုကိုင္လိုက္ရသလိုမ်ိဳး..ျဖစ္သြားတာေၾကာင့္.နန္းဦးထိတ္လန႔္သြားရေလသည္။
""ဟာ..ကိုယ္ေတြ  ဒီေလာက္ထိ က်စ္က်စ္ေတာက္ပူေနတာကို..ဘာလို႔.မေျပာရတာလဲ...""
""ရတယ္..ငါဘာမွမျဖစ္ဘူး..""
""ဘာ..ဘာမွမျဖစ္ဘူးလဲ..ဒီေလာက္.ကိုယ္ေတြပူၿပီး..ဖ်ားေနတာကို..ဟင္..ေျခေထာက္ကလဲ..မေန႕ကထက္..ပိုၿပီးေယာင္ေနသလိုဘဲ..ကိုရိပ္ရယ္..ကိုယ့္ကိုယ္ဂ႐ုစိုက္ပါဗ်ာ..""
နန္းဦး စိတ္မေကာင္းစြာ ဆိုလိုက္သည္။
""မျဖစ္ဘူး..လာ...ကြၽန္ေတာ္. ကိုရိပ္ကိုေဆးခန္းလိုက္ပို႔ေပးမယ္..".
""ဟင့္အင္း..ရတယ္..မပို႔ေပးနဲ႕.နန္းဦး...အဖ်ား​ေပ်ာက္ေဆးေသာက္လိုက္လို႔ရွိရင္..ေကာင္းသြားမွာ..မပူပါနဲ႕..ငါအၿမဲျဖစ္ေနက်..ဒီေလာက္ကေတာ့..ငါ့ခံနိုင္ရည္ရွိပါတယ္..""
လြန္း ေဖ်ာ့ေတာ့စြာၿပဳံးရင္းဆိုလာေလသည္။
""ဟုတ္ၿပီေလ..အဲ့ဒါဆိုရင္ နားနားေနေန.. ေနပါဟုတ္ၿပီလား..
လာ...ဒီမွာ ခဏထိုင္ေန...ကြၽန္ေတာ္..
ကိုရိပ္အစား..သန့္ရွင္းေရးကူလုပ္ေပးမယ္ေနာ္..."
""ဟာ..မဟုတ္တာ..မင္းက..ဧည့္သည္ေလ...ငါဘာမွမျဖစ္ဘူး..ငါလုပ္နိုင္တယ္..""
""ကိုရိပ္...ကြၽန္ေတာ္လုပ္ေပးခ်င္လို႔ပါ..ကိုရိပ္က..ေနမေကာင္းျဖစ္ေနတာေလ...ခဏေလာက္နားေနလိုက္ပါ..""
နန္းဦး..လြန္းပုခုံးႏွစ္ဘက္ကို..အသာခ်ဳပ္ကိုင္ၿပီး..ထိုင္ခုံေပၚထိုင္ေစသည္။ ဒါကိုလြန္းက..လက္မခံဘဲ..ေခါင္းမာစြာျငင္းဆန္..႐ုန္းကန္ေနေလသည္။
တစ္ေယာက္ကလည္း..ဇြတ္အတင္း..ပုခုံးႏွစ္ဘက္ကိုခ်ဳပ္ကိုင္ၿပီးဇြတ္ထိုင္ခိုင္း..တစ္ေယာက္ကလဲ႐ုန္းဆိုေတာ့...လြန္းကိုယ္ေလးက..နန္းဦးရင္ခြင္ထဲေရာက္သြားသလိုနန္းဦးလက္ေတြကလဲ..လြန္းရဲ႕ခါးကို..ဖက္ထားသလို...အေျခေနမ်ိဳးကိုေရာက္သြားေလေတာ့သည္။ထိုအခ်ိန္..
    ""ဒါ...ဘာျဖစ္ေနၾကတာလဲ...ဟမ္..
အခန္းထဲမွာျဖစ္ခ်င္းတိုင္းကိုျဖစ္ေနၾကတယ္ေပါ့ေလ...အရွက္တရားကိုတစ္စက္ေလးမွမရွိၾကေတာ့ဘူးလား..""
ဟိန္းခနဲ႕ထြက္ေပၚလာသည့္..ေဒါသေတြနဲ႕ျပည့္ႏွက္ေနသည့္..ခါးသက္၏အသံ...။
     လြန္း ထိတ္လန့္သြားရသလို.နန္းဦးမွာလဲ.ထိတ္ပ်ာသြားရေလသည္။
""မ..မဟုတ္ဘူး..."
နန္းဦး.နဲ႕လြန္း..လူခ်င္းခြဲလိုက္ၾကၿပီး..နန္းဦးကရွင္းျပဖို႔ရန္..ႀကိဳးစားလိုက္သည္။
""ဟြန့္...ဒီေလာက္..လက္ပူး​လက္ၾကပ္..မိေနတာကို..ခင္ဗ်ားတို႔က.ေျဗာင္လိမ္ေနခ်င္ၾကေသးတယ္ေနာ္..ကိုလြန္းပုံရိပ္..ခင္ဗ်ားကေလ...ျဖဴစင္ခ်င္ေယာင္..ရိုးသားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး..ေတြ႕သမွ်ေယာက်္ားတိုင္းကို..လိုက္ၿပီးျမဴဆြယ္ေနေတာ့တာဘဲေနာ္..""
ေနလင္းသာက..လြန္းကိုၾကည့္ရင္း..ႏွာေခါင္းရႈံ႕ကာ..အထင္ျမင္ေသးစြာနဲ႕ေျပာလာေလသည္။
""အဟက္...ေနလင္းသာ..မင္းလိုေကာင္ကမ်ား..ကိုရိပ္ကို..ေျပာရဲေသးတယ္ေနာ္...ကိုရိပ္ကို မင္းလို...အရွက္မရွိတဲ့ေကာင္လို႔မ်ားထင္ေနတာလား.""
နန္းဦးက စိတ္တိုတိုနဲ႕..ေနလင္းသာကို..ပက္ခနဲ႕..ျပန္ေျပာလိုက္၏။
နန္းဦးစကားမ်ားက...ေနလင္းသာ၏အရွိုက္ကို..တိုက္ရိုက္ထိမွန္ေလေသာေၾကာင့္..ေနလင္းသာ.ရႈးရႈးရွဲရွဲ.ျဖစ္သြားေလသည္။
""ေတာ္စမ္းပါ..နန္းဦး..ေနလင္းသာ..ကို.အဲ့ဒီအရွက္မရွိတဲ့လူႀကီးနဲ႕..ႏွိုင္းယွဥ္ျပမေနနဲ႕...ဒီမွာနန္းဦး..မင္းက..အဲ့လူရဲ႕မာယာလွည့္ကြက္မွာ..က်ရႈံးေနတဲ့သူဆိုေတာ့...သူ႕ကို..ျဖဴစင္ရိုးသားတဲ့သူလို႔ဘဲ..ျမင္ေနမွာဘဲ..ငါေျပာလိုက္မယ္..သူကေလ...အရမ္းကိုစက္ဆုပ္ဖို႔ေကာင္းေအာင္ကို..မာယာမ်ားလြန္းတဲ့..သတၱဝါတစ္ေကာင္ကြ..""
ခါးသက္က..လြန္းကို..လက္ညိုးေငါက္ေငါက္ထိုးရင္း..ဆိုလာေလသည္။ ခါးသက္စကားမ်ားက.ရင့္သီးလြန္းလွတာေၾကာင့္..လြန္းရင္ဘတ္ထဲေအာင့္တက္သြားရေလာက္ထိကို..
နာက်င္သြားရေလသည္။
     ""ဘာကြ...ခါးသက္မိုး..မင္း..မင္း..
အရမ္းကိုရက္စက္တဲ့ေကာင္ဘဲကြာ..
ကိုယ့္ရဲ႕အိမ္ေထာင္ဘက္ကို..မင္းမို႔..အခုလိုေတြေျပာရက္တယ္..ေတာက္စ္..""
နန္းဦး..လက္သီးကိုက်စ္က်စ္ပါေအာင္..ဆုပ္ကိုင္ထားရင္းဆိုလိုက္ေလသည္။
""အဟက္...ဒီမွာကိုနန္းဦး...ကိုကိုဘာသာ.ကိုကို..သူ႕ရဲ႕အိမ္ေထာင္ဘက္ကို..သူေျပာခ်င္တာေျပာမယ္..လုပ္ခ်င္တာလုပ္မယ္..ကိုနန္းဦးနဲ႕ဘာမွမဆိုင္ဘူး...ေဘးလူက..ေဘးလူလိုေနပါ...ေနာက္ၿပီး..အဲ့လူႀကီးက..ေၾကာင္သူေတာ္ေယာင္ေဆာင္ေနတာ...ဒီမွာ..ကိုလြန္းပုံရိပ္..ခင္​ဗ်ား..
အရမ္းကိုေတာ္ပါတယ္..အခုမွ.ေတြ႕တာေတာင္.၂ရက္မျပည့္ေသးတဲ့..လူကို..ခင္ဗ်ားဘက္ပါေအာင္..ဖမ္းစားနိုင္တာ..ေတာ္လြန္းပါတယ္..""
ေနလင္းသာက..ခနဲ႕တဲ့တဲ့ ဆိုလိုက္ေတာ့..နန္းဦး..ေဒါသထြက္သြားကာ..
ေနလင္းသာကို..လက္သီးနဲ႕ထိုးဖို႔ရန္.ဟန္ျပင္လိုက္၏။
""ဟာ..ေတာက္...မေလာက္ေလးမေလာက္စားေကာင္ကမ်ား..ေသခ်င္ေနတာလား.""
နဂိုအခံ..စိတ္ဆတ္လြယ္တဲ့.နန္းဦးတစ္ေယာက္..အရမ္းကိုေဒါသ​ထြက္သြားရေလသည္။
""မ..မလုပ္ပါနဲ႕..နန္းဦး..""
လြန္း..အလွ်င္အျမန္..နန္းဦးကို..တားလိုက္ရေလသည္။
""အဟက္..ဘာ..ေသခ်င္ေနတာက..ကိုနန္းဦးမဟုတ္ဘူးလား..ခင္ဗ်ားက.ဘာလဲ...ဒီ​လို..မူယာမာယာမ်ားေနတဲ့..အဲ့လူႀကီးကို..ခင္ဗ်ားက..ႀကိဳက္ေနတာလား...""
ေနလင္းသာက..နန္းဦးကို.ျပန္ၿပီး..
ပက္ခနဲ႕.ရန္လုပ္ေလသည္။
""ဟာ..ဒီအေကာင္ေတာ့..""
""ခြပ္..""
နန္းဦးအေနနဲ႕..စိတ္မထိန္းနိုင္ေတာ့ဘဲ..ေနလင္းသာကို..ဆြဲထိုးပစ္လိုက္ေလသည္။ ႐ုတ္တရက္ႀကီး..အ​ေျခေနေတြကတင္းမာသြားတာေၾကာင့္..လြန္းေရာ ခါးသက္ပါ..မွင္သက္သြားရေလသည္။ ေနလင္းသာကလဲ..မေက်နပ္ျဖစ္သြားကာ..နန္းဦးကို.ျပန္လည္ခုခံရင္းႏွင့္..ႏွစ္​ေယာက္သား..ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ..လုံးေထြးလို႔​သြားေလသည္။
     လြန္းတစ္ကိုယ္လုံးထူပူသြားရသလို..ေခါင္းတစ္လုံးလဲ..ေနာက္က်ိလို႔သြားရေလသည္။ခါးသက္က..ေနလင္းသာနဲ႕နန္းဦးတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို..ေျဖျဖန္ေပးဖို႔ႀကိဳးစားလိုက္သည္။
  ခါးသက္က..ေနလင္းသာကို..ဆြဲထားလိုက္သလို..လြန္းကလဲ..နန္းဦးကို..ဆြဲတားလိုက္ရ၏။ ေနလင္းသာ..တစ္ေယာက္..ရႈပ္ယွက္ခတ္သြားတဲ့အဝတ္စားေတြကို..ျပဳျပင္လိုက္ၿပီး..
