BENİM KÜÇÜK KADINIM (+18)

BÖLÜM 14 •Bu gece benimle kal•

Bu bölüm ne yapalım biliyor musunuz?

Eğlenelim.

Bu paragrafta istediğiniz her şeyi yazın ve hepsini okuyup konuşalım.

Benimle ilgili, kitapla ilgili, kendinize ilgili veyahut bu aralar neler yaptığınızla ilgili her şey yazın bakalım 💜

.

İnstagram.com/ g.meyus

.

Twitter.com/ g.meyus

SINIR 350 VOTE VE YORUM

.

Ah Bayım, aynı tuvale çizilmiş farklı iki renktik seninle. Ve birbirimize karışmamız imkansızdı, yağmur yağmadan... -V

Yağmur. İnsani pislikleri temizlemekle kalmıyor, ruhani pisliklerimize de ufak ufak huzur damlaları kondurarak ruhumuzu temizliyordu.

Bazı insanlar yağmurun altında ıslanmayı sevmezdi, çünkü onlar sadece ıslanırdı. Bazı insanlar ise sadece hissederdi, ruhunda, zihninde veyahut anılarının bir köşesinde. Benim ise yağmuru sevme sebebim çok daha farklıydı diğerlerinin aksine. Yağmuru seviyordum, benim yerime ağladığı için...ağladığımda gözyaşlarımı sakladığı için... Dünyadaki en güzel şeyiydi belki de benim için.

İstifa dilekçemi verdikten sonra odadan çıkmıştım. Victor beklediğimin aksine sessiz kalıp sadece yüzüme bakmakla yetinmişti. Tek kelime dahi etmemişti. Bir şey dememesi benim için iyiye işaretti değil mi? Evet. Peki ben neden herhangi bir şey demesini beklemiştim?

Dakikalarca beklemiştim ağzından tek bir kelime çıkması için, dakikalarca... Git demesini beklemiştim mesela ya da klasik teşekkür cümleleri ile beni göndermesini. Mesela... kal demesini beklemiştim. Gidemezsin demesini...

Gitme dese kalır mıydım, veya yine de gider miydim, bilmiyorum.

Dememişti.

Gitme, kal.. dememişti. Peki ben bunca olanlara rağmen neden bekliyordum? Neden hala seçimlerinin beni üzmesine izin veriyordum? Vermeyecektim işte...vermemeliydim. Yoksa herkes de biliyordu ki izin verirsem eğer bu uçsuz bucaksız yolda en çok ben üzülecektim, ben kırılacaktım...ben, darmaduman olacaktım.

Şirketten de çıkıp eve gitmek için etrafta taksiye bakınırken yüzüme önce bir damla su, sonrada o damlayı peşi peşine takip eden diğer damlalar düşmeye başlayınca taksiye bakmaktan vazgeçip kafamı göğe kaldırdım ve baktım.

Bulutlar güneşin önünü keserek güneş ışınlarının havayı aydınlatmasını engelliyordu. Yani bu demek oluyordu ki...

Yağmur yağacaktı.

Söylesene yağmur, artık toprakta mı marifetin bulutta olduğunu düşünüyor? Bu yüzden mi artık senden vazgeçti?

Söylesene yağmur, toprak ne zaman senin kıymetini anlayacak?

Ah yağmur, söyle bana, yoksa seninle aynı kaderi mi paylaşıyoruz? Neden duruyorsun, yağsana üzerime tekrardan, saklasana gözyaşlarımı...durma, benim pınarlarım kuruyana kadar sen yağmaya devam et.

Eğer sen yağmazsan annem görür.

Annem görmesin, yağmur.

Annem görmesin.