XII - Trio

589 56 17
                                    

"What are we doing here?" Shan asked while roaming her sight around the Flint residence, the butlers greeted us, and I just nodded at them.

Hinila ko naman si Shan paakyat dahil napakabagal n'yang maglakad. Feeling n'ya siguro ay naglalakad siya papunta sa aisle e, wala naman siyang jowa. Pagkarating namin sa tapat ng kwarto ko ay nagtatakha akong tumingin sa kanya dahil may tila tinuturo siya gamit ang kaniyang nguso.

I suddenly pushed her to my room, and forcefully closed the door when I saw Thalia and Logan were approaching our direction.

"Lexie, what are you doing?" I heard my brother asked.

Para akong patatango sa ginagawa ko, pero hindi katulad ng patatango na tumatango. Ako'y isang paiiling, mabilis na pag-iling ang ginawa ko dahilan para matawa sa 'kin si Thalia dahil mukha akong tanga.

"Dude, para kang tanga," Thalia stated. I languidly looked at her and even rolled my eyes, "Anyway, are you now fine? Anikka and Shaina were sorry about what happened earlier."

"I'm fine – "

"But you should apologize to Hunter."

"What the hell did I do?"

"A psychologist who doesn't even know what she did wrong – "

"You're just like her, Thalia. Hindi mo rin alam ang ginagawa mong mali pag nagaaway tayo." I pursed my lips when I saw Thalia's surprise look at my brother. Parang sila pa ata ang mag-aaway. Hindi iyon pinansin ni Logan at muling bumaling sa 'kin, pinitik niya ang noo ko dahilan upang pandilatan ko s'ya ng mata, "But you really need to apologize to him."

"Fine, I'll do it." Sinamaan ko muna sila nang tingin bago ako pumasok sa kwarto ko kung saan nakita ko ang aking pusa at si Shan na nilalantakan ang Potchi ko.

"Potchi ko..." I whispered. Nangingiyak akong naglakad papunta sa balat ng mga potchi ko na pinabili ni Hunter, iniipon ko 'to para sa Potchi-Eating ko sa last day ng buwan na ito tapos naglaho ng parang bula dahil sa dalawang gagong 'to.

"It's nakakalat, so..." Sinamaan ko nang tingin si Shan dahil patuloy pa rin siya sa paglamon sa Potchi ko.

I let out a sigh and went to my desktop computer, hindi na naman ako bata para magalit dahil may kumain sa paborito kong pagkain. I'm matured enough, "Meron pa ba?" Shan asked. I glared at her and rolled my eyes.

"Ibili mo ako ng bagong pack! Bwisit ka!" I angrily said.

I saw her reflection on the screen, and she was laughing while sticking her tongue on me. Tinuon ko muna ang atensyon ko sa screen saka ko sinearch sa google ang salitang Hyazinth, I know that it is a codename. Still, something fishy might be connected to it. I thoroughly scanned the researches that appeared on the screen, some aren't really reliable, but something caught my attention.

In antiquity, the Zircon was often called Hyacinth or Jacinth, the legend tells of a mythological character named Hyacinthus, a youth accidentally slain by Apollo who was jealous of the young man's beauty. This blood produced thy hyacinth flower, whose beauty is said to be reflected in the red Zircon as well.

Is this a coincidence, or this Hyazinth might be related to Darren? That stupid game freak is the only Zircon in our circle of friends – "So, still the same Scarlett who loves to solve the mysteries alone." Bigla na lamang akong nahulog sa gaming chair ko dahil isang putanginang bumulong sa 'kin.

Dalawang nakakainis na tawa ang narinig ko habang minamasahe ko ang pwet kong humalik sa sahig, "What the hell are you doing here, Travis?"

"Is that how you greet your bestfriend? Nice one, Su," I glared at him. Muli akong bumaling sa computer at hindi s'ya pinansin, para siyang kabuti na bigla na lamang nasulpot kung saan.

Hyazinth: Game OverTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon