➖➖➖
Nagising dahil sa sinag ng araw na pumasok sa bintana ko, napansin kong bahagyang nakahawi yung kurtina.
Inayos ko na ang pinaghigaan ko at dumiretso na sa banyo para maligo.
Pagkatapos ko nagsuot lang ako ng simpleng oversize shirt at cycling. I don't mind kung ganto ang suot ko dito sa bahay, besides si John lang naman ang kasama ko dito.
Bumaba na ako at napansin kong tahimik, sinilip ko si John sa may kwarto niya at napakunot ang noo ko ng hindi ko siya napansin doon,bumaba na ulit ako at pumunta sa kusina. Baka may pinuntahan si John.
Kumuha ako ng fresh milk sa fridge at ininom ito,umupo ako sa mesa at kumuha ng isang toasted bread na nakahain doon at kumain.
Habang kumakain ako hindi ko maiwasang matawa ng maalala ko yung nangyare.
***
Flashback
Dahan dahang lumapit sa akin si John at tinignan maigi ang mata ko na para bang may malaking kasalanan akong nagawa.
"I said who are you talking to?"
"I-it's nothing John,I'm just talking to myself" muntik ko ng masapok ang sarili ko dahil nautal pa ako. Nakita ko namang umismid lang siya at inirapan ako.
"Talking to yourself huh! What a lame reason" Sabi niya at bahagyang sinulyapan yung cellphone kong hawak ko kaya inilagay ko agad ito sa likod ko. 'Oo nga naman jean bakit ayun ang idinahilan mo tanga mo talaga,Sino bang kakausapin yung sarili baliw lang makakagawa nun' gusto kong tawanan yung sarili ko kaso naalala kong nasa harap ko lang si john at parang handa na siyang makapatay sa tingin na ibibigay niya.
"Give me your phone"
"W-why would I?" fuck,i even stutter.
"Just give it to me dammit"
" No" matigas na sabi ko at hinigpitan yung pagkakahawak ko sa cellphone ko.
"Then,who are you talking to?" .
" Looks like that person is important to you that's why you can't even tell me who is it huh?!" walang emosyong sambit niya kaya umismid lang ako sa kanya.
"Ah so you're the only one who can keep things huh?" nakita ko siyang bahagyang natigilan sa sinabi ko kaya umirap na lang ako sa hangin.
"I-it's not like that Jean, I'm just wondering who is that. Malay ko bang s-stranger yan tapos kung ano anong sinasabi sayo" umiwas siya ng tingin sa akin at umupo sa dulo ng kama ko at bahagyang kinagat ang kuko niya.
"May sasabihin ka pa? Pwede ka ng lumabas kung wala na"
" Look,I'm sorry Jean I didn't mean to get mad at you,don't get me wrong. I'm just protecting you" ako naman ang umiwas ng tingin dahil hindi ko kayang salubungin ang mga mata niyang alam kong hahalungkatin niya na naman ang mga bagay na tapos na.
"Leave" walang emosyong sambit ko.
"I don't need anyone's protection. I can protect myself" I know I'm being harsh to him but what I've said is true. I don't need someone to protect me.
