beauty // chanbaek

one

Bugün yeni okulumda ilk günüm ve okuldan kimseyi tanımadığım için heyecan ve gerginliği aynı anda yaşıyordum. Bu yüzden de aşırı midem bulanıyordu. Komşumuzun dediğine göre tanıdığı bir çocuk gittiğim okulda okuyormuş. Ona söylemiş ve ilk günümde beni yalnız bırakmamısını söylemiş. Komşum bana böyle bir iyilik yaptığı için çok sevinmiştim. Çünkü %3 de olsa gerginliğim biraz azalmıştı.

Kendime kahvaltı hazırlayıp yemeye başladım. Annem gece çalıştığı için büyük ihtimal sabah gelmişti. Onun dışında zaten onun bana kahvaltı hazırlamasına ihtiyacım yoktu.

Odama çıkıp üniformamı giydim. Dün gece güzel güzel ütülemiştim formamı. O yüzden sadece pantolonumda katlama izi duruyordu. Fiğizim güzel olduğu için-yani bence öyle- üniforma bende gayet güzel durmuştu.

Her şeyimi tamamlayıp komşunun tanıdığı kişinin dediği yerde beklemeye başladım. Beş dakika geçmişti ki basketbol formalı bir çocuk elimi tutup beni koşturmaya başladı.

"Bugün ki ders iptal, basketbol maçı var ve ben komşunun tanıdığıyım.Benimle maça gelip durmak zorundasın. Gözümün önünde ol."

Sadece tamam demek zorunda kalmıştım. Herkesin oturduğu yerden daha önde basketbolcuların yakınında oturup spor çantasını kucağıma bırakmıştı ve hemen ısınmaya koşmuştu.

Onu biraz incelediğimde esmer bir teni vardı. Gerçekten seksi duruyordu. Ve saçları o kadar yumuşacık duruyordu ki ellerimle saçlarını birbirine girecek şekilde karıştırmak istiyordum.

---------

Maç bitmişti ufak bir sayıyla kaybetmişlerdi. Esmer çocuk gerçekten çok iyi oynuyordu, hayran kaldım diyebilirim. Yanıma doğru geldiğini görünce düşüncelerimden kurtuldum.

"Kusura bakma çok acelem vardı kendimi bile tanıtamadım. Ben Kim Jongin ama arkadaşlarım bana Kai der ."

"Sıkıntı değil. Bende Byun Baekhyun arkadaşlarım bana Bacon der ."

"Okunuşundan dolayı mı?"

"Tabii."

"Sen beni burada bekle üstümü değiştirip gelicem. Ondan sonra beraber dolaşırız biraz."

"Tamam, burda bekliyorum."

Kucağımdaki çantayı ona uzattım ve o da takımıyla beraber soyunma odası olduğunu düşündüğüm bir yere gitti. İçerden bağıran birisinin sesi geliyordu ve o kişi büyük ihtimal kaybettikleri için onları azarlayan koçlarıydı.

10-15 dakika sonra Jongin'i soyunma odasından çıkarken gördüm.

"Biliyor musun normalde pek kaybetmeyiz. Bugün şanslı günleriydi."

"İzledim maçı ve bence gerçekten iyi oynuyorsun, birde bir kaç çocuk daha iyi oynuyor; gerisi sadece top sürüyor."

"Tamamen öyle ya! Bu arada cafeye falan gidelim mi? Bugün ki maç yüzünden okul tatildi ya."

"Gidelim, olur. Bilseydim okul çantasıyla gelmezdim."

"İstersen bana verebilirsin, zorlanıyorsan yani."

"Yok zaten maçtan çıktın hiç önemli değil."

Çantamı sırtımdan çekmeye çalışıyordu bende vermemeye çalışıyordum bir süreden sonra bunu gülerek yapmaya başlamıştık ta ki;

"Kai napıyorsun?" Sorusuna kadar

Bu çocuk diğer iyi oynayanların arasındaydı , bu çocuğu da en az Jongin kadar beğenmiştim.Yani oynayışını tabi ki.

"Hiç öyle Chanyeol, sen?"

"Eve gidiyorum, arkadaşın yeni mi?"

