My Naughty Girl

Chapter 17 (His Queen)

Iyana's POV

"Ang iyakin mo talaga kahit kailan" saad nito at simpleng pinunasan ang luha na dumadaloy sa pingi ko

"Ok lang ako" malamig na saad ko at simpleng nilayo ang mukha ko sa kamay niya

"Kamusta na kayo ni cyrus? " tanong nito at umupo sa tabi ko

" Ok lang naman, nagkakasundo na"
Simpleng saad ko dito

"Mabuti naman kung ganon, sana maging masaya kana talaga para hindi kana maging iyakin" saad nito at simpleng tumawa.

Napatigil ako.

C-chenchen

Si chenchen nga ang kaharap ko.

Pinipigilan ko ang sarili kong yakapin siya kahit na ang totoo gusto ko siyang yakapin ng mahigpit.

I missed him.

I missed chenchen

"Ano bang pake mo kung umiyak man ako? We're nothing but business partners Mr. Weiller" malamig na saad ko at tumingin sa kawalan

"Tama ka, we're just business partners " nakangiting saad nito

Paano mo nakakayang saktan ako chenchen?

Bakit ikaw pa? Bakit naging ikaw pa siya?

Ang dating chenchen na kilala ko ay pinagtatanggol ako sa lahat .

Bakit ngayon? Bakit pinipili mong maging dahilan ng sakit na nararamdaman ko?

Bakit nakakaya mong nakikita akong nasasaktan chenchen?

Ikaw pa ba ang chenchen na kilala ko? O baka naman tinangay na rin ng panahon ang dating chenchen na kababata ko?

Gusto kong umiyak pero ayokong makita niya dahil alam kong hindi na siya ang chenchen na kilala ko.

Siya si knight Weiller, ang taong nagiging dahilan ng problema ko at ngayon siya na rin ang dahilan ng sakit na nararamdaman ko.

Hindi na siya ang chenchen na kilala ko.

"How are you xyra? "
Biglang bumilis ang tibok ng puso ko nubg banggitin niya ang pangalan na iyon.

Only chenchen I allow to call me with that name.

"Please don't call me with that name just iyana, like what you said we need to forget and let go" malamig na saad ko.

He just look at me maybe almost 3 minutes

"Do you really want to forget xyra? Did you really forget chenchen?" tanong nito na ikinatigil ko

"Yes" simpleng sagot ko at umalis na

I didn't really forget and let go of you chenchen, it's you who never treasure me the way i do.

Kinabukasan

"Hello dear , good morning" nakangiting bati ni tita

"Hello po tita" nakangiting saad ko dito.

Nandito kami sa isang coffee shop sa labas ng hotel nila

"Iha, magsimula tayo magdesenyo sa coffee shop sa loob nf mall. There are just 3 to 5 shops akong gustong ipahandle sayo ang pag aarrange ng design nito. What do you think sa coffee shop na ipapatayo natin? " tanong nito at ibinigay sakin ang picture ng actual look nito sa kasalukuyan

" Tingin ko po is maganda kung nature ang theme ng coffee shop niyo, mostly po kasi sating mga pinoy kape ang lagi nating hinahanap kapag pagod tayo o inaantok o kahit sa umaga ay kape ang hinahanap ng panlasa natin. " saad ko dito