A Flower for Alice

16

DARIO

As I open my eyes, my vision is blurry so I close it again and after a few seconds I open it again and the white wall welcome me. I tried to move, but I can't because my body feels numb. A shout get me out from thinking.

"Tumawag ka ng doctor, gising na si Dario." isang sigaw na pamilyar sa akin. May lumapit sa akin at hinawakan ang kamay ko.

"Dario, can you hear me? Can you see me?" it is Mom. But I can't speak because of a tube that is inside my mouth and there is something in my throat that makes me feel like something choked me.

I just look at my mother that is crying while saying some words to me. And a person comes to my mind. Alice.

"Excuse me, Mrs. Santiago, I need to check his vital signs." wika ng doktor na bagong dating kaya tumabi ang Mommy ko at pumunta kay Daddy at niyakap ito habang umiiyak.

"Okay, Mr. Santiago, follow what I am going to say if your feeling the pressure. Just blink your eyes once, okay?" the doctor explain so I blink my eyes once.

"Do you feel the pressure?" tanong ng doctor, then I blink my eyes for the answer The doctor continue to check all. At humarap siya sa mga magulang ko para ipaliwanag ang mga gagawin.

"We need to observe him more kaya mananatili muna siya dito in the mean time. We need to run some tests to make sure na maayos na siya. But don't worry to much, because he is really fighting kaya alam kong mapapadali ang pag-recover niya. And if something abnormal happen to his body, tawagin niyo agad ako." paliwanag ng doctor na tinanguan lang nila Daddy while Mommy is walking towards me.

"Maraming salamat, Doc."tugon ni Daddy at lumabas na ang doctor at ang kasama niyang mga nurses.

"Anak, salamat naman at gumising ka na. Nag-alala kami sayo ng husto. Don't worry, gagaling ka din at makakalabas ka na din dito." masayang sambit ni Mommy, tinapik ni Daddy ang balikat ni Mommy at binulungan na siyang tinanguan ni Mommy.

Nawala ang pagpansin ko sa kanila dahil nagtataka ako kung nasaan si Alice. And why the hell I am doing here? I recall that Alice and I are having home date.

Lumapit si Daddy sa akin kaya natigil ang pag-iisip ko.

"I am glad gumising ka na. Alalang- alala kami ng Mommy mo sayo. But, don't force to speak dahil baka hindi mo pa kaya. Matulog ka muna para maging mas malakas ka. I know you are thinking about Alice, kaya magpagaling ka agad para mapuntahan mo siya." mahabang sabi ni Daddy.

I can't reply so i just close my eyes and try to fall into slumber but I can't pero nanatili lang akong nakapikit dahil sa pag-iisip.

What the fuck is happening? Am I in the other dimension of the universe? Bakit paiba-iba ang mga nangyayari? Where is my love? Why am I lying here? Like a helpless dog?

Narinig kong bumukas ang pinto pero nanatili akong nakapikit.

"Gising na siya?" rinig kong tanong, and I concluded that the one who speak is Mama. Pero nanatili akong nakapikit.

"Yes, he is awake now. Pero kailangan niya pa rin magpahinga ng ayos. How about Alice? Is she okay?" tanong ni Mommy kaya binigay ko ang buong atensiyon doon.

"Hindi pa rin siya gumigising, nag-aalala na ako ng sobra. Natatakot ako para sa anak ko, Rosa." natatakot na sagot ni Mama na nagpa-gambala sa pagpikit ko.

"Everything will be okay, magiging maayos din si Alice." Dinilat ko na ang aking mata at pilit kong inaalis ang mga aparatong nakadikit sa akin. I need to see her, she needed me now. I can't just stay here.

Nilapitan agad ako nila. "Dario, you can't do that. Please, don't do that." But I didn't listen, with all the strength that I have right now, I tell them what I want to say.

"M-y lov-e needs m-e. She- is i-n p-ain." nanginginig kong sabi at pinilit kong tumayo kahit pinipigilan nila Daddy at Papa.

"She needs you, but you need to recover first, anak. Huwag nang matigas ang ulo." pilit ni Mommy sa akin na inilingan ko lang.

"Ali-ce, s-he ne-eds me..." hindi ko na natapos ang sinasabi ko dahil sa panghihina. But I don't care, as long as I am with my love, I will be okay.

Naiiyak na si Mama. "I will call the doctor."

Hinahawakan na ni Daddy at Papa ang mga braso ko pero kailangan kong makaalis. This is my fault, kung bakit hindi pa siya gising.

"Anak, kailangan mo munang gumaling para mapuntahan mo si Alice, please." pagmamakaawa ni Mommy pero wala akong pake sa sarili ko ngayon.

Nagpupumiglas pa rin ako hanggang sa dumating ang doctor kasama ang mga isang lalaking nurse na may hawak na syringe.

"Excuse me po, kailangan niyo munang kumalma Mr. Santiago." sabi ng doktor at nakita kong lumapit yung nurse sa akin. Unti-unti na akong nakaramdam na parang nanghihina ako hanggang sa tangayin na ako ng dilim.

Ako ay nagising sa isang malamig na gabi. I look around and I saw that I am in the same room but the tubes in my mouth is gone. I look around again and I saw Melissa, my sister that is doing something to her phone. Naramdan niya ata na parang may nakatingin sa kaniya kaya napatingin siya sa gawi ko at nagulat siya pero agad din siyang lumapit sa akin.

"Kuya, naririnig mo ba ako? Kilala mo ba ako?" tanong nito sa akin.

Tumango lang ako, I feel dehydrated so I ask for water.

"W-ater, I wa-nt wa-ter." I said weakly kaya agad-agad siyang kumuha ng tubig at straw para makainom ako.

Natapos niya na akong alalayan sa pag-inom ng tubig. "I know you are curious, ako muna ang pumalit sa pagbabantay kina Mom and Dad dahil ilang araw na sila dito."

Tumango lang ako dahil nanghihina pa rin ako.

"Should I call your doctor, Kuya?" tanong niya na parang hindi alam ang gagawin.

Tumango lang ako pero sumimangot siya.

"Don't just nod there." she stop like she realize something. "Ay, oo nga pala, you're too weak to speak. Sige tatawagin ko na ang doctor mo." Lumabas din siya pagkatapos.

I close my eyes first, not to think, but because I am really exhausted on just lying here. I need to be in good state para mapuntahan ko si Alice.

I heard the door's movement na ibig sabihin ay bumukas ito kaya nagmulat na ako.

"Nandito na ang doctor mo Kuya." bungad ni Melissa.

"How are you feeling, Mr. Santiago?" nakangiting tanong ng doktor.

"I-m f-ine." I answered weakly.

"Don't force yourself to move to much, Mr. Santiago, kagaya ng ginawa mo nung nakaraang dalawang araw." paalala ng doktor. So I slept again for two days.

"Ila-ng a-raw na ako d-ito?" I asked.

"You are here for almost three weeks, Mr. Santiago." sagot nito.

I've been lying here her almost three weeks, huh?

"A-m I go-ing to b-e o-kay? I wa-nt to se-e A-lice." tanong ko na nginitian ni Doc.

"You will be. But first, kailangan mo munang magpahinga ng mabuti para makita mo na ang asawa mo." sagot niya.

That's what I will do, for my Alice.