The Heartless One ( Completed )

chapter 25

Buong byahe ay hindi ako nagsalita. Walang salitang lumabas sa bibig ko ng ning hindi ko magawang ibuka yung labi ko. Maraming gumugulo sa isip ko ngayun ngunit isa lang ang nakikita kong solusyon ang takasan ulit lahat ito.

Kanina ko pa napapansin ang pagsulyap niya sakin. Kung may lakas lang ako para magsalita ay kanina ko pa siya tinarayan pero dahil wala ako sa mood kaya pinili ko nalang tumahimik.

Ilang oras ang byahe namin hindi ko nga alam kung saan kami pupunta. Tahimik lang rin naman siya mas mabuti yun ng makapag isip ako. Wala narin naman yung singsing. Parang nawala narin yung koneksyon naming dalawa kaya iniisip ko. Ano pang rason na sumama pa ako sakanya ngayun?

Ang tanging bagay na nagdudugtong saming dalawa ay wala na. Yun narin siguro yung sign na kalimutan ko narin yung nakaraan. Nakalimutan niya na nga kaya nga diba ako rin? I should forget the past , push him away and move on. Ganun lang kadali.

Ang dali dali kong iisipin at bakit ang hirap.

Napasulyap ako sakanya habang seryusong nagmamaneho. Ito na siguro yung oras para putulin yung lubid na nagdudugtong sating dalawa. Gusto ko ng mag umpisa. Yung wala ng hahalahanin tungkol sa nakaraan. Yung hindi na ako bangungutin gabi gabi at ang tanging paraan nalang ay yung palayain na talaga kita.

I'll born the past. Dahil doon nalang siguro iyun.

Nagising nalang ako nasa tabi na kami ng dagat. Napakunot ako ng noo at nilibot ang paningin ko sa labas. Wala narin si Travis sa loob ng sasakyan. Nag iiba narin ang kulay ng kalangitan na parang maggagabi na. Napailing ako at lumabas na ng pinto.

Doon ko siya nakita nakaupo sa buhangin. Nang mapansin niyang may nakatitig sakanya ay lumingon siya sa direksyon ko. Tumayo siya at naglakad palapit sakin ng nakapaa.

Ignore him , sheila . Okay?

Just ruin this f*cking date. So , you can finally out of this sh*t! Remember sheila... Bawal marupok. Bad yan sa health.

Tumingala ako sa kanya ng tuluyan na siyang lumapit sakin. Humarang na siya sa liwanag ngunit parang hindi pa siya kuntento. Hinawakan niya pa ang aking likod bilang suporta maitulak ako palapit sakanya. Wala sa sariling napairap ako.

"Pwede ba travis? Bitawan mo ako?!" Matalim ang titig ang binigay ko sakanya ngunit parang wala lang sakanya iyun.

Iginilid niya pa ang ulo niya na parang pinaglalaruan pa talaga ako. Syempre hindi ako magpapatalo. Ayukong isipin niyang bothered ako sa bawat galaw niya. At magkaroon pa siya ng rason para inisin pa ako lalo. Taas noo ko siyang tinignan.

His lips suddenly moved pero agad ring nawala. Sa huli ay napailing nalang siya.

"hmm...I wondered.. Why do you hate me so much? Did i do something worst to you in the past? Magkakilala na ba tayo dati? Huh? Sheila ?"

Hindi ako nakapagsalita at napaiwas ng tingin. F*ck! Guilty yata ako dun! Please sheila... wag kang magpapahalata.

" What are talking about? Una , Hindi kita kilala at kaibigan ka lang ng pinsan ko, yun lang ang alam ko. At pangalawa , ayaw ko lang talaga sayo.No reason. And can you please let me go?"

Mariin niya akong tinitigan ngunit hindi parin ako binibitawan.

"Travis! Ano ba?!" Susuntukin ko sana siya pero pinigilan niya ako. Napapikit siya at napailing.

"Don't ruin this date please.. I just wanna be with you. Kahit ngayun lang , yung walang sigawan at bangayan. Let's enjoy this vacation."

Napaiwas ulit ako ng tingin. Tuluyan niya na akong binitawan.