უნივერსიტეტიდან ფეხი გამოდგა თუ არა სწრაფი ნაბიჯებით დათოს მანქანისკენ დაიძრა.
-ელისაბედ მოიცადე!- გაიგონა მარიამის ხმა და მაშინვე შეანელა ნაბიჯი, საბოლოოდ კი გაჩერდა. - ასე სწრაფად როგორ დადიხარ არ მესმის- გვერდით ამოუდგა მეგობარი.
-რავიცი.- ელიმ მხრები აიჩეჩა- რამე გინდოდა?
-სად მიგეჩქარება?
-სახლში.
-სადმე გავლა არ გინდა?
-არ ვიცი.
-წამოდი- ხელკავი გამოსდო და უბიძგა რომ ნაბიჯი გადაედგა.
-დათო მელოდება- თავით შავი მანქანისკენ ანიშნა.
-ჰოდა მიდი და უთხარი რომ დალოდება საჭირო არ არის.
-მარიამ..- ამოიბურტყუნა უკმაყოფილომ.
-არ მაინტერესებს- თითი გააქნია- მიდი და უთხარი.
-აჰჰ..- ამოიდუდუნა- კარგი- მობეზრებული სახით მივიდა და დათოს მხარეს დადგა, მინაზე დაუკაკუნა.
-უკვე დაამთავრე?- ფანჯარა მაშინვე ძირს დაეშვა.
-კი.
-მაშინ წავიდეთ.
-ამ.. არა. სწორედ მაგაზე სასაუბროდ მოვედი. - დათო ყურადღებით უსმენდა მას- ჩემს მეგობარს სურს რომ ცოტა გავიაროთ. სახლში მოგვიანებით ჩემით მოვალ.
-დარწმუნებული ხარ?- დაეჭვებით იკითხა მან.
-კი.
-კარგი. შენი ნებაა- დათომ ღვედი გაიკეთა- მაშიმ დროებით პატარა ქალბატონო- ღიმილით უთხრა- ფრთხილად იყავი.
-კარგი- ელისაბედმა თავი დაუქნია და მანქანას მოშორდა.
მალევე დათო უკვე აღარ ჩანდა.
-მოდი ჯერ უბრალოდ გავისეირნოთ, შემდეგ კი სადმე დავჯდეთ კარგი?- უკან მარი ამოუდგა.
-კარგი.
-მაგრამ ჯერ- გააჩერა ხელით ელისაბედი- ეს მომტირალი სახე უნდა მოიშორო!
YOU ARE READING
გამარჯვებულის გვირგვინი
Mystery / Thrillerეს ისტორია სიკეთესა და ბოროტებას შორის არსებულ სისხლიან ბრძოლაზე მოგვითხრობს. სიცოცხლის დასაბამიდან მუდამ არის ამ ორს შორის მწვავე და სასტიკი ომი გაჩაღებული, ორივე მათგანი ცდილობს რომ გამარჯებულის გვირგვინი დაიმსახუროს, მოპოვოს. მაგრამ საბოლოოდ ვი...
