A Flower for Alice

4

Nakaupo lang ako sa kama ko nang tingnan ko ang orasan. Eight- thirty na ng umaga pero wala pa rin akong tulog. Alam kong mahahalata ito ni Dario pero sasabihin ko na lang na nanood ako kaya napuyat ako. I walked to the small mirror in my room, I looked like a crazy girl that just escaped from the asylum. Messy hair, dark circles on the bottom of my eyes.

Nawala ang pag-iisip ko nang tumunog ang phone ko dahil sa isang tawag. I check who is it, and I saw Dario's name.

"Good morning my love, labas ka na. Mag-aalmusal na tayo. Tsaka mamamasyal na din." bungad niya.

"Good morning too. Mag-aayos lang ako, lalabas na din ako. Bye na. I love you." sagot ko.

"Okay. I love you too." sagot niya din na ikinangiti ko at pinatay ko na ang tawag. Nagmadali ako sa pag-aayos dahil alam kong naghihintay na siya sa labas. I wear a simple sleeveless yellow dress with my sneakers para mas komportable ako and a sunflower headband. Lumabas na din ako pagkatapos.

Pagkabukas ko ng pinto ay mukha agad ni Dario ang nakita ko. Niyakap ko siya at hinalikan ang mga pisngi niya.

"Let's go na. Para madami tayong magawa." saad ko sa kaniya. But instead of doing that, he just stared at me again using his serious eyes.

"Napuyat ka?" seryoso niyang tanong. Sabi ko na nga ba, mahahalata niya ito kahit nag-make up ako.

"Ah, yes. Nanood ako ng anime eh. May nakita akong maganda." sagot ko at tumawa para maibsan ang kaba. But based on the emotion in his eyes, he didn't believe it.

"Sa susunod, tawagin mo ako para hindi ka mag-isang manood." hindi ko inaasahang iyon ang sasabihin niya sa akin. Akala ko pagagalitan niya ako.

Ngumiti ako." Pwede ka namang manood ng sayo Darius Emmanuel, alam kong kapag kasama kita, hindi lang panonood ang mangyayari." Kinurot ko din siya sa tagiliran kaya natawa siya ng malakas.

That's the Dario that I always want to see. Nagsimula na kaming maglakad palabas.

"You know me too well, ha?" tanong niya. I chuckle because of that.

"Oo naman. Maharot kang lalaki ka." natatawa kong sagot. Tumawa din siya.

"And I know you love this man. Now, let's go. Let's wander Batanes." sigaw niya habang naglalakad kami kaya napatingin sa kaniya ang mga tao dito sa villa.

I just smiled to him. "Manahimik ka nga Emmanuel."

Nang makasakay kami sa sasakyan na provide ng villa na tinutuluyan namin ay agad itong umarangkada.

"Where are we going?" nagtataka kong tanong.

The brute just smiled at me. "You'll see my love, you'll see.

Nanahimik na lang ako, at dahil dun, my mind wondered again about what happened in that building. What if Dario didn't appeared there? Then I will be a victim again? That is a horrible incident that I can't forget. Napatigil ang pag-iisip ko ng may humawak sa kamay ko.

"Are you okay, my love?" malambing na tanong ni Dario.

I nodded. "I am just thinking of the place that we are going.

He smiled widely. "We will go to a paradise." I looked at him and I saw a glint of naughtiness in the brown eyes of him.

"Let's go back to the villa." pabiro kong sabi sa kaniya.

"Alice Jennifer, you are not thinking of that thing, aren't you?" he asked while chuckling.

Natigilan ako sa tanong niya."At ngayon, ako pa ang manyak? Hoy, Darius Emmanuel iba ang tingin mo sa akin kanina. Tapos ako pa ang iba ang iniisip ngayon? I am not like you, young man whose brain is full of worldly things."

Tumawa lang siya ng malakas at nang tingnan ko ang driver na provide din ng villa, natatawa din ito.

Kinurot ko siya kaya napangiwi siya habang natawa. "Manong, wala po akong iniisip na iba. Huwag po kayong maniniwala dito."

"Bakit ka nage-explain kay Manong? Wala naman pala? O, wala ba talaga?" pang-iinis niya sa akin.

"Opo Ma'am, wala na po." natatawa ding sagot ni Manong. Kung hindi lang mabait si Manong nung nasa villa kami, nasapok ko na ito.

"I hate you so much Dario." pagsuko ko sa pang-aasar niya. Is it that funny to tease me?

"My love, you know I am just teasing you. And I love you very much, my love." he said then he kissed my temple. Hindi ko siya pinansin kaya kinulit niya pa ako. But deep inside, I am thankful for him because he did that for me, to not overthink of every situation that just happened to me.

"Ma'am, Sir, nandito na po tayo sa Tukon Chapel." anunsiyo ni Manong. I looked outside before stepping out of the car. It looks like a chapel that is made of stone.

"My love, stop sulking now. Come on." biglang sabi ni Dario na nakalabas na pala sa sasakyan.

"I am not sulking, I am just admiring the view, you asshole." inis kong sabi habang lumalabas sa sasakyan.

Naglahad siya ng kamay sa akin na tinabig ko lang. Natawa na naman ang baliw.

"Baby, we can't enter the chapel if you are mad to me. Forgive me, please?" malambing niyang pakiusap at niyakap ako galing sa likuran.

"I am not mad, I am just pissed, you brute." pakunwaring galit na sagot ko. "But don't worry, you are forgiven my love."

"I know you can't stand me. For that, I will give you the tightest hug." pagkasabi niya ay niyakap niya ako ng sobrang higpit to the point na hindi na ako makahinga.

Hinampas ko ang braso niya. "Enough, let's get inside." saad ko.

Inimbitahan din namin si Manong sa loob na sumang-ayon din kaya naglakad na kami papasok. It is peaceful inside.

"Let's pray for now, my love." anyaya sa akin ni Dario kaya lumuhod na kami at nagdasal. I thanked God first for every blessings that we received. And asked for forgiveness for all the sins that we've done. I prayed for Dario's health, happiness and safety. Then, I prayed for my parent's good health, felicity and security.

Pagkatapos namin magdasal ay nagyaya na si Dario na puntahan ang isa pang tourist spot dito sa Batanes. But before we leave, we asked Manong to take a picture of us in front of the chapel as a souvenir.

Sumakay na kami sa sasakyan. "Next stop my love, a paradise again. I'm sure you'll gonna love this.

"Ang ganda nga nung chapel. It is venerable." mangha kong sagot. Hinalikan niya lang ako noo.

"I want us to be married there, you know. But, you've chosen a place for us, so it's okay." suhestiyon niya.

"Well, we can have two weddings, at least." I mentioned.

Napasuntok siya sa hangin na ikinangiti ko.

"I didn't remember we can do that, my love. Your ideas are always brilliant." he said.

"It's because your love change the way this woman thinks." I answered.