17 Ağustos sabah saat on birde Peter Parker ve Eliane Stewart, farklı şehirlerde farklı hastanelere kaldırılmıştı.
✨@kahvekola 'ya ithafen. Tıkanıp kaldığımda sadece kurduğu iki kelime ile bana ilham kaynağı olduğu için.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Genç çocuk sessiz olmaya çalışarak parmak uçlarında merdivenlerden inmiş, mutfaktan gelen konuşmaları duyduğunda telaşla evin kapısına koşar adımlarla ilerlemişti. Kimseye görünmeden evden çıkmak istiyordu. Böylelikle evin gürültüsünden kurtulabilir, rahatça düşünebilirdi. Fakat elini kapı tokmağına attığı an mutfaktan çıkan kadın kendisine seslenmişti.
"Eliane? Nereye gidiyorsun? İşten kaytarabileceğini mi sanıyorsun?"
Peter sıkıntıyla nefesini vererek yumruklarını sıkmış, ağır ağır dönmüştü kadına. Elini üzerindeki mutfak önlüğüne kurulayan kadın merakla bakıyordu kendisine.
"Nereye gidiyordun?"
"Yürüyüş yapacaktım." Demişti. İlk aklına gelen şey buydu.
"Bir yere gidemezsin. Bugün kardeşinin doğum günü. Yardım etmen gerekiyor."
Genç çocuk mutfağa tekrardan giren kadının arkasından çığlıklar atmak istemiş, fakat onun yerine olduğu yerde çırpınmış, kenardaki askılığa tekme atarak kadının peşinden ilerlemişti. Bir bu eksikti. Diye geçirmişti içinden.
Peter mutfaktaki kargaşaya uzun uzun bakarak iç çekmiş, masanın üzerinde duran çileklerden birini alarak ağzına attığı sırada Bayan Stewart ateş saçan gözlerle kendisine dönmüştü.
"Ellerini yıka!"
Ayaklarını yerde sürüye sürüye lavabonun önüne gelmiş, ellerini kısaca yıkadıktan sonra Axel'in yanına geçmişti. Onun kremayı çırpışını seyrederken tıpkı kendisi gibi zorla tutulduğunu asık suratından anlamış, gülmeden edememişti. Bir an için yapması gereken onca şeyi unutmuş, düşünceler yok olup gitmişti. Sadece Stewart'lara yardım etmiş, kafa dağıtmıştı. Her ne kadar May'i özlese de bu aileyi sevmişti. Eliane şanslı bir kızdı.
Mutfakta işi bittiğinde ailenin en küçüğü Juana Stewart ile salona geçmiş, küçük kız süslemeler ile uğraşırken kendisi de önündeki balon yığınını bir bir şişirmeye koyulmuştu. O an etrafta heyecanla koşturan doğum günü çocuğuna gülümsemeden edememişti. Kendi doğum günlerini May ile baş başa kutlardı. Arada kendilerine dostu Ned de eşlik ederdi. Fakat kendisine hiç böyle bir kutlama yapılmamıştı. Sadece pastasındaki mumları üfler, yengesinin aldığı hediyeyi açar ve dostu ile Star Wars legosunu tamamlamak için odasına geçerlerdi. Damien bu yönden çok şanslıydı.
"Juana dikkat et. Düşeceksin."
Merdivene tırmanmış, parmak uçlarında doğrularak süslemeleri duvara asmaya çalışan kıza karşılık oturduğu yerden kalkarak balonları bir kenara bırakmış, korktuğu gibi minik kız dengesini kaybetmişti. Fakat o yere düşmeden kızı yakalamayı başarmıştı.
"Sana ben asarım demiştim." Kucağındaki kıza uzun uzun bakmış, iyi olduğundan emin olduktan sonra rahat bir nefes almıştı. Bir an için Juana'ya bir şey olmasından çok korkmuştu.
