A Flower for Alice

2

Nagising ako dahil sa tunog ng cellphone mukhang may tumatawag, kaya binuksan ko agad ito kahit nakapikit pa ako at kahit naiiyamot ako kasi panira ng tulog 

"WHAT?!" pasigaw kong bungad. 

"Easy my love." natatawang sagot ng nasa kabilang linya. I look at my phone and I saw Dario's name on it. 

"Bakit ba kasi?" inis kong tanong. 

"We'll go to the venue, Missy. O gusto mo bang bukas na lang para makapagpatuloy ka sa pagpapahinga?" sagot niya. 

"Ngayon na, gising na din naman ako." mahinahon kong saad. 

"Okay my love, be ready at 10." anito. 

"Okay." sagot ko at pinatay na ang tawag. 

Tumayo na ako at naghanda na para makaalis na kami.Pagkatapos ay lumabas na ako sa kuwarto at nakita kong nag-aabang na siya doon. 

"Beautiful as always." Dario said then he kissed my forehead. Napangiti ako.

 Nagpatuloy kami sa paglalakad papunta sa sasakyan para makapunta kami sa Basco Lighthouse na siyang venue ng aming kasal. 

"Dario, napamigay na ba nila Mommy yung mga invites sa mga tito at tita mo?" tanong ko habang nasa sasakyan kami. 

"Yes, they will be here next week dahil sa susunod na linggo na after next week ang kasal." seryoso niyang sagot. 

"It will not be hassle for them to come here, you think?" nag-aalala kong tanong.

"I don't think so baby, you know that Tito Dante owned an airport." he assured me. I just nodded and look outside to see the beauty of Batanes.

 Hindi din naman kami nagtagal kasi eight minutes lang ang makukunsumo ng pagpunta namin dahil malapit lang naman ang villa na tinutuluyan namin. 

"At last, nakarating na tayo. Tamad na tamad na akong umupo." I said as I stretch my arms. 

"Maganda nga dito my love." he said as we move out of the car. 

"Oo naman, hindi naman ito dadayuhin kung hindi maganda." I answered.Sinalubong kami ng isang babae nakasalamin na parang twenty years old at lalaki na mukhang thirty years old na naka formal attire, wari ko'y sila ang mag-iintindi sa amin.

 "Good afternoon sa inyo. I am Sheryl, and this is Arnel, kami po ang magpapaliwanag sa inyo ng tungkol po sa venue." nakangiting pakilala niya at naglahad siya ng kamay, ganun din si Arnel. 

Pumunta ako sa likod ni Dario dahil hindi ako mapakali sa tingin ni Arnel sa akin. 

"My love, don't be shy." nakangiting sabi sa akin ni Dario. It's not that I am shy, iba lang talaga ang pakiramdam ko, siguro dahil ito sa nangyari. 

"No I'm not, I just have a bad feeling about that man Dario." bulong ko sa kaniya pagkatapos ay humarap si Dario sa lalaki sa unahan."

Ms. Sheryl, my fiancee is uneasy about your assistant." seryosong sabi niya sa babaeng nasa harap. 

"Ma'am don't worry po, mabait po si Arnel. Wala po siyang gagawing masama." sagot nung babae. 

Tiningnan ako ni Dario na siyang tinanguan ko lang para matapos na ito at makaalis na kami dito. I know something is up.

"Okay, let's start this meeting." seryosong utos ni Dario.Nagsimula na din kaming maglakad papasok sa isang building dito. 

"As you can see Sir, madami pong nagpapakasal dito sa Basco Lighthouse dahil po ng view at atmosphere. Tsaka po madaming bago ang nadidiskubre sa pagpapakasal, na pwede pong hindi sa simbahan lang at pwede rin sa ibang lugar basta nandito ang pari o ang magpapakasal kasama ang mga witness. And it is good too Sir and Ma'am to have your one of the most beautiful event in your life with this surrounding." mahabang paliwanag ni Sheryl. Tumango- tango lang si Dario na mukhang manghang-mangha samantalang hindi ako makafocus dahil sa isa pang kasama naming lalaki. 

"Your ideas are great my love, bagay naman siguro yung theme dito, hindi ba?" tanong ni Dario sa akin. 

"Ah, yeah, this is good. Simple lang naman yung theme." sagot ko at napatingin ako sa banda nung lalaki at kita ko na naman ang tingin niya then he smirk creepily. 

"Are you okay, my love?" tanong sa akin ni Dario. 

Ngumiti ako ng pilit."Yes. I will just go to the bathroom Darius." 

"Samahan na kita." sabi niya sa akin. Kaya pumayag ako para makasigurado. Naglakad na kami papunta sa comfort room. 

"Dito lang ako sa labas, okay?" paalala niya sa akin. 

"All right." I answered, pumasok na ako at isinara ang pinto.

Tamang-tama na isinara ko ang pinto dahil sira pala ang pinto ng cubicle na pinasukan ko. While I was cleaning myself my narinig akong tunog. 

"Dario, this is women's comfort room kaya lumabas ka." natatawa kong paalala sa kaniya dahil baka kamanyakan na naman ang nasa isip nito.Pero walang sumagot kaya napatigil ako sa paghagikhik at napalitan ulit ng takot ang nararamdaman. 

"Dario, please don't joke like that." sabi ko para maibsan ang takot ngunit wala pa rin sumasagot. 

At may naaninag ako sa bandang ibaba ng pinto ng cubicle kaya tumngin ako doon at nakita ko ang nakangising mukha ni Arnel, kaya sumigaw ako. 

"DARIO!" takot kong sigaw habang tinutulak ko ang pinto para hindi niya mabuksan. 

Nakaramdam ako na may humawak sa mga paa ko kaya sinipa-sipa ko ito. Wala na akong pake kung nasipa ko na ang mukha niya.Biglang nawala yung nakahawak at parang nawalan ng tao kaya unti-unti kong inalis ang kamay ko sa pintuan nang may biglang may tumulak dito kaya tumalbog ang katawan ko sa pader ng cubicle at nanghina. 

"Ang ganda-ganda mo talaga Miss." rinig kong sabi nito pero hindi ako sobrang makagalaw dahil nanghihina pa ako. Pero nararamdaman ko na parang inaamoy niya ang leeg ko. Kahit na nanghihina at umiiyak na ako ay ibinigay ko ang natitira kong lakas para sipain ang gitna ng hita niya. 

"Aray! Walang hiya ka!" sigaw niya at napahiga kaya dali-dali akong lumabas. 

Hindi pa ako nakakalapit sa pinto ng comfort room ay may humila sa buhok kaya napaigik ako sa sakit. 

"Akala mo makakaalis ka ng hindi ko pa nagagawa ang gusto ko sayo." pagalit nitong saad at kinaladkad ako sa may lababo. 

Umiyak na ako ng umiyak dahil hindi na ako makagalaw dahil sa sakit. 

"Humanda ka na Miss, kanina pa akong nanggigigil sayo." sabi nito ngunit may malakas na tunog nagpatigil sa kaniya. 

"Dario—" hindi ko na nasundan ito dahil nawalan na ako ng malay.