"Evet bugün geldi .Bu Bacon yani Baekhyun pardon, bu da Chanyeol."

"Tanıştığıma memnun oldum Chanyeol, sahada gerçekten iyiydin." Ufak bir gülümseme de vermiştim.

Dediğime cevap vermeyip yüzüme bakıyordu garip garip.

"Yüzümde bir şey mi var Jongin?" Chanyeol denen çocuk öyle yapınca Jongin'e dönüp sorma gereği duymuştum.

Jongin , Chanyeol'u hafif iteklemişti.

"Aa şey pardon maçtan çıktık ya beynim biraz bulanık. Ne demiştin?"

"Dedim ki tanıştığımıza memnun oldum , maçta iyi oynadın."

"Aa çok teşekkürler Baekhyun-ah . Okulumuza hoşgeldin."

"Hoşbuldum. Jongin gidelim mi?"

Onlar vedalaştık sonra bende vedalaştım. Çocuk yüzüme baktığından sürekli biraz gerilmiştim ve gitmek istemiştim. Jongin bana yeni okulumu gezdirmişti ve okul gerçekten büyüktü. Sonradan beraber cafeye doğru gitmeye başlamıştık.

"Chanyeol normalde garip bir insan değildir. Çok kafa dengidir. Yani seni görünce neden öyle yaptı bilemedim."

"Sorun değil Jongin, takma. Sadece direkt yüzüme baktığı için biraz gerildim yoksa önemli değil."

Jongin ile uzun uzun muhabbet etmiştik. Bana beni çok eğlenceli bulduğunu söylemişti. Çok komik bir çocukmuşum ve cidden öyle söyledi. Normalde benim hakkımda "bugünden sonra arada sırada takılırız" diye düşündüğünü ama tanıştıktan sonra beklediği biri gibi hiç olmadığım için arkadaş grubu ile takılmamı istedi. Açık sözlülüğü şaşırtsada seve seve kabul ettim.

Eve geldiğimde saat geç olmuştu. Jongin ile gerçekten kafalarımız uyuşmuş olacak ki saatlerce muhabbet etmiştik ve ikimizde o kadar zaman geçtiğinin farkında bile değildik. İki insan bir günde ne kadar samimileşebilrse samimileşmiştik herhalde.

Odama geçerken annemin işe gitmek için hazırlandığını gördüm. Keşke taşınsaydım diyorum bazen , keşke. Ama maddi gelirim olmadığı için babamın bana bıraktığı tüm bu şeyleri 18 yaşından önce kullanamayacağım için lanet okuyordum.

Benim sürekli okul değiştirme sebebim annemdi . O ve yaptığı iş. Onun yüzünden okulda ne zaman yaptığı iş bir şekilde duyulsa okulda dışlanıp zorbalığa uğradığım bile oluyordu. Evet burası Kore insanları alakadar etmeyen bir konu bile olsa o kişiler size zorbalık ediyordu.

Gece bunları düşünmemeye çalışıp yeni okuluma çok güzel bir başlangıç yaptığımı düşünüp hemen uyumaya çalıştım. Ve yorgun olduğum için hemen uykuya daldım.

--------------------

Sabah uyandığımda kendimi çok zinde hissediyordum. Jongin ile evlerimiz şansımıza yakın olduğu için beraber okula gitme kararı almıştık. Ama sonra çokta şansımıza olmadığını fark etmiştim çünkü sonuçta komşumu tanıyordu.

Bahsettiği yerde onu beklemeye başladım. Ve sonra yanında dünkü çocukla geldiğini gördüm. Neydi adı bu çocuğun?

"Günaydın Bacon. Dün sana söylemeyi unuttum. Ben okula Chanyeol ile gelip giderim."

"Sıkıntı yokz Günaydın Chanyeol-ah."

"Günaydın Baekhyun."

---------------

Merhaba arkadaşlar. Çok iyi bir yazar olmadığımın farkındayım bunlar ilk kitaplarım çünkü. Ama lütfen oy vermeyi unutmayın. Aynı zamanda yorum yapmayı da. Diğer kitaplarıma da bakabilirsin. Sizi seviyorum 🐙🎉💖😘😍🙃