beauty // chanbaek

four

Sabah uyandığımda saat 7.00'ydi ve 8.00'de okul başlıyordu. Hazırlanmam için yarım saat okula yürümek için yarım saatim vardı. Kalkıp hemen hazırlandım ve kahvaltımı yaptım. Saate baktığımda 7.30'a daha 15 dakika olduğunu gördüm bende aşağı inip biraz hava alarak onları beklemeye karar verdim. Aşağı indiğimde gözükmüyolardı daha. Bende evimin karşısındaki yeşillik olan parka oturmaya gittim. 2-3 dakika geçmişti ki yanıma bir kız gelip oturdu.

"Seni tanıyor muyum?"

"Hayır , ama ben seni tanıyorum oppa. Sen Baekhyun'sun."

"Evet , sende ?"

"Bende Seulgi. Aynı okula gidiyoruz. Ben C sınıfındanım, Jongin'in sınıf arkadaşıyım."

"Anladım. Tanıştığıma memnun oldum Seulgi."

"Bende memnun oldum Baekhyun oppa."

Şu oppa meselelerini hiç sevmiyordum. Neden bir kelime hem abi hemde sevgili için kullanılsın ki?

"Herneyse benim erkenden gidip maç için yer kapmam lazım herkesin senin gibi takımdan tanıdığı yok oppa malesef."

"Peki, görüşürüz o zaman."

"Görüşürüz oppa!"

Gittiğinde arkadan bir öksürük sesi duymamla arkamı döndüm. Ve Jongin ile Chanyeol bana soran gözlerle bakıyorlardı.

"Seulgi ile tanışıyor muydunuz?"

"Hayır şimdi tanıştık yanıma geldi."

"Aslında herkese yakın davranan bir tip değildir. Senden hoşlanmış olmalı."

"Öyle mi? Tatlı bir kıza benziyordu. "

"Tatlı bir kıza benziyordu?"

"Yani kötü birisi gibi değil demek istedim Chanyeol-ah."

"Hani benim sıra arkadaşım vardı ya onun en yakın arkadaşı."

"Gerçekten mi? Şansa bak."

"Bence de . Herneyse hızlı gidelim antrenmana geç kaldık zaten."

"Bu arada bana Seulgi oturmak için erken gittiğini söyledi bana yer kalmış mıdır?"

"Ben seni oyuncuları oturduğu yerin yanına oturtuyorum. İlk gün fark etmedin mi?"

"İlk günün heyecanı ile etrafa bakmadım galiba Bubu kkkk."

Jongin mızmızlanarak bana vurmaya başlamıştı. Bende yüzündeki ifadeye gülmeden durmaya çalışıyordum.

"Bubu kelimesini Jongin'in annesinin dışından birisinden duymayalı çok oldu. En son çok kızmıştı Sehun'a."

"Ben kocası olduğum için kızmıyor çok herhalde."

"Yah! Seni anneme söyleyeceğim ve duyunca şimdi hiç peşini bırakmayacak ,görürsün!"

Chanyeol'den yardım istemek için döndüğümde yüzünün düşük olduğunu gördüm.

"Chanyeol-ah ne oldu?"

"Ne olmuş? Yüzümde mi bir şey var?"

"Tam tersi yüzünde bir şey yok. Gülümsemen?"

"Hep gülümsemek zorunda mıyım ben?"

Sonra hızlı hızlı yürümeye başladı. Jongin ile birbirimize ne oldu bakışı attık. Sonra ona yetişmek için hızlı hızlı yürümeye başladık. Daha sonra bebek gibi bana küstüğünü söyledi. Bunları yaparken dudakları gerçekten bebek gibi öndeydi ve çok tatlı duruyordu.