beauty // chanbaek

thirteen

Chanyeol bana bir bakış atıp yemeğini yemeye devam etmişti. Bütün iştahım kaçmıştı. Kendi kendime büyüttüğüm bir nefret vardı bu çocuğa karşı içimde. İsterse ağzıyla balık tutsun. Eli yok muydu derdim.

İştahım kaçmıştı ama belli etmemek için yavaş yavaş yedim noddle'ımı. Birde höpürdeterek yiyordu. Noddle'ı bütün nefesiyle çekip daha sonra ağzını şapırdatarak yiyordu. İnadıma yaptığına yemin edebilirim. Çünküsü yok ama emindim.

Sonunda noddle'larımız bitmişti. Burada yalnız başımıza kalamayacığımızı anlayıp bizde kalkmıştık. Ne kadar paramı uzatsamda Chanyeol paramı alıp cebime geri koymuştu ve benim noddle'ımında parasını o ödemişti. Yumeki kendisininkini çoktan ödemişti. Onunla eve gideceğimizi söylediğimizde ayrılabilmiştik. Sabahtan beri düşündüğüm şeyi Chanyeol'e sormak aklıma geldi.

"Sence sadece sevgililer mi çiftlerdir Yoda?"

"Bu sorunun asıl amacı bizim çift olup olmadığımız mı?"

"Bir bakıma. Ama ben genel bir cevap istiyorum."

"Bence çifttir. Beraber zaman geçirip birbirlerini seviyorsa. Sevgililer söylediğin gibi çift değil adı üstünde sevgilidir."

"Konuyu araştırmışdın yoksa bir nevi sözlük müsün?"

"Çok kitap okuyorum diyelim. Herneyse bizim çift olup olmadığımızı mı merak ediyordun?"

"Evet?" Kafamı eğip cevabımı vermiştim.

Sonra parmaklarıma parmaklarını geçirip yürümeye devam etmişti. Mecburen bende yürümeye devam etmiştim. Cevabı belliydi. Biz bir çifttik. El ele tutuşmak o kadar güzel hissetiriyordu ki. Bakışlarımızı elimizden çekip Chanyeol'e çevirdiğimde yüzünde çok güzel bir gülümseme vardı. Onu öpmek isteyeceğim bir gülümseme.

Yürümeyi kestiğimde mecbur o da durmak zorunda kalmıştı. Neden durduğumu anlamaya çalışır gibi kaşlarını kaldırdı. Bende parmak uçlarıma çıkıp tam gamzesinin olduğu yere bir öpücük bıraktım. Ve önden hemen yürümeye başladım. Arkamdan geldiğini adım seslerinden duyabiliyordum.

Adımlarını hızlandırıp yanıma gelmişti. Kolunu omzuma atıp biraz yürümüştük öyle birbirimizle şakalaşarak. İşte ilişki de en sevdiğim zamam buydu. Ne sevgililik ne ayrılık. İkisinin de ortası. Ne ayrılıcaz korkusu var ne başka bir şey. Her şeyi heyecanı ile yaşıyoruz.

Benim kapıma önüne gelince durup birbirimize döndük. Konuşmadan öylece yere bakıyorduk. 1-2 dakika sonra Chanyeol konuştu.

"Ee yarın napıyoruz?"

"Sen ne istersen onu yapalım."

"Hep beraber takılalım yarın. Ne dersin?"

"Umarım Jongin ve Sehun ile uğraşmak gerekmez. İkisi bir araya gelince kafayı buluyorlar biliyorsun."

"Gerçekten öyle kkk."

"Kkkk."

"Neyse ben gideyim o zaman."

"Tamam. Görüşürüz. Dikkatli git."

"Görüşürüz. Bu arada... seni seviyorum."

Öylece kalmıştım ve Chanyeol'de hemen gitmişti. Böyle şeylerde utanıyorduk galiba. Ama ona cevap verememiştim. Ne kadar doğru cümle kurabilirdim bilmiyorum ama.

Baekhyun
Bende seni seviyorum Yoda!

Chanyeol
Kkk
Kaçtım ama
Şey etme

Baekhyun
Yok seni anlıyorum
İyi ki kaçtın
Yoksa kekelemekten
Cümle kurabileceğimi sanmıyordum

Chanyeol
Çok tatlısın Byunnie