""ေတာက္...မေက်နပ္ဘူး..ကြၽန္ေတာ္..ဒီေန႕..အေစာ္ကားခံခဲ့ရတာ..ခင္ဗ်ားေၾကာင့္.ဘဲ..လြန္းပုံရိပ္..ခင္ဗ်ားကိုအရမ္းမုန္းတယ္..""
""ျဖန္း...""
ေနလင္းသာ..ကလြန္းကို စပ္ဆုပ္ဖြယ္ရာစိုက္ၾကည့္ရင္း..ေျပာရင္းႏွင့္..လြန္းရဲ႕ပါးျပင္ကို...ခပ္ျပင္းျပင္းရိုက္လိုက္ေလသည္။ လြန္းပါးတစ္ျခမ္းလုံး.ထူပူသြားရသလို..မ်က္လုံးမ်ားလဲ..ျပာေဝသြားေလသည္။ခါးသက္ေရာ..နန္းဦးပါ...ေၾကာင္အ..သြားေလသည္။
ေနလင္းသာက..လြန္းရဲ႕ပါးကိုရိုက္ၿပီးတာနဲ႕..ထိုေနရာကေန..ထြက္ေျပးသြားေလသည္။
""ဟာ..ဒီေကာင္...မိုက္ရိုင္းလြန္းလွခ်ည့္လား..."".
နန္းဦးအသိစိတ္ျပန္ဝင္လာကာ..ေနလင္းသာေနာက္ကို လိုက္ဖို႔ရန္ ဟန္ျပင္လိုက္သည္။
""နန္းဦး...""
လြန္း..အလွ်င္အျမန္..နန္းဦးရဲ႕လက္ကိုဖမ္းဆြဲကိုင္ရင္း..တားလိုက္ေလသည္။
""ခင္ဗ်ားကေလ..ေတာ္ေတာ္ကို..ေသာက္ျပႆနာရွာတဲ့ေကာင္ဘဲ..
ခင္ဗ်ားေပ်ာ္သြားၿပီမလား..ဟမ္..
ခင္ဗ်ားအရမ္းေပ်ာ္သြားၿပီမဟုတ္လား..""
ခါးသက္က..လြန္းကိုစူးရဲစြာ..စိုက္ၾကည့္ရင္း..ေျပာလိုက္ၿပီး.လြန္းရဲ႕ကိုယ္ေလးကို..အေနာက္သို႔တြန္းပစ္လိုက္ေလသည္။ အနည္းယိမ္းယိုင္သြားသည့္..လြန္းရဲ႕ကိုယ္ကို..နန္းဦးက..ဖမ္းထိန္းေပးလိုက္သည္။
"""ျပႆနာအရင္စရွာတာ..မင္းတို႔ေလ..ကိုရိပ္နဲ႕ဘာမွမဆိုင္ဘူး..""
""ေနာက္ၿပီး..မင္း..ဒီညေနကစၿပီး.. Hotelမွာဘဲသြားေနေတာ့..ငါ့အိမ္မွာမင္းကိုလက္မခံနိုင္ေတာ့ဘူး.."
