ASSASSINATION SCHOOL: School Series #1

39

"Why are you avoiding me?"

"I'm not f*cking avoiding you, Lexus! Ikaw ang umiiwas sa'kin! You didn't even give me your attention! You just let me suffer alone!" inis ko't hinintay ang sasabihin n'ya.

Nasa rooftop kami ngayon dahil ito lamang ang lugar na puwede kaming makapag usap nang walang makikinig o makakarinig.

Kanina pa ako naiinis sa kan'ya. Naiinis ako dahil hindi n'ya ako binibigyan ng attention kanina at lahat ng attention n'ya ay na kay Xavia. Kung noong una pa lang sana ay kasama ko na s'ya baka hindi ko naranasan ang mga naranasan ko kanina sa kamay ni Aisler. Dapat ay mas nakapag-isip pa ako ng maayos kung nasa tabi ko sana s'ya. Pero wala, si Khairo lang ang nasa tabi ko.

"May ginawa ako kanina, Lucy. I've been looking for you but I can't find you—"

"Ang sabihin mo inuna mo si Xavia kaysa sa'kin! Akala mo ba hindi ko nakita kung paano mo s'ya ngitian habang binibigay n'ya 'yung gift n'ya sa'yo? I saw it, Lexus! I saw it! And you even give your attention to her than me!" pag didiin ko.

"What? No! I smiled at her because I need to. Why are you so angry?"

What? He's asking me why I'm f*cking mad after everything that happened? Wala ba s'yang pakiramdam?

"Did you just asked me why I'm f*cking mad at you?!"

Tinignan ko s'ya sa mata at para namang tutulo ang luha ko. Baka naman ako lang ang nag iisip na may label kami? baka ako lang ang nag iisip na nag mamahalan kami? 'Di ako makapaniwala.

"What the f*ck, Lexus? Of course magagalit ako dahil boyfriend kita! Oh, baka naman ako lang ang nag iisip na may relasyon tayo?...Sa tingin mo magkakaganito ako kung wala akong pinang-hahawakan?...You are my f*cking boyfriend pero wala ka noong kinailangan kita dahil nga lahat ng attention mo ay na kay Xavia! Mabuti pa si Khairo! Si Khairo na nandiyan sa'kin anytime, pero ikaw? Nasaan ka? Kung hindi sinabi ni Khairo sa'yo kung anong nangyayari sa'kin, nasaan ka? Akala ko naman ikaw 'yung nandiyan para sa'kin—"  tumulo ang luha ko't agad din itong pinunasan.

"You know that I can't explain everything to you, right?"

Peke ko s'yang nginitian kahit pa na tuloy ang pag tulo ng luha ko.

Pakiramdam ko kasi'y pinag lalaruan ako, ginagamit, o kaya naman ay niloloko. Ito ang unang beses na nag mahal ako kaya ano bang malay ko? Ano bang alam ko?

"You f*cking cheater!" pag didiin ko't sinampal s'ya.

Huminga s'ya nang malalim bago akong tignan muli, "I'm sorry if I make you feel this way. I'm so sorry." sambit n'ya at niyakap ako.

Inialis ko ang sarili ko sa pagkakayakap niya at muli s'yang sinampal.

"Ahh! How dare you to make me feel special kung gagantuhin mo'ko! Did you f*cking loved me? I thought you're the one who will save me everytime I needed you! Pero mali ako! I suffered a lot, dumagdag ka pa! Bullsh*t! This school is bullshit! F*cking hell!" gigil ko't aalis na sana nang yakapin pa n'ya ako mula sa likod.

"Lucy, I love you, I love you more than I love myself. I'm sorry...I'm so sorry, please! I don't want to explain everything dahil alam kong mas masasaktan ka. Just let me find a way to get through it."

Umiiyak akong humarap sa kan'ya,

"Bakit ba hindi mo masabi sa'kin ang totoo? Masyado na akong nasaktan at wala na akong maramdaman. Sabihin mo nalang kasi ang totoo! Sabihin mo na kung bakit mo ginagawa 'to!"

Mariin s'yang napapikit at umiwas ng tingin bago ako muling tignan. Hinawakan n'ya ang kamay ko at tila nag dadalawang isip pa sa kan'yang sasabihin.

"F*ck! Just give me more time to explain my side...I can't hurt you, I can't damn f*cking hurt you, Lucy."