RAMSES×|GAY|×

1

Dalgın bir halde oturuyorum.Bilgisayarın ekranında imleci gezdirirken arkadaşım bir sohbet açmak için arkamda duran koltuğa geçiyor.Daha yeni aldığı soğuk birayı yudumlamaya devam ediyor.Bir yandan benimle konuşmaya çalışıyor.Yaşadığı sıkıntıları anlattığı sırada sayfalarda geziyorum.İlk konusu kadınların onu artık eskisi kadar cazip bulmaması.Dinlerken yeni bulduğum sayfanın yorum kısmındaki mesajları okuyorum.İş başvurusunda bulunan mağdur kişilerin küfürlü mesajlarını geçmeye devam ediyorum.Şansım yaver giderse bir iş bulmak için başvuru talebinden bulunmak istiyorum ama bu ihtimal neredeyse %10.Kafam karışık sayfalar arasında geçmeye devam ederken arkadaşım nedensiz bir şekilde gülerek adımı söylüyor

"baksana oliver , baban hala senin üniversiteye devam ettiğini mi sanıyor?"

Gülmesini yarıda bırakıp birasını içmeye devam ediyor.Arkama yaslanıyorum

"Eğer bunu öğrenecek olursa beni üniversitenin girişine çiviler" bunu hayal ediyorum.

Babam hep baskıcı bir insan olduğu için benimde onun gibi ideal bir iş adamı potansiyelinde olmamı istiyor.Bunu başaramayacağımı biliyorum.Dosyalar ve ben.Daha çok sorun.Daha çok karmaşıklık.Onun için işleri daha kolay bir hale getirmek zorundayım.Ya da şuan yaptığım gibi boş boş ekrana bakmayı kesmeliyim.

"Neden ona nazikce söylemiyorsun?Seni anlayacaktır"

Ona doğru eksenimin etrafında dönüyorum .Dibinde son kalan birasını içip bana bakıyor.Ne diyeceğimin farkında.Babam normal biri hiç olmadı.Onunla sakin bir şekilde konuşmak neredeyse imkansız.Konu bensem bu işleri daha çok zorlaştırıyor

"Bunu hoş karşılamaz bill"

Bir şey demeden başını sallıyor.Aklından geçenleri okuyabiliyorum.Benim aksime onun babası normal bir insan.Bill'in sorumluluklarına burnunu sokmuyor.Sadece onu uzaktan seyredip neler yapabileceğini gözlemliyor.Bazen bende onun kadar şanslı olmak istiyorum.Bu kadar baskıya dayanamıyorum.Hayatımı ben olarak sürdürmek istiyorum.Sürekli başka biri olmak için eğitilmek istemiyorum.Ayağa kalkıyorum ve yanına oturup boş bira şisesini elinden alıyorum.Başını açık kalan yere yaslıyor.Rahatsız olduğu için yüzü değişiyor ve göğsüme başını yaslıyor.Vücudunu tamamen boşta bırakınca kafasını kaldırıp ne yaptığımı görmek için bana bakıyor

"Bugün bara gidelim mi?İyi görünmüyorsun en azından vakit geçiririz"

Sanki bunu duymak istiyormuş gibi cevap veriyorum

"harika olur"

İstekli bir şekilde parlayan gözlerini bu haldeyken daha net görebiliyorum.Biraz daha yaslanıp uyumak için gözlerini kapatıyor ve bir şeyler mırıldanıyor

"2 dk sonra çıkarız"

Bilgisayarımı kapatmadan önce dosyaları kaydediyorum.Bill etrafı topluyor.Bir bara giderken ne giyebileceğim hakkında düşünüyorum.Göz ucuyla bill'e bakıyorum.Normal günlük kıyafetleriyle ortada dönüp duruyor.Üzerimdekilerle gidebileceğime karar kılıyorum

"Sence böyle mi gitmeliyim?" soruma karşılık bill kaşlarını çatıp yastığı bana fırlatıyor

"İlk defa gitmediğin halde hep aynı şeyi soruyorsun.Şu takıntını bırak artık"

Bu kadar kızacağını tahmin etmiyordum.Yastığı kenara koyuyorum.Bill etraftayken kasanın üstündeki kimliğimi cüzdanıma koyup üstümü toparlıyorum.Cebimi karıştırdığımda 20 dolardan fazla bir şey çıkmıyor.

"Artık gidelim" bill heyecanla beni kolumdan çekiyor.Kapıya doğru yürüyoruz.Her zaman bu kadar enerjik olmayı nasıl başardığını bilmiyorum.Dışarı çıkarken bana para sıkıntısını dert etme diyor.Bill çalışmadığı halde bu kadar parayı nereden buluyor?Onunla 8 yıldır arkadaşız ama onun hakkında pek bir şey bilmiyorum.Genelde özel hayatı hakkında konuşmaktan kaçıyor.Bende onu zorlamak istemiyorum.Taksi çağırmak için beni 2dk yalnız bırakıyor.Bende o sırada telefonumu karıştırmaya başlıyorum.Babam sürekli arayıp beni kontrol ediyor.Sadece arayıp sorması benim için büyük bir şans.İşleri onu yeterince zorluyor.Üniversite adresimi bile değiştirmek zorunda kalıyorum.Sırf benim hakkımda ona hiç bir şey ulaşmasın diye.Aklımdaki karmaşa bill'in gelişiyle son buluyor