ခါးသက္က..နန္းဦးကို..ေျပာရင္း.ထိုေနရာကေန..လွည့္ထြက္သြားေလသည္။လြန္း..ေနရာမွာဘဲ.ထိုင္ခ်လိဳက္ရင္း..အသံတိတ္.မ်က္ရည္က်ေနမိ၏။.သူ႕ဘဝမွာ..အခုေလာက္ထိ..အေျပာဆိုတစ္ခါမွ မခံခဲ့ရေပ..။
     လြန္းဘာအမွားမ်ားလုပ္ခဲ့မိလို႔..ဒီေလာက္ထိ..အေျပာဆိုခံေနရတာလဲ..။လြန္းလုပ္ခဲ့မိတာက..တကယ့္ကို.မေတာ္တဆ.ျဖစ္ခဲ့တာေလ..။လြန္း..တမင္သက္သက္..Dလင္းသာကိုသတ္ခဲ့တာလဲမဟုတ္ဘူး..။ေနာက္ၿပီး..နန္းဦးကို.လဲ..မျမဴဆြယ္ခဲ့ဖူးဘူး..။အယုတ္စြဆုံးေျပာရရင္...ခါးသက္ေစခိုင္း​တဲ့အတိုင္း..လြန္းလိုက္လုပ္ေနတာဘဲေလ..။ေနာက္ၿပီး..ခါးသက္နဲ႕ေနလင္းသာတို႔ၾကားမွာလဲ..လြန္းတစ္ခါမွ ဝင္မပါခဲ့ဖူးဘူး..။
ခါးသက္မိုး..ငါဘာေတြ..လုပ္ေပးမွ..မင္းေက်နပ္မွာလဲ...။ လြန္းေတြးရင္းေတြးရင္းနဲ႕..ပါးျပင္ေပၚမ်က္ရည္မ်ားက.စီးက်လိဳ႕ေန၏။
""မငိုပါနဲ႕..ကိုရိပ္ရယ္..ကြၽန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္...ကြၽန္ေတာ္ေၾကာင့္ျဖစ္ရတာပါ.ကြၽန္ေတာ္တကယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္...""
​နန္ဦး..လြန္းငိုေနတာၾကည့္ရင္း..ရင္ထဲမေကာင္း..။လြန္းပါးျပင္ေပၚက..မ်က္ရည္ေတြကို..သုတ္ေပးခ်င္ေပမယ့္..သူမသုတ္ရဲဘူး.။သူေနာက္ထပ္..လြန္းရဲ႕အသားကိုမထိဝံ့ေတာ့ဘူး..။သူ႕ေၾကာင့္..လြန္း.အေျပာဆိုခံခဲ့ရတာေလ..။နန္းဦး..အံ့ကိုႀကိတ္ရင္း..ရင္ထဲႀကိတ္မနိုင္ခဲမရျဖစ္ေနေလသည္။
""ဒီမွာ..ငါအကုန္လုံး..စီစဥ္ၿပီးသြားၿပီ..မင္းသြားေတာ့.နန္းဦး..""
ခါးသက္ေရာက္လာၿပီး.ေျပာလိုက္ေတာ့..နန္းဦးမ်က္လုံးအစုံမွိတ္ၿပီး..
ထထြက္သြားေလသည္။
    သူရွိေနရင္..လြန္းအတြက္..ခက္ခဲေနမွာကို..သူမလိုလားဘူး..။နန္းဦး..
ခါးသက္စီစဥ္ေပးလိုက္တဲ့..ကားေပၚကိုမတက္ခ်င္ဘဲ.တက္လိုက္ရ၏။
""မင္းရဲ႕ပစၥည္းေတြကို..ငါေနာက္မွ..လာပို႔ေပးေတာ့မယ္..""
နန္းဦး..နာက်င္စြာၿပဳံးရင္းနဲ႕..တလွိမ့္ခ်င္းလိမ့္ထြက္သြားသည့္..ကားေနာက္ပါသြားေလေတာ့သည္။
ကံေကာင္းပါေစ.ကိုရိပ္..။
❤❤❤
       လြန္း..ပါးျပင္ေပၚကမ်က္ရည္ေတြသုတ္ၿပီး အထ...ေခါင္းထဲမူးမိုက္သြားေလသည္။ ရင္ဘတ္ထဲက အရမ္းကိုနာက်င္ေနသည္။ လြန္းအားတင္းၿပီး..ထရပ္လိုက္သည္။ထိုအခ်ိန္..စာၾကည့္ခန္းထဲကိုခါးသက္ ျပန္ဝင္လာခဲ့သည္..။
""လြန္းပုံရိပ္..ခင္​ဗ်ားကေလ..ေတာ္ေတာ္ကိုျပႆနာရွာတဲ့လူဘဲ..ခင္​ဗ်ား..ေပ်ာ္ေနၿပီမလား..ဟမ္..ေျပာေလ..ခင္ဗ်ားကေလ..အရွက္တရာနည္းနည္းေလးမွကို..မရွိတဲ့သူဘဲ..အိမ္ကိုလာလည္တဲ့သူကိုေတာင္..ခင္ဗ်ားအလြတ္မေပးဘဲ..ျမဴဆြယ္ရဲေသးတယ္ေနာ္..""
