The Heartless One ( Completed )

Simula

Simula

" You're my f*cking girlfriend! For goddess 'sake! " nakaramdam ako ng kirot sa bandang dibdib.

Sinalubong ko ang kanyang mga mata at tinitigan ko pa siya ng matagal.

Ngumisi ako.

" I'm not , Travis. " I'm your wife . Please... remember me.

" So , don't expect anything from me 'coz i'm not really good like you think. You see? Hindi ako marunong makuntento sa isa. "

Gumalaw ang panga. Nararamdaman ko ang matinding pagtitimpi na ginagawa niya.  Sumandal ako sa mahabang sofa tsaka pumikit. Hindi alintana ang lalaking nakatayo ngayun sa harapan ko. Alam kong galit na siya. Galit na galit.

Pero bakit ganito ang nararamdaman ko?

Bakit parang nasisiyahan pa ako?

Maybe , because i'm heartless. This guy standing front of me remind me of my beloved. The old version of him . The day of our wedding . The day we vowed front of God , front of all people . Against for our love . And the day, the Accident happened.

Happened because of me. Because i'm heartless.

So , the destiny find a way to take us a part . That we're not really meant for each other. And it is just a mistake. My heart grip that day , breaking into pieces. Even heartless can felt.

He's not for me. We're not compatible. I'm not belong to him. The destiny slapped itself in that day. He's good , really good. And i'm just mistake. I'm don't deserve a perfect guy like him.

" Let's break up."

Napamulat ako ng mata. Kaya nasalubong ko ang kanyang itim na mata. It's darkened every second. Tumawa ako at tumingala.

Yea... Maybe , that's the right thing to do. To break up with him. Kahit alam kong imposible dahil kasal kami. Kahit di niya naalala ang pinangako namin sa altar , or maybe , i could tell him about our past?

" Are you tired? " i asked.

Umaasa , na sana kaya niya pa. Kaya niya pang lumaban para saming dalawa. Kahit alam ko namang ako ang puno't dulo nito. Sana hindi siya napagod.

" Aren't you? " his fireback question grip me. My world sudddenly stop. Sandali , umawang ang labi ko. Hindi makapaniwala pero kalaunan ay tumawa rin.

Ganito ako kagaling. Kaya kong tumawa kahit ang sakit sakit na. Sabihin mo travis? Sino ba talaga ang heartless sa'ting dalawa?

" Let's break up , then. "

Alam ko. Nararamdaman ko kunti- kunti nalang mababasag na yung boses ko. Hindi ko na kaya . Baka kung magtagal pa siya sa harapan ko baka mas lalo pa akong manghina at masabi ko na ng tuluyan sa kanya ang totoo.

Umiwas ako ng tingin dahil ramdam ko na ang pangingilid ng mga luha sa mga mata ko. Nagpapasalamat ako dahil madilim at sana di niya nga nakikita ang mga luhang tumatakas sa mata ko.

Unti unting , bumalik sakin ang mga alaala naming dalawa. Kung gano niya ako iniintidi bawat pagkakamali ko. Yung binago niya ako pati ang paniniwala ko. Kung gano kami kasaya dati.

Nung gabing nangyari ang aksidente dahil sa bagay na ginawa ko na alam kong mali. Kaya napahamal siya ang taong mahal. Ang isang taong tanging nagpahalaga sakin. Na importante rin pala ako sa mundo . Ngunit hindi ko iningatan.

" Can't we just go back to each other? "

Biglang lumabas yun sa bibig ko. Hindi ko alam kung pagsisihan ko o hindi lalo na nung makita ko ang matinding pagtataka sa kanyang mukha.