ခါးသက္က..လြန္းရဲ႕ပုခုံးႏွစ္ဘက္ကို
ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဆုပ္ကိုင္ၿပီး.ခါရမ္းရင္း..ေျပာလိုက္ေလသည္။လြန္းအေနနဲ႕..ေခါင္းထဲမူးေနာက္ေနတာေၾကာင့္..ဘာတစ္ခြန္းမွ..ျပန္မေျပာနိုင္ဘဲ..ငိုဘဲငိုေနခဲ့ေလသည္။
""အဟက္..ခင္ဗ်ားကေလ..ခင္ဗ်ားကိုေျပာလိုက္လို႔ရွိရင္..အၿမဲတမ္းငိုဖို႔ဘဲတတ္တယ္..အရမ္းကိုေပ်ာ့ညံ့လြန္းၿပီး...မာယာအရမ္းမ်ားတဲ့..မိန္းမပ်က္တစ္ဦးလိုဘဲ...ေယာက်္ားတကာနဲ႕ေပ်ာ္ပါး​ခ်င္ေနတာလား..""
ရင့္သီးေမာက္မာစြာ ထြက္ေပၚလာသည့္..ခါးသက္စကားေတြကို..လြန္းသည္းမခံနိုင္ေတာ့..။ခါးသက္ရဲ႕ပါးကို..လြန္းအားကုန္ ရိုက္ခ်ပစ္လိုက္သည္။
""ျဖန္း..""
႐ုတ္တရက္..ပါးရိုက္ခံလိုက္ရသည့္..ခါးသက္..ေဒါသထြက္သြားကာ..လြန္းရဲ႕ကိုယ္ကို..ေဒါသတႀကီးနဲ႕..အေနာက္သို႔..တြန္းပစ္လိုက္ေလသည္။ အားကလဲပါ..။ေနာက္ၿပီးလြန္းအေနနဲ႕..မူးမိုက္ေနတာေၾကာင့္..​အေနာက္ကို..ေျခပစ္လက္ပစ္နဲ႕..ပစ္လဲက်သြားေလသည္။
""ဒုန္း...""
""ခလြမ္း...""
..လြန္းရဲ႕နဖူးက..ေဘးနားက..စာၾကည့္စားပြဲအစြန္းနဲ႕..ပစ္တိုက္မိလိုက္တာေၾကာင့္..လြန္းနဖူး.ေပါက္သြားသလို..စားပြဲေပၚမွာတင္ထားသည့္..ပန္းအိုးလဲ..က်ကြဲသြားေလသည္။.ပန္းအိုးကြဲစေတြက.ေနရာအႏွံ႕ျပန့္က်ဲလို႔သြားေလသည္။
     လြန္း..ပါးျပင္ေပၚ..ေသြးမ်ားကလဲ..ျမင္မေကာင္းစီးက်လိဳ႕လာခဲ့သည္။လြန္း..​နဖူးေပၚက ဒဏ္ရာကိုလက္နဲ႕ဖိထားရင္း..ထရပ္ဖို႔ႀကိဳးစားၾကည့္ေပမယ့္လဲ..ေခါင္းထဲ..အရမ္းမူးလာကာ...ေနရာမွာဘဲ..သတိလစ္သြားေလေတာ့သည္။     
❤❤❤
အပိုင္း🍓၂၉🍓ေမွ်ာ္ေပးၾကဦးေနာိ😁😁😁။ မၾကာေစရပါဘူး..။၂ရက္ဘဲေစာင့္😘😘။
                 ⭐ညွို႔စက္ကြင္း⭐

ဝိုးတဝါးအိမ်မက်Where stories live. Discover now